Σαν σήμερα είχαμε την τραγωδία της Μάνδρας – Και την ξεχάσαμε και επιλαμβάνεται η ιστορία – Αλήθεια σε τι κόσμο ζούμε αναρωτάται ο Σωτήρης Γεωργίου
Σαν σήμερα,15 Νοεμβρίου, του 2017, είχαμε τις φονικές πλημμύρες στην ευρύτερη περιοχή της Μάνδρας Αττικής.
Υπενθυμίζεται ότι 24 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και κάποιοι λίγοι καταδικάστηκαν χωρίς κανένας να πάει φυλακή αν και οι ποινές κρίθηκαν αυστηρές σχετικά.
Το πρόβλημα στην Ελλάδα βέβαια είναι ότι όλα χάνονται στην…μετάφραση.
Όχι στην ελλιπή νομοθεσία, αλλά στην πολυνομία ή στην μη τήρηση των νόμων. Κάπως έτσι όμως κανείς δεν ανησυχεί για το τι πρέπει να πράξει για να μην έχουμε τραγωδίες. Άλλωστε είμαστε και στην …βολική εποχή της κλιματικής αλλαγής ή κρίσης.
Που συνήθως δίνει συγχωροχάρτι στους υπεύθυνους αφού λίγο ή πολύ όλα τα φορτώνουμε στον καιρό ή στα σπάνια καιρικά φαινόμενα. Λες και δεν έπρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι γι΄ αυτά. Μόλις 6 χρόνια αργότερα είδαμε τι έγινε στην Θεσσαλία. Εγώ λέω ότι τα φαινόμενα μπορεί να ήταν έντονα αλλά δεν είχαμε δα και κανένα τυφώνα. Και στις ανεπτυγμένες χώρες με καλύτερες υποδομές και οργάνωση είναι αλήθεια ότι έχουμε καταστροφές και θανάτους από καιρικά φαινόμενα όπως οι καταρρακτώδεις βροχές. Αλλά ούτε αυτό είναι δικαιολογία. Θα έπρεπε να κοιτάμε την ..καμπούρα μας και να γινόμαστε καλύτεροι βελτιώνοντας τις συνθήκες.
Το 2017 χάθηκαν άδικα 24 συνάνθρωποί μας. Ανάλογος σχετικά αριθμός το 2023 στην Θεσσαλία. Μικρότερος πάντως καθώς έγινε και κάτι σωστό όπως η λειτουργία του 112 που εκκενώνει περιοχές. Παρόλα αυτά όμως οι καταστροφές είναι μεγάλες και ολόκληρες οικογένειες αναγκάζονται να αρχίσουν από το μηδέν ή να εγκαταλείψουν τις περιοχές τους.
Πάντα υφίσταται το ερώτημα αν οι υπεύθυνοι είχαν προνοήσει και είχαν πράξει τα δέοντα. Πάντα θα υπάρχει η απορία γιατί οι ευθύνες είναι ένα μπαλάκι του τένις στην Ελλάδα Και ταυτόχρονα ακόμα και αν μια υπηρεσία θέλει να πράξει κάτι, μπορεί να πρέπει να περιμένει την έγκριση μιας άλλης. Κάτι που μπορεί να διαρκέσει και χρόνια. Αλήθεια όμως πόσοι ενθυμούνταν ότι σαν σήμερα είχαμε την τραγωδία της Μάνδρας;
Πόσοι και πόσοι, κόμματα, επώνυμοι, είχαν λάβει θέσεις τότε και μερικοί είχαν εκμεταλλευτεί πολιτικά και την κατάσταση κάνοντας το …κομμάτι τους;
Και μετά από έξι χρόνια ουδείς θυμάται τίποτα. Εδώ ξεχάσαμε τα Τέμπη, την φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Ναι,η ζωή συνεχίζεται. Αλλά πως;
Χωρίς να διορθώνουμε επί της ουσίας τα κακώς κείμενα απλά παίρνοντας κάποια μέτρα για τα μάτια του κόσμου, αλλάζοντας κάποια θεσμικά πρόσωπα και φτιάχνοντας ένα 112 για να έχουμε λιγότερα θύματα; Αυτό είναι όλο τελικά και καθαρίσαμε;
Σε μια Ελλάδα που όλοι συμφωνούμε ότι υπάρχει αυθαίρετη δόμηση, ανεπάρκεια θεσμών και προχειρότητες, αλλά και έλλειψη ατομικής ευθύνης, τι περιμένουμε;
Οι τραγωδίες έρχονται και θα έρχονται. Τίποτα σχεδόν δεν αλλάζει. Ο κόσμος ζει την εποχή της λήθης. Θα εξοργιστεί, θα γράψει στο πληκτρολόγιο, κάποιοι λίγοι θα πάνε σε μια πορεία διαμαρτυρίας και συντόμως όλα θα είναι στο παρελθόν. Η ζωή συνεχίζεται και ο χρόνος τρέχει θα σου πουν.
Κανείς δεν νοιάζεται στην ουσία ,ούτε τα κόμματα που φώναζαν την ώρα της τραγωδίας, για το αν άλλαξε κάτι και επί της ουσίας. Στο κάτω κάτω της γραφής πάντα θα φταίει μια ανώτερη δύναμη, θα γίνεται μια δικαστική έρευνα που δε θα μπορεί να δώσει ουσιαστικά κατηγορίες αφού θα πέφτει στο χάος του ποιος έχει ευθύνη για τι, κανείς δεν θα πληρώνει πραγματικά και σε λίγο διάστημα όλα θα έχουν περάσει στην εποχή της λήθης. Άλλωστε και οι περισσότεροι που φωνάζουν την ώρα της καταστροφής και τραγωδίας για να δείξουν συνειδητοποιημένοι πολίτες ,λίγο αργότερα θα είναι στο ίνστανγκραμ για να γκρεμίσουν, στα γήπεδα ή θα βλέπουν την ομαδάρα τους και θα μανουριάζουν, στα πολιτικά γραφεία και στα κέντρα διασκέδασης.
Σαν να έχουν κάνει το καθήκον τους σαν πολίτες μιας κοινωνίας. Και οι πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί παράγοντες ακόμα χειρότερα….. Καμία σωτηρία σε μια χώρα που ζούμε από τύχη! Μήπως είδατε τίποτα σοβαρά έργα μετά τις καταστροφές; Εδώ ξεχάσαμε ήδη την Θεσσαλία δύο μήνες μετά. Καληνύχτα Ελλάδα..
