Θλίψη: Έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος συνθέτης και τραγουδοποιός Δήμος Μούτσης

Πέθανε σε ηλικία 86 ετών ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης Δήμος Μούτσης. Ο Δήμος Μούτσης είχε γεννηθεί στον Πειραιά στις 2 Αυγούστου 1938. Είχε ξεκινήσει τις σπουδές του στο Ωδείο Αθηνών από την ηλικία των 7 ετών. Σε ηλικία 20 – 21 ετών τελείωσε τις μουσικές του σπουδές κερδίζοντας το πρώτο βραβείο ως σολίστ στο βιολί.

Η γνωριμία με Γκάτσο και Μάνο

Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 γνώρισε τον Νίκο Γκάτσο και τον Μάνο Χατζιδάκι εντελώς συμπτωματικά σε ένα καφέ – ζαχαροπλαστείο που ήταν το στέκι καλλιτεχνών της Αθήνας, όπου σύχναζαν και οι δύο.

Το 1967 άρχισε ο Νίκος Γκάτσος να του δίνει στίχους και έτσι ο Μούτσης άρχισε να γράφει τα πρώτα του τραγούδια. Το πρώτο ήταν το “Βρέχει ο Θεός”. Είχε γράψει πρώτα αυτός την μουσική και ρώτησε ευγενικά τον Γκάτσο αν ήθελε να βάλει τους στίχους, όπως και έγινε. Το τραγούδι αυτό το ερμήνευσε με μεγάλη επιτυχία ο Σταμάτης Κόκοτας.

Η συνεργασία Γκάτσου και Μούτση συνεχίστηκε με επιτυχίες όπως το “Μην μου χτυπάς τα μεσάνυχτα την πόρτα” και την “Πειραιώτισσα” με τον ίδιο πάντα ερμηνευτή, ενώ η Βίκυ Μοσχολιού τραγούδησε το “Σ΄ έβλεπα στα μάτια”.

Το 1969 συνέχισε την ανοδική του πορεία με τα: “Αύριο πάλι” με ερμηνευτή τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, “Με ένα παράπονο” πάλι με τον Μπιθικώτση αλλά και τον πρωτοεμφανιζόμενο Μανώλη Μητσιά (η πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού ήταν από τον Μητσιά στην ταινία “Ένας μάγκας στα σαλόνια”).

Το 1970 ο Μάνος Χατζιδάκις ανέθεσε στον Μούτση, τη φροντίδα της ενορχήστρωσης και της μουσικής διευθύνσης των τραγουδιών του στον δίσκο “Επιστροφή” όλα σε στίχους Νίκου Γκάτσου και με ερμηνευτές τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και την πρωτοεμφανιζόμενη τότε Δήμητρα Γαλάνη. Στον δίσκο αυτό συμπεριλήφθηκαν τα τραγούδια του Χατζιδάκι “Μίλησε μου”, “Φιλντισένιο καραβάκι”, “Η πίκρα σήμερα”, με ενορχηστρώσεις του Μούτση. Την ίδια εποχή ο συνθέτης συνεχίζει να γράφει επιτυχίες όπως το “Αυτά τα χέρια” (σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου) και το εμβληματικό “Στην Ελευσίνα μια φορά” (σε στίχους του Βασίλη Ανδρεόπουλου) με ερμηνεία από τον Μανώλη Μητσιά.

Ύστερα από μία σειρά μεγάλων λαϊκών τραγουδιών, που έγραψε ο Μούτσης, ερμηνευμένων από παλιούς και νέους τραγουδιστές, όπως ο Μητσιάς και η Γαλάνη και τα άλμπουμ “Κάποιο Καλοκαίρι” και “Ένα Χαμόγελο”, φτάνουμε στο σπουδαίο “Άγιος Φεβρουάριος“, που ηχογραφήθηκε στα τέλη του 1971 και κυκλοφόρησε αρχές του 1972. Στους στίχους ήταν ο Μάνος Ελευθερίου ενώ ερμηνευτές των τραγουδιών ήταν οι Δημήτρης Μητροπάνος και Πετρή Σαλπέα. Το πολύ σημαντικό αυτό έργο, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, άνοιξε καινούργιους δρόμους στην Ελληνική δισκογραφία. Στον δίσκο “Άγιος Φεβρουάριος” εκτός από το ομώνυμο τραγούδι θα ακούσουμε κι άλλα μεγάλα τραγούδια όπως τα: “Κι αν φταίει κανείς”, “Το σπίτι στην ανηφοριά”, “Η σούστα πήγαινε μπροστά”, ‘Άλλος για Χίο τράβηξε” και άλλα.

