Ο Αποστόλης Λάμπος γράφει για το πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του πατέρα στην οικογένεια και τη συναισθηματική… επένδυση στα παιδιά του
Το παλαιό πρότυπο του πατέρα τον ήθελε ως εκείνο το μέλος της οικογένειας το οποίο θα δούλευε για να φέρει τα λεφτά στο σπίτι. Κατά συνέπεια τις περισσότερες ώρες ήταν απών και ήταν απών και από σημαντικές στιγμές των παιδιών. Δεν έπαιζε μεγάλο ρόλο στη διαπαιδαγώγηση και στο “μεγάλωμά” τους. Δεν άλλαζε πάνες, δεν τάιζε και γενικά δεν ασχολούταν πολύ με την καθημερινότητα των παιδιών του.
Ήταν το πρότυπο εκείνο που “υποτίθεται” θα έδινε όλες εκείνες τις παρωχημένες συμβουλές με τις οποίες γαλουχήθηκε το μοντέλο της πατριαρχικής οικογένειας με τις γνωστές σε όλους μας συνέπειες του σήμερα. Διαπιστώνω με μεγάλη χαρά, πως τα λάθη των παππούδων αλλά και των γονιών μας αρχίζουν να μειώνονται αισθητά τη σημερινή εποχή. Σε αυτό ίσως οφείλεται και το γεγονός ότι οι γυναίκες σήμερα εργάζονται και προοδεύουν διεκδικώντας ίσους ρόλους, όρους και θέση μέσα στην κοινωνία.
Αυτό έχει αρχίσει και επιφέρει όλο και μεγαλύτερή “ισότητα” των δύο φύλων και στην ανατροφή των παιδιών. ΟΚ, ποτέ δεν θα αντικατασταθεί ο εκ φύσεως ρόλος που έχει μια μητέρα που φέρνει στον κόσμο ένα παιδί. Ωστόσο πλέον ο πατέρας αναλαμβάνει όλο και περισσότερες δραστηριότητες που αφορούν στο “μεγάλωμα” των παιδιών.
Είναι πλέον γεγονός: Η δουλειά του πατέρα δεν αρχίζει όταν το παιδί έχει ήδη μεγαλώσει αρκετά. Ο μπαμπάς είναι το ίδιο απαραίτητος με τη μαμά στην καθημερινότητα των παιδιών. Και αυτό οι μπαμπάδες πρέπει να το αναγνωρίσουν, να το προσφέρουν και να το απολαύσουν. Είναι μοναδικό το συναίσθημα του να βάζει ένας πατέρας το παιδί του για ύπνο. Δημιουργεί σπουδαίο δέσιμο το να το αλλάξει πάνα και να το κάνει μπάνιο.
Είναι πολύ σημαντικό να είναι ο μπαμπάς στο πλευρό της συζύγου όταν εκείνη θηλάζει. Σύμφωνα με έρευνες αυτό συμβάλλει στη μείωση της μεταγεννητικής κατάθλιψης στις γυναίκες. Το μωρό αντιλαμβάνεται την παρουσία σας και είναι πολύ σημαντικό να επενδύσετε χρόνο δίπλα του από τη μέρα που θα το φέρετε στο σπίτι από το μαιευτήριο. Άλλες έρευνες λένε ότι η πολύ κοντινή σχέση πατέρα-παιδιού βοηθά πολύ στην ψυχική υγεία του παιδιού στο παρόν και στο μέλλον.
Το παιδί που νιώθει και βιώνει την παρουσία του πατέρα και την ενασχόλησή του μαζί του, έχει αυξημένη αυτοεκτίμηση, εμπιστεύεται τους άλλους ανθρώπους, έχει πιο ισορροπημένη αισθηματική ζωή και είναι πιθανότερο να αποφύγει οποιουδήποτε είδους κακοτοπιές.
Δεν υπάρχει λοιπόν μεγαλύτερη “επένδυση” για έναν πατέρα από το να αφιερώνει χρόνο στα παιδιά του. Και το συναίσθημα μπορεί να απογειωθεί όταν ο πατέρας βλέπει την ενασχόληση του με τα παιδιά του ως απόλαυση και όχι ως αγγαρεία ή ως κάτι που πρέπει να γίνει, αλλά ως κάτι που θέλει να γίνει.
Μην αφήνετε ούτε ένα λεπτό χαμένο για λίγη παρέα με τα παιδιά σας!
