Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για την… επιτελική ανικανότητα της κυβέρνησης που πάντα βρίσκεται σε ετοιμότητά και πάντα αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει τις πυρκαγιές
Δεν φταίει η κλιματική αλλαγή, αλλά η αδιαφορία τους για τις επιπτώσεις της. Αυτοί την προκαλούν, εμείς την πληρώνουμε με τη ζωή μας. Η ζωή μας που αν γλυτώσει από την καταστροφή (εντελώς τυχαία και όχι από τους χειρισμούς τους) θα κινδυνέψει αύριο από τους καρκίνους και τα αναπνευστικά που προκαλεί η ξηρασία και ο καπνός. Και δεν θα υπάρχει δημόσιο νοσοκομείο για περίθαλψη διότι τα έχουν διαλύσει και αυτά. Τον Αύγουστο του 2024, κάηκε ζωντανός άνθρωπος στα Βριλήσσια, από φωτιά που είχε ξεκινήσει μια μέρα πριν και 50 χιλιόμετρα μακριά στο δάσος.
Μόνο μέχρι τον Αύγουστο το 2023 είχαν καεί σε τρία χρόνια πάνω από μισό εκατομμύρια στρέμματα δάσους στην Αττική. Σε επτά χρόνια χάθηκε το 33% των Αττικών δασών. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν και οι φετινές καταστροφές από τις πυρκαγιές στην Πάρνηθα, το Βαρνάβα, τον Μαραθώνα. Eίναι εξοργιστικό ότι ζούμε αυτήν την καταστροφή όταν πριν λίγες εβδομάδες μάς έλεγαν πόσο έτοιμος είναι ο κρατικός μηχανισμός και τι σούπερ είναι τα drones που έχουν αγοράσει για να εντοπίζουν τις φωτιές όταν ξεσπούν.
Η αλήθεια είναι ότι οι κάτοικοι με το λάστιχο και οι εθελοντές πυροσβέστες έκαναν περισσότερη δουλειά και έσωσαν περιουσίες. Η κυβέρνηση με το 112 ενδιαφερόταν να μην υπάρχουν νεκροί κι όλα τα άλλα τα φόρτωνε στον άνεμο και την κλιματική κρίση. Στη χώρα μας σε μια πυρκαγιά βλέπεις να κυκλοφορούν περισσότερα περιπολικά παρά πυροσβεστικά. Η Ελλάδα που ετοιμάζεται να πάρει νέες φρεγάτες αλλά αδυνατεί να έχει επαρκή πυροσβεστικά μέσα. Πρόκειται για την Ελλάδα του «επιτελικού κράτους» που καταρρέει σε κάθε «φυσικό» φαινόμενο.
Ελλιπής εξοπλισμός, εποχιακοί πυροσβέστες που απολύονται μετά το πέρας του καλοκαιριού, διαδηλώσεις που χρίζονται «καταχρηστικές και παράνομες». Τα πυρόπληκτα αφήνονται να παλέψουν μόνα τους, βασιζόμενα σε βοήθειες εθελοντών. Η συλλογική ευθύνη γίνεται ατομική. Ταυτόχρονα, έχουμε αμέτρητες εικόνες με ΜΑΤ να εμποδίζουν εθελοντές, να σημαδεύουν πυροσβέστες, να κοιτούν ανενόχλητοι τη θέα της καιόμενης Αθήνας.
Τα τελευταία 2 χρόνια οι ειδικοί φωνάζουν να αξιοποιηθούν οι Εποχικοί Πυροσβέστες δουλεύοντας τον χειμώνα στα δάση μας, στη πρόληψη, καθώς δασική υπηρεσία πλέον δεν υφίσταται με το μηδαμινό προσωπικό που έχει απομείνει, αλλά και να καλυφθεί ένα μέρος των πάνω από 3.500 κενών που υπάρχουν στο Πυροσβεστικό Σώμα. Κυβέρνηση Μητσοτάκη πέντε χρόνια και έχουν καταφέρει να καεί η Αττική τρεις φορές.
Όχι μόνο η Αττική βέβαια αλλά αυτή ξεχωρίζει διότι, αφενός εκεί μένει ο μισός πληθυσμός της χώρας. Αφετέρου, διαθέτει τα περισσότερα μέσα, το περισσότερο ανθρώπινο δυναμικό, τον αρτιότερο σχεδιασμό ώστε να μην καίγεται κάθε τρεις και λίγο. Θεωρητικά πάντα. Παρόλα αυτά καίγεται, ξανά και ξανά, επί θητείας μιας κυβέρνησης που κομπάζει για την ετοιμότητα, την επιτελικότητα και την αποτελεσματικότητά της.
Θαυμάστε επιτελικότητα: Ενώ για 26η μέρα καίει η φωτιά στο όρος Όρβηλος στο νομό Σερρών καίγοντας πάνω από 26.000 στρέμματα η κυβέρνηση απέσυρε τα εναέρια μέσα πυρόσβεσης…
