Ο Χρήστος Σούτος γράφει για τον αποκλεισμό της Εθνικής ομάδας από τα τελικά του Euro 2024 και τις «γαλανόλευκες» προσδοκίες που πνίγηκαν στην Τιφλίδα
Τέλος στο όνειρο της επιστροφής σε μεγάλες διοργανώσεις για την Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου. Στη Τιφλίδα πνίγηκαν οι προσδοκίες και πλέον όλα μοιάζουν ανοικτά. Ανοικτά σε επίπεδο ηγεσίας της Ε.Π.Ο, ανοικτά στη θέση του προπονητή, ανοικτά σε ποιοι παίκτες θα συνεχίσουν να προσφέρουν στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Ένα μοιάζει ίδιο και απαράλλαχτο με το παρελθόν. Η εσωστρέφεια και η διάθεση να μηδενίσουμε όλους και όλα.
Εντάξει δεν λέει κανείς πως δεν είναι αποτυχία να αποκλείεσαι από την Γεωργία. Εντάξει δεν λέει κανείς πως η απουσία της χώρας μας για ακόμα μία μεγάλη διοργάνωση δεν συνιστά πισωγύρισμα. Όλα αυτά και άλλα πολλά είναι αλήθεια και δεν χωρούν αμφισβήτησης. Από την άλλη, όμως, κάπου ας είμαστε και λίγο ρεαλιστές. Η Εθνική μας ομάδα ποτέ της δεν ήταν μεγαθήριο. Ποτέ της δεν είχε στο «τσεπάκι» της τις προκρίσεις αυτές. Η περίοδος 2004 – 2014, όπου και έχασε μόλις μία μεγάλη διοργάνωση, αυτή του Μουντιάλ της Γερμανίας, ήταν η φωτεινή εξαίρεση. Ας ηρεμήσουμε λίγο και ας δούμε τα δεδομένα που υπάρχουν στη σωστή τους διάσταση.
Η εικόνα μας επί Πογέτ βελτιώθηκε ή όχι;
Η απάντηση είναι σαφέστατα και ναι. Η Ελλάδα μετά από μία περίοδο δύσκολη για πρώτη φορά έφθασε τόσο κοντά στην επίτευξη του στόχου μιας πρόκρισης. Παρουσιάστηκε αρκούντως ανταγωνιστική κόντρα σε ομάδες μεγαθήρια, όπως η Γαλλία και η Ολλανδία, πήρε τα ματς που έπρεπε να πάρει και έχασε έναν τελικό υπό δύσκολες συνθήκες και μάλιστα χωρίς να δεχθεί γκολ. Η Γεωργία δεν είναι ούτε καλύτερη μας, ούτε κάποιο μεγάλο μέγεθος. Είναι όμως μία ομάδα με καλούς έως πολύ καλούς παίκτες που έπαιξε το πιο σπουδαίο αγώνα της σύγχρονης ιστορίας της μπροστά στο δικό της ένθερμο κοινό. Αμφιβάλλετε πως αν το ματς διεξαγόταν στο δικό μας γήπεδο, ακόμα και η χθεσινή κακή Εθνική, θα έβρισκε τον τρόπο να προκριθεί και να περάσει στο Euro 2024;
Ο Πογέτ συμμάζεψε ακόμα περισσότερο την Εθνική, την έκανε πάλι αγαπητή στο κόσμο, μάζεψε τους φιλάθλους κοντά της και πάλεψε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο για την επιτυχία. Ήταν κακή χθες; Ναι. Ήταν χωρίς φαντασία στο παιχνίδι της; Ναι. Έκανε ευκαιρίες που θα δείχνουν ότι το θέλει περισσότερο από την αντίπαλο της; Όχι. Αγαπητοί φίλαθλοι έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Κάποιος κερδίζει, κάποιος χάνει.
Τα οπαδικά γυαλιά κάνουν μεγάλο κακό στην Εθνική
Από χθες το βράδυ στα social media και όχι μόνο γίνεται ένας κακός χαμός. Στοχοποιούνται παίκτες ανάλογα με το σε ποια ομάδα αγωνίζονται. Γίνονται ήρωες άλλοι, που δήλωσαν ότι δεν θέλουν να πάρουν μέρος στην προσπάθεια. Η δήλωση του Τζαβέλλα μετά το τέλος του ματς είναι η πιο σημαντική. Μην τα διαλύσουμε όλα επειδή δεν μπήκε ένα πέναλτι. Λάθη έγιναν, γίνονται και θα συνεχίσουν να γίνονται. Όσοι εργάζονται κάνουν λάθη. Όσοι απλά κάθονται και κριτικάρουν είναι τσάμπα μάγκες. Ειδικά αν η όποια κριτική τους στηρίζεται μόνο σε χρώμα ομάδων και όχι σε πραγματικά δεδομένα. Στο ποδόσφαιρο άλλωστε, οι καλύτεροι είναι πάντα αυτοί που δεν έπαιξαν.
Το κράξιμο στους διεθνείς είναι η εύκολη λύση και ο πιο απλός δρόμος. Λες και τα παιδιά δεν ήθελαν να περάσουν στο ευρωπαϊκό. Ακόμα και εντελώς ωφελιμιστικά να το δεις, δεν λες όχι σε παχυλά πριμ και δόξα. Λες και όταν τελειώσει η καριέρα τους δεν θα θέλουν να έχουν συνδυάσει το όνομα τους με μία παρουσία σε μεγάλη διοργάνωση με την Εθνική. Λες και τους αρέσει να αποτυγχάνουν. Έλεος κάπου δηλαδή.
Μεγάλες οι ευθύνες της Ε.Π.Ο
Πάντα το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Η Ε.Π.Ο έχει τεράστιες ευθύνες. Πρώτον είναι απαράδεκτο να μην μπορεί να δρομολογήσει μήνες τώρα την κατασκευή του νέου προπονητικού κέντρου της Εθνικής. Να έχεις τα χρήματα και να κωλυσιεργείς. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ. Δεύτερον δεν μπορεί να πηγαίνει η ομάδα στο τελικό της πρόκρισης και ακόμα να μην ξέρει κανείς τι μέλλει γενέσθαι με το θέμα του προπονητή. Τρίτον δεν μπορεί να πηγαίνει στο τελικό πρόκρισης η Εθνική και να είναι περιπλανώμενος θίασος για να κάνει προπονήσεις. Τέταρτον και σημαντικότερο. Πρέπει να τελειώνουμε άμεσα με τις εκκρεμότητες και να πάμε στην επόμενη μέρα γρήγορα. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Ο κίνδυνος να χαθεί η όποια πρόοδος έχει συντελεστεί είναι ορατός. Αυτά…..
