Η κηδεία της Τζένης Μαστοράκη, έγινε χθες, στην εκκλησία της Αγίας Ζώνης (της ενορίας της) στην Κυψέλη και η ταφή της στο νεκροταφείο του Ζωγράφου.
Λιτές, απλές και απέριττες τελετές, απόλυτα σύμφωνες με την άκρα σεμνότητα του χαρακτήρα της ποιήτριας και μεταφράστριας. Ταιριαστό και το στεφάνι της υπουργού Πολιτισμού με μόνη φράση “Ειλικρινή Συλλυπητήρια”.
Ακόμα πιο ταιριαστός ο σταυρός με τα ολόλευκα τριαντάφυλλα που κάλυπτε το τόσο ταλαιπωρημένο από την αρρώστια σώμα της με ένα και μόνο ρήμα, “Σ’ αγαπάμε” και με τις υπογραφές της μονάκριβης κόρης της, σκηνογράφου Μαγιούς Τρικεριώτη, και της ακόμα πιο πολύτιμης εγγονής της, Αλίνας.
Οι ομότεχνοί της την τίμησαν με προεξάρχοντα, από τη γενιά της, τον Γιώργο Μαρκόπουλο. Μαζί με τον Διονύση Καψάλη ήταν αμφότεροι βυθισμένοι στο πένθος για την τόσο σημαντική απώλεια.
Εκεί όμως ήταν και οι ποιητές-“μαθητές” της – ο Δημήτρης Αθηνάκης της Καθημερινής, η Ευτυχία Παναγιώτου που της αφιέρωσε το διδακτορικό της και ο Γιάννης Αντιόχου, που της στάθηκε σαν πραγματικός γιος τις δύσκολες ώρες του νοσοκομείου. Παρέκει έστεκαν ο πρόεδρος της Εθνικής Βιβλιοθήκης Σταύρος Ζουμπουλάκης και η διευθύντρια Γραμμάτων του υπουργείου Πολιτισμού Σίσσυ Παπαθανασίου.
Ανάμεσα στο πλήθος κόσμου μπορούσε κανείς να ξεχωρίσει και άλλα πρόσωπα: τη συμφοιτήτριά της καθηγήτρια Λίζυ Τσιριμώκου, τη Χριστίνα Ντουνιά, τους ποιητές Γιάννη Ευθυμιάδη και Γιάννη Στίγκα, την πιστή της βοηθό Ρενάτα Καραγιαννάκη και τους επιστήθιους φίλους της από τον δημοσιογραφικό χώρο, Μιχάλη Μητσό και Οντίν Λιναρδάτου.
Από το ύστατο αντίο απουσίαζε ο αδελφός της, Νίκος Μαστοράκης – ο οποίος δεν άντεξε να είναι παρών στην οδύνη της απώλειας και του τελικού αποχαιρετισμού, αυτού του αμετάκλητου “ποτέ πια”.
