Στη Βούλα αποχαιρέτησαν τον κορυφαίο προπονητή του ελληνικού μπάσκετ – Αύριο στην Θεσσαλονίκη η κηδεία του
Ράγισαν καρδιές στην επιμνημόσυνη δέηση του Γιάννη Ιωαννίδη που έλαβε χώρα σήμερα νωρίς το μεσημέρι σε εκκλησία της Βούλας. Οι μεγάλες προσωπικότητες του ελληνικού μπάσκετ έδωσαν το «παρών» τιμώντας τον τεράστιο «ξανθό», ενώ όλοι τους συμφώνησαν πως θα μείνει «αθάνατος» μέσα από την σπουδαία δουλειά και τις επιτυχίες του.
«Κοουτσάρα μου, το παιχνίδι δεν τελείωσε ακόμα, πήρες τάιμ άουτ για να συνεχίσεις στα ουράνια γήπεδα», ανέφερε η κόρη του Γιάννη Ιωαννίδη, Ελένη-Θεοδώρα, η οποία του αφιέρωσε και ένα τραγούδι της αγαπημένης του πατέρα της, Μαρινέλλας. «Ο Γιάννης γεννήθηκε, μεγάλωσε και έφυγε και ήταν πλασμένος για ένα πράγμα. Για κάτι που είναι λίγοι σε αυτή τη ζωή. Να μείνει αθάνατος», είπε ο στενός του φίλος και δημοσιογράφος Δημήτρης Καρύδας.
Ο «ξανθός», ο οποίος συνέδεσε το όνομά του με τις μεγάλες επιτυχίες του Άρη και του Ολυμπιακού τη δεκαετία του ’80 και του ’90, άφησε την τελευταία πνοή του έπειτα από μάχη με προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν τα τελευταία χρόνια. Ο Γιάννης Ιωαννίδης αν και είχε καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη και συνέδεσε το όνομά του με τον Άρη έμενε μόνιμα στην Αθήνα μαζί με την σύζυγό του και την κόρη τους.
Στις 12 έγινε η επιμνημόσυνη δέηση στον Άγιο Ιωάννη Βούλας, έτσι ώστε να έχουν την ευκαιρία να τον αποχαιρετήσουν οι δικοί του άνθρωποι και όσοι τον θαύμαζαν που δεν θα έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν μέχρι τη Θεσσαλονίκη, όπου θα γίνει η κηδεία.
Η κηδεία του «Ξανθού» θα γίνει το απόγευμα της Παρασκευής (6/10, 17:00) στη Θεσσαλονίκη και η σορός του θα ταφεί στον οικογενειακό τάφο στη Θέρμη.
Αντί στεφάνων, η οικογένεια του Γιάννη Ιωαννίδη ζήτησε από όποιον το επιθυμεί να καταθέσει τα χρήματα στη Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης.
Συγκίνησε ο επικήδειος της κόρης του Γιάννη Ιωαννίδη
Η κόρη του Γιάννη Ιωαννίδη, Ελένη-Θεοδώρα, με τρεμάμενη φωνή εκφώνησε τον επικήδειο στον Άγιο Ιωάννη Βούλας και συγκίνησε τους πάντες με τα λόγια της.
«Δεν είμαι μόνη μου. Εδώ είμαστε όλοι για να σου φωνάξουμε πόσο πολύ σε αγαπάμε και τι θα σημαίνεις πάντα για την οικογένειά σου, για το μπάσκετ, για τον αθλητισμό, για όλη την Ελλάδα. Έφυγες νωρίς και ένδοξα μπαμπά. Έφυγες με γενναιότητα, όπως έκανες σε όλη σου τη ζωή. Στάθηκες στις επάλξεις, πολέμαγες σαν θηρίο, δεν φοβόσουνα κανέναν και τίποτα. Και τώρα που σε αποχαιρετάμε πάλι αγέρωχο σε βλέπω μπροστά μου.
Θρηνούμε που σε χάσαμε, μα χαιρόμαστε γιατί ζήσαμε μαζί σου, βαδίσαμε στις στράτες που μας χάραξες, ακολουθούσαμε τις οδηγίες που μας έδινες. Κοουτσάρα μου θα σου πω κάτι, το παιχνίδι δεν τελείωσε, πήρες απλά ένα τάιμ άουτ για να το συνεχίσεις στα ουράνια γήπεδα.
Ένα τραγούδι της αγαπημένης σου Μαρινέλλας λέει «καμιά φορά να αλλάξω ουρανό μα δεν υπάρχει δρόμοι». Εσύ μπαμπά μου τους βρήκες αυτούς τους δρόμους».
