Ο Σωτήρης Γεωργίου προβληματίζεται για τα θύματα των πυρκαγιών τα οποία δεν παίρνουν μεγάλη… δημοσιότητα και το πως οι φωτιές επηρεάζουν την ποιότητα του αέρα και την τροφική αλυσίδα.
Εχουμε συνηθίσει να ακούμε ότι ευτυχώς δεν είχαμε ανθρώπινα θύματα σε μια μεγάλη πυρκαγιά. Και πολλοί χαμογελούν όταν δεν έχουμε ανθρώπινα θύματα μέσα στο γενικό κακό και σωστά. Και πράγματι αυτό είναι το πρώτιστο και το καλό. Γιατί η χώρα μας από τις εποχές της Ζαχάρω το 2007 και του Μάτι το 2018 ,έχει θρηνήσει δεκάδες ανθρώπινες ζωές. Και πράγματι το πρώτιστο και της Π.Υ και των αρμοδίων σε αυτές τις φωτιές είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής και κατόπιν της περιουσίας των ανθρώπων και στο τέλος η δασική έκταση. Όμως τα έχουμε πάρει όλα με την σωστή σειρά μετά την ανθρώπινη ζωή; Και έχουμε υπολογίσει και άλλες ζωές που είναι ζωές και ας μην είναι άνθρωποι; Έχουμε δει ποτέ και την άλλη πλευρά, που δεν παίζει στα πρωτοσέλιδα και δεν “πουλάει” ,αλλά αφορά επίσης ψυχές και τελικά την ίδια μας την ζωή; Έχει σκεφτεί κανείς σε κάθε πυρκαγιά πόσα ζωάκια χάνουν την ζωή τους με φρικτό τρόπο στις καταστροφικές πυρκαγιές; Και δεν είναι μόνο τα οικόσιτα αλλά και όλα τα άλλα που το σπίτι τους είναι τα δάση και οι πλαγιές. Με χαρά βλέπουμε υπεράνθρωπες προσπάθειες πυροσβεστών, αστυνομικών, εθελοντών αλλά και απλών ανθρώπων να σώσουν τις ψυχούλες αυτές που δεν ξέρουν και τι να κάνουν. Και υπάρχει και για πολλά από αυτά κινητοποίηση και ευαισθητοποίηση. Και κάτι αλλάζει. Αλλά δεν είμαι σίγουρος, για την ακρίβεια το αντίθετο, ότι το σύνολο της κοινωνίας τα υπολογίζει όλα αυτά.
Ψυχούλες όμως δεν είναι και αυτές που αυτοί οι λίγοι ήρωες θα ασχοληθούν μαζί τους και που εγκλωβίζονται στα καιόμενα δάση και εκτάσεις; Ο αριθμός είναι φρικτός αν ανατρέξει κανείς στις φιλοζωϊκές που έχουν τις ανάλογες έρευνες. Και σε μια εποχή που σωστά παρατηρείται στην κοινωνία και με νόμους η προστασία των ζώων, μήπως πρέπει να υπολογίζουμε και στις πυρκαγιές και τις δικές τους κοινωνίες;
Δεν είναι μόνο τα ζωάκια που χάνονται αλλά και η ζωή μετέπειτα αυτών που διασώθηκαν
Όπως μάλιστα σημειώνει το φιλοζωικό σωματείο ANIMA, σε αντίθεση με το καλοκαίρι που τα ζώα είναι ενήλικα και ίσως μπορούν να τρέξουν ή να πετάξουν μακριά από την πύρινη λαίλαπα, οι φωτιές στην Άνοιξη είναι ακόμα χειρότερες. Λίγο πριν το καλοκαίρι δηλ είναι η χειρότερη εποχή για πυρκαγιές για τους κατοίκους του δάσους. Στο τέλος της άνοιξης, τα μωρά ζωάκια είναι ακόμη στις φωλιές τους, στα κλαδιά και στα λαγούμια. Και φυσικά η σωτήρια για πολλά ζωάκια κινητοποίηση των εθελοντών δεν επαρκεί παρά μόνο για ελάχιστα. Και εδώ κάτι ακόμα. Τα ζωάκια χάνουν και τον τόπο τους, αναγκάζονται να μεταναστεύσουν και το ερώτημα είναι αν θα μπορέσουν και πως όταν έχουν καεί τόσο μεγάλες εκτάσεις. Άρα αναπόφευκτα θα έχουμε και νέες απώλειες. Και μαζί όσα έχουν επιβιώσει με τραύματα και εγκαύματα και παλεύουν να κερδίσουν την μάχη της ζωής αβοήθητα. Μήπως θα πρέπει και τα ΜΜΕ να αναδεικνύουν ακόμα περισσότερο το θέμα όπως αναδεικνύουν πλέον κακοποιήσεις ζώων;
Τα δάση που καίγονται φέρνουν πρόβλημα στην ποιότητα του αέρα και την τροφική αλυσίδα
Και κάτι ακόμα. Το οξυγόνο είναι ζωή. Έχουμε σκεφτεί πόσες ζωές χάνονται μακροπρόθεσμα από τα προβλήματα που φέρνει η ποιότητα του κλίματος και του αέρα; Έχουν γίνει πολλές έρευνες είναι αλήθεια και έχουν ειπωθεί πράγματα που θα έπρεπε να μας ανησυχούν περισσότερο. Το πρόβλημα είναι τεράστιο. Τα δάση που χάνονται στερούν οξυγόνο και ποιότητα ζωής. Κόβουν ζωή και δυσκολεύουν την αναπνοή μας. Επιδρούν στο κλίμα που το χαλάνε ακόμα περισσότερο οι απώλειες των δασών. Γνωρίζουμε πόσοι θα έχουν πρόβλημα στην ζωή τους και θα νοσηλευθούν ή χάσουν την ζωή τους από αυτό το γεγονός; Και μαζί υπολογίστε και τις αγροτικές απώλειες από τις πυρκαγιές γιατί πολλά δάση είναι καλλιεργήσιμα. Και ανάλογα και την κτηνοτροφία που εδώ κοστίζει ακόμα περισσότερο η απώλεια από ζώα που συμμετέχουν και στην τροφική αλυσίδα με πολλούς τρόπους. Συνεπώς οι πυρκαγιές αφήνουν αποτύπωμα και στην τροφική αλυσίδα και μπορεί να οδηγήσουν σε επισιτιστική κρίση ενώ αναμφίβολα επηρεάζουν τις τιμές και άρα και την ποιότητα και επάρκεια τροφής πολλών ανθρώπων ακόμα και στην χώρα μας. Ανάλογα πόσες ζωές χάνονται, ανθρώπινες ζωές, που δεν καταγράφονται ως αποτέλεσμα των καταστροφικών πυρκαγιών όπως και της κλιματικής αλλαγής που ευθύνεται σε μεγάλο ποσοστό και για τις φωτιές
