Ο Γιώργος Χελάκης ξεκινά από τα προφανή για να καταλήξει στις ιστορίες συνομωσίας που ετοιμάζεται να υιοθετήσει το «επιτελικό κράτος» για να αποσείσει τις ευθύνες του
Ας το επαναλάβουμε όχι διότι αποτελεί πανάκεια για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών αλλά γιατί συνιστά μια τεράστια διαστρέβλωση που τη βρίσκουμε συνέχεια μπροστά. Επί κυβέρνησης Σημίτη και με υπουργό Γεωργίας τον Στέφανο Τζουμάκα, η δασοπροστασία έφυγε από την Δασική Υπηρεσία και πέρασε στην Πυροσβεστική. Το λάθος μεγάλο. Τότε, με σαφείς υπαινιγμούς, είχε αφεθεί να εννοηθεί πως αυτό έγινε διότι η δασική υπηρεσία ήταν διεφθαρμένη και έκανε πλάτες στους λογής-λογής καταπατητές και οικοπεδοφάγους. Η διαφορά είναι ότι η Πυροσβεστική αναλαμβάνει δράση αφού πιάσει μια φωτιά ενώ η κανονική δασική υπηρεσία φροντίζει ώστε να έχουμε όσο το δυνατό λιγότερες φωτιές και να γίνεται δυνατή η συντομότερη και ασφαλέστερη κατάσβεσή τους. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι ο πυροσβέστης εκπαιδεύεται κυρίως για την κατάσβεση πυρκαγιών στον αστικό ιστό και όχι στα δάση. Εκπαιδεύεται να σώζει ζωές από φυσικές καταστροφές όπως οι πυρκαγιές και όχι στην κατάσβεσή τους. Δυστυχώς στη χώρα μας το κράτος είτε είναι επιτελικό είτε όχι εξακολουθεί να αρνείται ακόμα και τα προφανή.
Φωτιές αυτό το καλοκαίρι είχαμε σε όλη την Ευρώπη. Πουθενά όμως ούτε και κατά προσέγγιση δεν είχαμε καμένα τόσα εκατομμύρια στρέμματα όπως στην χώρα μας. Ούτε φυσικά τόσους νεκρούς έστω κι αν για την στατιστική ορισμένων ΜΜΕ δεν καταμετρώνται γιατί είναι «λάθρο»μετανάστες. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, ο θάνατος των 18 (ίσως είκοσι έξι) ανθρώπων στην Δαδιά αποτελεί μια απίστευτη τραγωδία που καταδεικνύει την πλήρη αποτυχία του επιτελικού κράτους να αντιμετωπίσει με στοιχειώδη επάρκεια τις πυρκαγιές. Φτάσαμε σημείο να εκκενώνονται τα Άνω Λιόσια και το νοσοκομείο και τα γηροκομεία της Αλεξανδρούπολης. Σε πολλά μεγάλα ΜΜΕ (με τιμητικές εξαιρέσεις) δεν είναι καν πρώτη είδηση. Επειδή η πλειονότητα των νεκρών είναι μετανάστες οι ζωές τους δεν θεωρούνται ίσης αξίας με αυτές των ντόπιων. Ζωές χωρίς ίση αξία, θάνατοι χωρίς σημασία…
Γιατί για τους ακροδεξιούς ο μετανάστης είναι η ανθρώπινη ύπαρξη που είναι «απογυμνωμένη» από κάθε νομική προστασία, επιτρέποντας ακόμα και τον φόνο της χωρίς καμία τιμωρία. Πάντα στις καταστροφές και στις αποτυχίες αναζητούμε ευθύνες στους ξένους. Γέμισε το διαδίχτυο από ιστορίες συνομωσίας σχετικά με τις πυρκαγιές. Υπάρχει μια δυσανεξία να παραδεχτούμε τις δικές ευθύνες και επιχειρούμε πάλι να τις φορτώσουμε σε ξένες πλάτες. Αυτή τη φορά σε μετανάστες που οι περιφερόμενοι κυνηγοί κεφαλών τους συλλαμβάνουν υπό τις επευφημίες του όχλου που ζητεί να μην «σταυρωθεί» ο Βαραββάς αλλά σύγχρονοι φτωχούληδες του Θεού. Οσοι διακινούν τις θεωρίες συνομωσίας και όσοι τις αποδέχονται δεν αναρωτιούνται γιατί δεν τις έχει αποκαλύψει η ΕΥΠ αφού πρόκειται για ξένους πράκτορες. Αφήστε το άλλο: Το πόρισμα για το στρατόπεδο της Αγχιάλου λέει για στρατιωτικές αμέλειες! Πάει περίπατο δηλαδή ο ξένος δάκτυλος και παραμένει ένα μεγάλο πρόβλημα σε θέματα εθνικής ασφάλειας. Το σύστημα χρειάζεται πάντα ένα εξιλαστήριο θύμα, έναν αποδιοπομπαίο τράγο για να κρύψει την αποτυχία του. Όταν όμως δεν γίνονται ούτε τα προφανή η αποτυχία φωνάζει και δεν γίνεται να κρυφτεί.
