Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για τις κινήσεις πολιτών που απαιτούν ελεύθερη πρόσβαση στις ελληνικές παραλίες
Το λένε “κίνημα της πετσέτας”! Στην ουσία είναι η προσπάθεια που κάνουν πολίτες στα νησιά μας για να έχουμε όλοι πρόσβαση στις παραλίες χωρίς να χρειάζεται να πληρώνουμε μεγάλα ποσά για ξαπλώστρες και ομπρέλες. Το κίνημα για ελεύθερους χώρους, μέρα με την μέρα, αποκτά μεγαλύτερη δύναμη και σημειώνει επιτυχίες. Πρώτη μεγάλη επιτυχία συνιστά εισαγγελική παραγγελία για διερεύνηση αυθαιρεσιών επιχειρήσεων σε παραλίες της Πάρου και της Σερίφου. Την παρέμβαση έκανε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη μετά τις πρόσφατες μεγάλες κινητοποιήσεις που έκαναν οι πολίτες της Πάρου ζητώντας ελεύθερες παραλίες.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για διερεύνηση καταγγελιών για αυθαιρεσίες επιχειρήσεων στο νησί της Πάρου όπως και στη στο νησί της Σερίφου μετά τις καταγγελίες που έγιναν από το δήμαρχο Κωνσταντίνο Ρεβινθη για τη συνέχιση της λειτουργίας επιχείρησης που είχε σφραγιστεί. Είναι μία σημαντική νίκη της “Κίνησης Πολιτών Πάρου για ελεύθερες παραλίες” που εδώ και καιρό αφορά και άλλα νησιά όπως είναι η Νάξος και η Σύρος. Ισως τίποτα να μην είχε γίνει αν οι ομάδες πολιτών δεν είχαν προχωρήσει σε δυναμικές κινητοποιήσεις για να αποκατασταθεί η νομιμότητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο κάλεσμα της Κίνησης την περασμένη Κυριακή πάνω από 400 άτομα συγκεντρώθηκαν και άρχισαν να απλώνουν συμβολικά τις πετσέτες τους σε χώρους που είχαν τοποθετηθεί παράνομα ομπρέλες,ξαπλώστρες και πολυθρόνες από τους επιχειρηματίες που εκμεταλλεύονται την παραλία.
Εννοείται πως το φαινόμενο αυτό δεν αφορά μόνο τις παραλίες στην Πάρο τη Νάξο και τη Σύρο. Εχει εξαπλωθεί και αφορά σχεδόν κάθε παραλία στα νησιά αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Οι επιχειρηματίες παίρνουν άδεια για εκμετάλλευση συγκεκριμένου χώρου και στη συνέχεια εξαπλώνονται με αποτέλεσμα να υπάρχουν ολόκληρα χιλιόμετρα όπου επί της ουσίας δεν μπορείς να απλώσεις την πετσέτα σου και να χαρείς το μπάνιο σου χωρίς να πληρώσεις. Συνιστά μία ελπιδοφόρα εξέλιξη το γεγονός ότι οι πολίτες οργανώνονται και αντιδρούν σε αυτή την παράλογη κατάσταση. Για να είμαστε ειλικρινείς είναι παράλογο τον ενοικιάζεται μία παραλία, να ενοικιάζετε δηλαδή δημόσιος χώρος και προκειμένου να τον πλησιάσει ένας πολίτης να είναι αναγκασμένος να βάλει το χέρι στην τσέπη. Δεν μιλάμε φυσικά για το όργιο των ενοικιάσεων σε νησιά όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη. Εκεί το πράγμα έχει ξεφύγει και η ενοικίαση μιας ξαπλώστρας είναι συνώνυμο της επίδειξης πλούτου.
Ακόμα και σε μέρη όμως που δεν θεωρούνται αμιγώς τουριστικοί προορισμοί το κακό έχει παραγίνει. Οι μαγαζάτορες απλώνουν τις ξαπλώστρες τους στην παραλία μπροστά και περιμετρικά από το κατάστημά τους κάνοντας ουσιαστικά αδύνατη την πρόσβαση σε αυτές για όσους επιθυμούν να κάνουν το μπάνιο τους χωρίς να πληρώσουν. Το “κίνημα της πετσέτας” είναι ελπίδα ούτως ώστε να μπει ένα τέρμα στον παραλογισμό της οικειοποίησης του δημόσιου χώρου και της εμπορευματοποίησης του. Ξαπλώστρες και ομπρέλες τουριστικών και ξενοδοχειακών επιχειρήσεων είναι καθεστώς στις ελληνικές παραλίες. Αυτή η κατάσταση πρέπει κάπου αντιμετωπιστεί. Τη λύση δεν θα δώσουν προφανώς νομοθετικές ρυθμίσεις που η κυβέρνηση δεν είναι πρόθυμη να κάνει. Μπορούν όμως να τη δώσουν οι κινητοποιήσεις των πολιτών για ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες. Στην Πάρο είχαμε ήδη την πρώτη νίκη…
