Ο Σωτήρης Γεωργίου μας ταξιδεύει ως τις Σπέτσες, το ιστορικό νησί του Αργοσαρωνικού, με αφορμή τη θρυλική Αρμάτα!

Οι Σπέτσες είχαν την τιμητική τους το Σαββατοκύριακο 8-10/9 με την φαντασμαγορική Αρμάτα και τον εορτασμό των 201 πια  χρόνων από όταν οι Έλληνες πυρπόλησαν την τουρκοαιγυπτιακή ναυαρχίδα σε μια ιστορική στιγμή για την πατρίδα μας. Είναι αλήθεια ότι πάντα μου άρεσαν εκδηλώσεις που τιμούν,μας θυμίζουν και μας μαθαίνουν ιστορικά γεγονότα της πατρίδας μας. Και ειδικά σε μια εποχή που το παγκόσμιο σύστημα στην ουσία δεν θέλει να θυμάται ο κόσμος την ιστορία και τις παραδόσεις του. Όμως εμείς είμαστε πιστοί στις αρχές μας και χαίρομαι που η εν λόγω γιορτή στις Σπέτσες κάνει πραγματικά όσους επισκέπτονται το νησί, να αισθάνονται και μια Εθνική υπερηφάνεια όπως όταν έψαλλαν χιλιάδες πολίτες τον Εθνικό μας ύμνο.

Ως είθισται ,η γιορτή της Αρμάτας συγκεντρώνει πλήθος κόσμου και βασικά όλους τους σκαφάτους της πατρίδας μας και όχι μόνο μιας και φέτος πάλι ήταν  πολλά σκάφη ξένων επισκεπτών που συνδυάζουν τις διακοπές τους σε ένα ιστορικό και μαγευτικό νησί με την σπουδαίο γιορτή. Αυτό όμως δεν εμποδίζει την εξωστρέφεια του νησιού μας και της πατρίδας μας και δη με μια μεγάλη εθνική νίκη απέναντι στον τουρκικό ζυγό. Μάλιστα πολλοί εκτιμούσαν ότι αφού πέρσι είχαμε μια υπερπαραγωγή,φέτος δεν θα ήταν στο ίδιο επίπεδο η γιορτή κι όμως ήταν αντάξια και αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στους διοργανωτές.

Οι Σπέτσες ήταν γεμάτες και δεν υπήρχε ξενοδοχείο για δείγμα. Μάλιστα μιλάμε για ένα ακριβό νησί που παρεμπιπτόντως δεν ήταν και τόσο ευχαριστημένοι όλοι όσοι συνομίλησα για την φετινή του τουριστική σεζόν που σε λίγο φτάνει στο τέλος της.

Πάντως η αλήθεια είναι ότι οι κοσμοπολίτικες Σπέτσες διατηρούν πάντα αυτό το elegant και μαζί έχουν και μια αριστοκρατική αύρα που δεν ξεθωριάζει. Και ας έχουν γίνει επενδύσεις και μεγάλες αγοραπωλησίες στο νησί αλλά μόνο σε βίλες. Έτσι δεν χάνει την γραφικοτητά του και οφείλεται και στο γεγονός ότι δεν κυκλοφορούν παρά μόνο ελάχιστα – και μετρημένα για τους μόνιμους κατοίκους – αυτοκίνητα.

Η γιορτή ήταν φαντασμαγορική,με διάρκεια πάνω από 2,5 ώρες και με την αναπαράσταση της πυρπόλησης της τουρκικής ναυαρχίδας να μοιάζει….ολοζώντανη! Εξαιρετική δουλειά και ένα υπερθέαμα από πυροτεχνήματα που δεν σταμάτησαν επί 15 λεπτά και έκαναν τη νύχτα μέρα! Φυσικά πολύς κόσμος έρχεται και αυθημερόν. Αυτό σημαίνει ότι καλά καλά δεν έβρισκες κατάλυμα και επίσης έβρισκες θέση δύσκολα για να περάσεις απέναντι με το καραβάκι ή το θαλάσσιο ταξί από την Κόστα.

Και εδώ να λέμε αλήθειες. Ναι είναι ακριβό να δώσεις 30 ευρώ για να πας μια διαδρομή με το θαλάσσιο ταξί απέναντι και άντε και να γυρίσεις και το βράδυ μετά τα μεσάνυχτα να ζητάνε 50. Ειδικά αν είσαι μόνος και καθώς δεν είναι και συχνά τα δρομολόγια με το πιο μεγάλο καράβι. Από την άλλη,επειδή μίλησα με τους ιδιοκτήτες και οδηγούς να είμαστε και ρεαλιστές, Μιλάμε ότι περνάς θάλασσα και μάλιστα πολλές φορές και με δύσκολο καιρό και αναταράξεις. Απόσταση,όχι παίξε γέλασε. Και έχει φθορά για το σκάφος,για τον καπετάνιο και φυσικά ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος αφού είσαι με ένα σκαφάκι σε βαθιά νερά και με κυματισμό. Όταν λοιπόν δίνουμε για να πάμε Σύνταγμα-Κηφισιά ή Γλυφάδα 15 ευρώ, το 30άρι μας πείραξε και είναι ακριβό, που εδώ που τα λέμε όλο και κάποιον θα βρεις και θα το μοιραστείς; Ας αποκτήσουμε κριτική σκέψη.

Θα πρέπει να παραδειγματιστούν και άλλοι Δήμοι που έχουν ανάλογες ιστορικές στιγμές και δεν τις προβάλλουν ανάλογα. Είναι μια μορφή θεματικού τουρισμού και αυτή και πρέπει να την αξιοποιήσουμε. Κατά τα άλλα έχει πολύ ωραία εκκλησάκια όπως της Παναγιάς της Αρμάτας – που δεν είναι πάντα ανοιχτή όμως – ή πάνω στον παραθαλάσσιο δρόμο για το παλιό λιμάνι του Αγίου Μάμα. Πολύ γραφικό,πανέμορφο και πάνω στην θάλασσα. Το παλιό λιμάνι έχει την μαγεία του και εκεί θα βρεις και το Hono Lulu του Γιάννη Μωράκη και της παρέας του που είναι το παλιό θρυλικό Figaro που μάζευε όλο το jet set τις χρυσές εποχές των Σπετσών στη δεκαετία ’80-’90 που ήταν όπως η Μύκονος σήμερα και ακόμα πιο χλιδάτα.

Γενικά ωραίο νησί αν και ακριβό, ελιτίστικο αλλά χωρίς να προκαλεί και αν ψαχτείς θα βγεις και οικονομικά άλλη εποχή βέβαια από την Αρμάτα και χωρίς υπερβολές. Το μόνο που δεν μου άρεσε και η τοπική αστυνομία πρέπει να βρει λύση,είναι η αστυνόμευση στα μηχανάκια της νεολαίας που στο παραθαλάσσιο ειδικά δρομάκι που σφύζει από ζωή με κόσμο να περπατά από το λιμάνι της Ντάπιας στο παλιό λιμάνι, ειδικά το ξημέρωμα πάνε σαν τρελοί και είναι και μεθυσμένοι. Όχι όλοι, αλλά είναι πολλοί και ο κίνδυνος ατυχήματος μεγάλος. Πάρτε διπλώματα , κάντε ελέγχους, ξηλώστε τους παράνομους για την ασφάλεια των επισκεπτών. Είναι κάτι που πρέπει να μεριμνήσει και η τοπική αρχή

*Για την ναυμαχία πληροφορίες στο https://www.sansimera.gr/articles/826