Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για την ατελέσφορη προσπάθεια της κυβέρνησης να κρύψει τις τρανταχτές ανεπάρκειές της πίσω από την ένταση των φυσικών φαινομένων
Η μία πλευρά είναι οι φυσικές καταστροφές και οι θεομηνίες. Είναι τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής που τη λέμε έτσι για να μην μιλήσουμε για τα επίχειρα της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος από «ανθρώπων έργα» Η φύση δεν είναι εκδικητική όπως συνηθίσαμε να λέμε. Ο ανθρώπινος παράγοντας είναι που παραβιάζει την ισορροπία της και αυτή η παραβίαση έχει τα αποτελέσματα που βλέπουμε. Ωστόσο στο διάβα της ανθρώπινης ιστορίας έχουν καταγραφεί πάμπολλες φυσικές καταστροφές. Η ανθρωπότητα έχει βιώσει και κατά το παρελθόν πλημμύρες, πυρκαγιές, ανεμοστρόβιλους, καύσωνες και πάει λέγοντας.
Το θέμα είναι πως όλα αυτά δεν πρόκυψαν ως κεραυνοί εν αιθρία. Τα ξέραμε, τα περιμέναμε αλλά για μια ακόμα φορά πιαστήκαμε απαράσκευοι. Να σταματήσεις την εξέλιξη ενός καιρικού φαινομένου είναι αδύνατο. Να προετοιμαστείς ώστε να μετριάσεις τις συνέπειες είναι αυτονόητη υποχρέωση των συντεταγμένων κρατών. Δυστυχώς στην Ελλάδα η προετοιμασία ήταν από ανύπαρκτη ως χτυπητά ελλιπής. Κατά συνέπεια, η επίκληση των καιρικών φαινομένων από την κυβέρνηση είναι μια μη επαρκής δικαιολογία για το ότι έμειναν απροστάτευτοι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους με αποτέλεσμα να έχουμε δεκάδες θύματα στις πυρκαγιές και στις πλημμύρες.
Ας τα πάρουμε με μια σειρά. Η κυβέρνηση δεν έχει τα περιθώρια να επικαλεστεί το 112 η να τα φορτώσει στην ατομική ευθύνη γιατί π.χ οι κάτοικοι της Καρδίτσας δεν είχαν προειδοποιηθεί για το κακό που ερχόταν και δεν είχαν λάβει οδηγίες διαφυγής από τις Αρχές.
Η επαναλαμβανόμενη ρήση ότι «γλιτώσαμε τα χειρότερα ως προς τις καταστροφές» δεν ισχύει γιατί τέτοιας έκτασης καταστροφές δεν έχουμε δει στο παρελθόν. Ούτε το στοιχειώδες ότι τα σωστικά συνεργεία συνέδραμαν γρήγορα τους πλημμυροπαθείς ισχύει γιατί 48 ώρες μετά την πλημμύρα υπήρχε ακόμα κόσμος στις στέγες χωρίς φαγητό και νερό. Ακόμα και τώρα υπάρχει κόσμος που παλεύει αβοήθητος να βγάλει τις λάσπες από τα μη κατοικήσιμα σπίτια του.
Ούτε για αιφνιδιασμό μπορούν να κάνουν λόγο οι κυβερνώντες γιατί η Καρδίτσα είχε πνιγεί ξανά το 1994 και το 2020 επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη. Οι υποσχέσεις των κυβερνητικών στελεχών πως θα είναι τελευταία φορά που αντιμετωπίζουμε τέτοιο χάος γιατί το ίδιο είχε υποσχεθεί στην πλημμύρα του Σεπτεμβρίου του 2020 με τα γνωστά και τότε αποτελέσματα. Δεν μπορεί καν να μιλήσει για ένα νέο σύνολο έργων για την αποκατάσταση των ζημιών και την πρόληψη νέων καταστροφών, γιατί μετά τις πλημμύρες του Ιανού το 2002 (υποτίθεται ότι) διατέθηκε 1 δισεκατομμύριο ευρώ για έργα, εκ των οποίων 400 εκατομμύρια για αντιπλημμυρικά.
Τι έγινε άραγε με αυτά τα έργα και που πήγαν τα χρήματα; Δεν μπορεί να επικαλεστεί ένα «ολοκληρωμένο» σχέδιο για την αναβάθμιση της Πολιτικής Προστασίας γιατί αυτά τα ακούσαμε από τον τότε υπουργός Στυλιανίδης τον Δεκέμβριο του 2022, όταν δήλωνε ότι είχε βρει 2,2 δισεκατομμύρια για την Πολιτική Προστασία. Ως εκ τούτου, μιλάμε για μια τρανταχτή αποτυχία της Πολιτείας, δηλαδή της κυβέρνησης, να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της για την προστασία των πολιτών
