Ο πόλεμος έχει στερήσει ιδιαίτερα από τους μικρούς μαθητές την ευκαιρία να ξεκινήσουν τη σχολική τους ζωή όπως οι περισσότεροι συνομήλικοί τους αλλού

Καθισμένη μόνη στο υπνοδωμάτιό της, η Ουκρανή Αρίνα Χερασίμοβα, μαθήτρια της τρίτης τάξης, παρουσιάζει μια εικόνα μοναξιάς καθώς κοιτά τη δασκάλα και τους συμμαθητές της σε μια οθόνη υπολογιστή.

«Θα ήθελα να πάω στο σχολείο, στα μαθήματα. Να παίξω με τις φίλες μου στα διαλείμματα, όχι να κάθομαι σπίτι», είπε.

Η 8χρονη Χερασίμοβα ζει κοντά στην πρώτη γραμμή του μετώπου της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, που πλησιάζει το ορόσημο των δύο ετών και έχει αναγκάσει πολλά παιδιά της περιοχής να στραφούν στην τηλεκπαίδευση.

Ο πόλεμος έχει στερήσει ιδιαίτερα από τους μικρούς μαθητές την ευκαιρία να ξεκινήσουν τη σχολική τους ζωή όπως οι περισσότεροι συνομήλικοί τους αλλού.

Πρώτα ήταν ο κορονοϊός που αναστάτωσε το καθημερινό πρόγραμμα της Αρίνα, στη συνέχεια ήρθε η ρωσική εισβολή τον Φεβρουάριο του 2022, σύμφωνα με τη μητέρα της, την 32χρονη Ιρίνα, που δήλωσε ότι το κάποτε δραστήριο παιδί της είναι πλέον φανερά λυπημένο. «Την κοιτάζω και έχει αλλάξει εντελώς», δήλωσε. «Δεν θέλει να κάνει τίποτα».

Οι μάχες μαίνονται σε απόσταση έως και 40 χλμ από την πόλη τους, το Σλοβιάνσκ, στην ανατολική περιοχή Ντονέτσκ, που απειλείται τακτικά από ρωσικές αεροπορικές επιθέσεις.

Η δασκάλα της Αρίνα θυμίζει στους μαθητές της ότι τα μαθήματα σταματούν προσωρινά εάν ηχήσουν οι σειρήνες αεροπορικής επιδρομής.

Ο διευθυντής του τοπικού σχολείου Ανατόλι Ποχόρελοβ δήλωσε ότι τα μαθήματα σε περιοχές του μετώπου, όπως το Σλοβιάνσκ, θα συνεχίσουν να γίνονται διαδικτυακά εκτός κι αν χτιστούν καλύτερα καταφύγια – ή τελειώσει ο πόλεμος.

Στην περιοχή του Χαρκόβου, που συνορεύει με τη Ρωσία, οι αξιωματούχοι έχουν αρχίσει να κατασκευάζουν θωρακισμένα υπόγεια σχολεία για να μπορέσουν τα παιδιά να επιστρέψουν με ασφάλεια στα διά ζώσης μαθήματα.

«Ίσως όταν η Ουκρανία ανακαταλάβει μεγάλο μέρος του εδάφους της, ή όλο το έδαφός της, θα είμαστε σε θέση να μιλήσουμε για μικτή ή διά ζώσης διδασκαλία», δήλωσε ο Ποχόρελοβ. «Αλλά αυτή τη στιγμή, δεν έχουμε αυτή τη δυνατότητα».

Ως αποτέλεσμα, οι μαθητές και οι γονείς τους υποστηρίζουν ότι η έλλειψη επικοινωνίας πρόσωπο με πρόσωπο έχει αρχίσει να επηρεάζει σημαντικά την ψυχική και κοινωνική ευημερία των παιδιών.

«Στο σχολείο και το νηπιαγωγείο, περνάγαμε πολύ καλύτερα απ’ ό,τι μέσω ίντερνετ», δήλωσε η 8χρονη Ανγκελίνα Μπονταρένκο, μαθήτρια της τρίτης τάξης, που επέστρεψε στο Σλοβιάνσκ τον περασμένο μήνα για πρώτη φορά από τον Μάρτιο του 2022.

«Στο σχολείο είχα φίλες, όπως τη Λίζα, ήμασταν δύο φίλες. Σαν δίδυμες».

Η Ανγκελίνα και η Αρίνα δεν έχουν ποτέ συναντήσει τους συμμαθητές τους, τους γνωρίζουν μόνο από μικρές φωτογραφίες στις οθόνες των υπολογιστών –μια ιδιαίτερη κατάσταση δεδομένου ότι τα περισσότερα παιδιά δημιουργούν τις πρώτες πραγματικές τους φιλίες στο σχολείο.