Ο Μάνος Σταραμόπουλος γράφει για τους μερικούς από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που έχουν λαμπρύνει το ‘Ολντ τράφορντ» αγωνιζόμενοι ως δεξιοί εξτρέμ, από τον Τζόνι Μπέρι έως και τον Τζώρτζ Μπέστ
Η εμβληματική φανέλα της άλλοτε πρωταθλήτριας Αγγλίας και Ευρώπης έχει φορεθεί από μερικούς από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που έχουν γνωρίζει όχι μόνο τα γήπεδα του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά ο κόσμος όλος..
Θα δούμε λοιπόν τα 7 σπουδαιότερα Νο7 της Γιουνάιτεντ.
- ΤΖΟΝΙ ΜΠΕΡΙ (1951-1958)
Ένας από τους πρώτους «Μπέμπηδες του Μπάσμπι» , ο Τζονι Μπέρι (γεννημένος 1/6/1926) υπέγραψε στην Γιουνάιτεντ από την Μπέρμιγχαμ για 25.000 λίρες την 1η Αυγούστου του 1951.
Ο μικρός σε μέγεθος (μόλις 1μ 65 εκ) δεξιός εξτρέμ ήταν ευλογημένος με ρυθμό και βοήθησε τους Κόκκινους διαβόλους να κατακτήσουν τρεις τίτλους First Division (στην πρώτη κατηγορία)
Ο Μπέρι ήταν στην αποστολή της αεροπορικής τραγωδίας του Μονάχου το 1958. Αν και επέζησε, οι τραυματισμοί που υπέστη τερμάτισαν την ποδοσφαιρική του καριέρα. Έπαιξε 277 παιχνίδια με τη Γιουνάιτεντ, σημειώνοντας 44 γκολ. Και 4 φορές στην εθνική Αγγλίας.
- ΓΟΥΙΛΙ ΜΟΡΓΚΑΝ ( 1960-1981)
Ο Γουίλι Μόργκαν (γεν. 2/10/1944) ξεκίνησε την καριέρα του με την Μπέρνλι, κάνοντας το ντεμπούτο του στην πρώτη της ομάδα εναντίον της Σέφιλντ Γουένσντεϊ στο Χίλσμπορο το 1963. Πήρε την θέση του Τζον Κόνελι ( μεταγράφηκε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) και σημείωσε το πρώτο του γκολ στην Μπέρνλι, όταν σκόραρε δύο φορές σε ημέρα Boxing Day.Tότε η ομάδα του συνέτριψε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ νίκη με 6-1! Ήταν ένας υπέροχος ντριμπλέρ, λίγο ιδιόρρυθμος αλλά από τους κορυφαίους που φόρεσαν το Νο 7 στο Ολντ Τράφορντ.
Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην εθνική Σκωτίας εναντίον της Βόρειας Ιρλανδίας στο Γουίντσορ Πάρκ, του Μπέλφαστ το 1967.Τον απέκτησε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στις αρχές της σεζόν 1968/9 , καθώς ο Τζον Άστον της Γιουνάιτεντ είχε σπάσει το πόδι του. Πέτυχε 34 γκολ για τη Γιουνάιτεντ και την οδήγησε στην άνοδο το 1975 μετά από μια σεζόν στη Β’ Κατηγορία. Έπαιξε στους Τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974, που έγιναν στη Δυτική Γερμανία.Συνολικά στην καριέρα του αγωνίσθηκε σε 681 παιχνίδια, 59 γκολ. Φόρεσε την φανέλα της εθνικής Σκωτίας 26 φορές (4 γκολ).
Με την απόκτηση του Στίβ Κόπελ το 1975, ο Μόργκαν έχασε τη θέση του στην ομάδα της Γιουνάιτεντ και επέστρεψε στην Μπέρνλι .
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Γιουνάιτεντ, το συγκρότημα Tristar Airbus, ένα ψευδώνυμο για τα μελλοντικά μέλη των 10cc, ηχογράφησε το τραγούδι “Willie Morgan” ως φόρο τιμής στον ποδοσφαιριστή. Αργότερα θα εμφανιστεί στη συλλογή Strawberry Bubblegum: A Collection of Pre-10CC Strawberry Studio Recordings 1969–1972.
- ΣΤΙΒ ΚΟΠΕΛ (1975-1983)
Ένας άλλος ιπτάμενος δεξιός εξτρέμ που φόρεσε το Νο7 για τη Γιουνάιτεντ ήταν ο Στιβ Κόπελ. Γεννημένος και μεγαλωμένος στο Λίβερπουλ (9/7/1955) , υπέγραψε από την Τρανμίρ το 1975 (αντί του ποσού των 60.000 λιρών και διπλάσιο μισθό γι αυτόν, απ ότι επαιρνε έως τότε) . Γρήγορα μπήκε στην πρώτη ομάδα του Τόμι Ντόχερτι, ενθουσιάζοντας τους οπαδούς με τον ρυθμό και την ικανότητά του στην ντρίμπλα.
Ο Κόπελ εξακολουθεί να διατηρεί το ρεκόρ για τις περισσότερες συνεχόμενες εμφανίσεις για ποδοσφαιριστή της Γιουνάιτεντ με 207 παιχνίδια από το 1977 έως το 1981. Συνολικά, έπαιξε 373 φορές, σημειώνοντας 70 γκολ.Φόρεσε 42 φορές την φανέλα της εθνικής Αγγλίας, σημειώνοντας 7 τέρματα.
- ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΜΠΕΚΑΜ (1992-2003)
Ο τρίτος συνεχόμενος δεξιός ακραίος επιθετικός δεν ήταν ιδιαίτερα καλός στον τομέα της ντρίμπλας. . Το παιχνίδι του Ντέιβιντ Μπέκαμ (γεννημένος 2/5/1975) βασίστηκε στην εκπληκτική ικανότητα με τις μακρινές μεταβιβάσεις και τα υπέροχα κτυπήματα φάουλ.
Μέρος της κατηγορίας 92 της Γιουνάιτεντ, ο Λονδρέζος εισέβαλε στην ομάδα του Άλεξ Φέργκιουσον το 1995 και έγινε ζωτικό μέλος μιας εξαιρετικά επιτυχημένης ομάδος.
Όταν έφυγε για τη Ρεάλ Μαδρίτης το 2003, ο Μπέκαμ είχε βοηθήσει τους Κόκκινους Διαβόλους να κατακτήσουν 6 τίτλους Premier League, δύο Κύπελλα Αγγλίας και έναν θρίαμβο στο Champions League, το 1999 στην Βαρκελώνη.
- ΕΡΙΚ ΚΑΝΤΟΝΑ (1992-1997)
Η μεγαλύτερη μεταγραφική επιτυχία του Αλεξ Φέργκιουσον πρέπει να είναι ο Έρικ Καντονά, ο οποίος έπεσε κατά τύχη στο τραπέζι των συζητήσεων με την Λίντς Γιουνάιτεντ το 1992, όταν ο σύλλογος του Γιορκσάιρ ρώτησε για την διαθεσιμότητα του δεξιού οπισθοφύλακα, Ντένις Ίργουιν . Ο τότε πρόεδρος της Γιουνάιτεντ Μάρτιν Εντοαρντς συζήτησε με τον Σερ Αλεξ και κατέληξαν ότι ο ποδοσφαιριστής δεν πωλείται. Τις επόμενες ημέρες καθώς η Γιουνάιτεντ ήθελε επιθετικό, ο Σερ Αλεξ επανήλθε καταβάλλοντας αμέσως το 1κ .ευρώ που ήθελε η διοίκηση των παγωνιών και πήρε τον Καντονά στο Ολντ Τράφορντ. Ο Γάλλος (γενν. 24/5/1966) είχε την προηγούμενη σαιζόν είχε συμβάλλει τα μέγιστα ώστε η Λίντς να κατακτήσει τον τίτλο. Και βεβαίως μεγαλούργησε στην Γιουνάιτεντ όπου για 5 σαιζόν κατέκτησε 4 πρωταθλήματα και 2 κύπελλα Αγγλίας
- ΚΡΙΣΤΙΑΝΟ ΡΟΝΑΛΝΤΟ (2003-2009 και 2021-2022)
Όταν ο Μπέκαμ έφυγε το 2003, το νέο απόκτημα της Γιουνάιτεντ, ο Κριστιάνο Ρονάλντο (γεν. 5/2/1985) κληρονόμησε τη φανέλα Νο7. Φτάνοντας (από την Σπόρτιγκ) ως ένας τολμηρά ταλαντούχος αλλά ασταθής έφηβος, έγινε το πιο σημαντικό μέλος της ομάδας του Φέργκιουσον. Πέτυχε 118 γκολ σε 292 αγώνες, κατακτώντας τρεις τίτλους Premier League και το Champions League μεταξύ άλλων διακρίσεων.
Ο Ρονάλντο επέστρεψε στον σύλλογο το 2021 και του δόθηκε το Νο7 για άλλη μια φορά. Σε μια δύσκολη περίοδο για τη Γιουνάιτεντ, πρόσθεσε άλλα 27 γκολ σε 54 συμμετοχές.
- ΤΖΩΡΤΖ ΜΠΕΣΤ (1963-1974)
Ο Τζορτζ Μπεστ ήταν ο κορυφαίος σύμφωνα με τον Πελέ, κι αυτό νομίζω τα λέει όλα.
Έχουμε κυριολεκτικά κρατήσει το καλύτερο για το τέλος. Το αγόρι του Μπέλφαστ ο μακρυμάλλης Τζορτζι (γενν 22/5/1946- έφυγε 25/11/2005) πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στα 17 του και είναι αναμφισβήτητα ο πιο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής που έχει εκπροσωπήσει τον σύλλογο. Δεν περιγράφεται από κανέναν άλλον εκτός από τον Πελέ ως τον καλύτερο που είχε δει ποτέ. Ο εξτρέμ ήταν διάσημος για την ικανότητά του στην ντρίμπλα και είχε ένα ταλέντο που σπάνια έχει παρουσιασθεί. Φαντεζί ποδοσφαιριστής, με εκπληκτική ντρίμπλα, εξαίσιο στυλ και εκτελεστικές ικανότητες.
Δύο πρωταθλήματα και ένα Ευρωπαϊκό Κύπελλο το 1968 (4-1 την Μπενφίκα) μπορεί να μην ήταν το τρόπαιο που άξιζε η ποιότητά του. Αλλά όσοι είδαν τον Μπεστ να παίζει υποστηρίζουν ότι δίκαια έχει αυτό το όνομα. .
Στην εθνική ομάδα της Βορείου Ιρλανδίας αγωνίσθηκε 37 φορές (9 γκολ),ενώ το 1968 κατέκτησε και την Χρυσή Μπάλα ως ο κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής της χρονιάς.
ΥΓ: Πολλοί μπορούν να πουν μα καλά γιατί δεν υπάρχει ο Μπράιαν Ρόμπσον που κι αυτός φόρεσε την φανέλα με το Νο 7.
Απλούστατα δεν τον συμπεριλάβαμε γιατί δεν αγωνιζόταν ως δεξιός εξτρέμ, αλλά καθαρά ως χαφ. Εμείς εδώ παρουσιάσαμε τους δεξιός εξτρέμ…