Το 1972 βγαίνει το άλμπουμ “Συνοικισμός Α” με στίχους κυρίως των: Γιάννη Λογοθέτη (που είχε και το ψευδώνυμο Γιάννης Μιχαηλίδης) αλλά και των Γκάτσου, Ελευθερίου και Βαρβάρας Τσιμπούλη. Ερμηνευτές των τραγουδιών ήταν οι Αντώνης Καλογιάννης και Βίκυ Μοσχολιού. Στο “Συνοικισμός Α” θα ακούσουμε και άλλες μεγάλες επιτυχίες όπως το πασίγνωστο “Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε”, “Έτσι ειν’ η ζωή” με την Μοσχολιού, “Στο παράθυρο αγναντεύοντας” με τον Καλογιάννη, το λαϊκό ορχηστρικό “Ο χορός της λεβεντιάς” κλπ.

Το 1973 κυκλοφορούν οι “Στροφές”, άλλη μια λαϊκή και συνάμα πολύ μελωδική δίσκογραφική δουλειά του Δήμου Μούτση. Με μόνη ερμηνεύτρια την Βίκυ Μοσχολιού και στίχους Πυθαγόρα, Λογοθέτη, Ελευθερίου, αλλά και Γκάτσου. Εκεί θα ακούσουμε επιτυχίες όπως τα: “Αγκαλιά και πλάι πλάι”, “Και γεια χαρά”, ‘Μια βραδιά στη Λάρισα”, και το ατμοσφαιρικό “Στους μπαξέδες” που είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Μάρκου Βαμβακάρη.

Το 1974 στη μεταπολίτευση, ακολουθούν οι “Μαρτυρίες”, που περιλάμβανε τα τραγούδια του Μούτση που είχε κόψει η λογοκρισία της χούντας σε στίχους Μάνου Ελευθερίου, Γιάννη Λογοθέτη, Γιώργου Χρονά, Βαρβάρας Τσιμπούλη αλλά και του ίδιου του συνθέτη με ερμηνευτές τον Μανώλη Μητσιά, τη Βασιλική Λαβίνα, σε μια από τις πρώτες δισκογραφικές της συμμετοχές και το Χρήστο Λεττονό.

Το 1975 κυκλοφορεί την “Τετραλογία”, έναςν πρωτοποριακό κύκλο μελοποιημένης ποίησης βασισμένο σε ποιήματα των Κ.Π. Καβάφη, Κώστα Καρυωτάκη, Γιώργου Σεφέρη και Γιάννη Ρίτσου, με ερμηνευτές τον Μανώλη Μητσιά, τον Χρήστο Λεττονό και με την πρωτοεμφανιζόμενη τραγουδίστρια Άλκηστη Πρωτοψάλτη.

Ακολούθησε το 1976 η “Εργατική συμφωνία”, η μουσική από το θεατρικό έργο του Γιώργου Σκούρτη “Απεργία”. Το 1979 κυκλοφορεί το “Δρομολόγιο” πάνω σε στίχους του Νίκου Γκάτσου και με την ερμηνεία του Μανώλη Μητσιά. Στο “Δρομολόγιο” θα ακούσουμε κομμάτια όπως τα “Σαν τον Τσε Γκεβάρα”, “Μακρινή της αγάπης ώρα”, “Ελλάδα Ελλάδα”, “Στ΄ Άγιον Όρος” κ.α.

Το 1981 κυκλοφόρησε το “Φράγμα” σε στίχους Κώστα Τριπολίτη. Με τραγούδια όπως: “Δε λες κουβέντα”, “Delenda est (Ερηνούλα μου)”, “Γράμμα από τη λεγεώνα των ξένων”, “Νταλίκα” κλπ. Τα λαϊκά τραγούδια του δίσκου τραγουδήθηκαν από την μεγάλη ρεμπέτισσα Σωτηρία Μπέλου με τον Δήμο Μούτση να τραγουδάει μόνο το ρεφρέν από το πασίγνωστο πια “Δε λες κουβέντα”. Οι ηλεκτρικές μπαλάντες του δίσκου τραγουδήθηκαν από τον ίδιο τον συνθέτη. Στην ίδια δουλειά ο Δήμος Μούτσης τραγούδησε μαζί με τον Λουκιανό Κηλαηδόνη και την Άλκηστη Πρωτοψάλτη το “Κουβεντούλες με τον Φρόιντ”.

Το 1983 με το “Ενέχυρο” εγκαινιάζει την μοναχική πορεία. Το 1987 ακολουθεί το “Να!” που περιέχει και τα πολύ γνωστά του τραγούδια “Το όνειρο” και το “Μια φυσαρμόνικα που κλαίει”. Το 1990 βγαίνει ο “Ταξιδιώτης του παντός” με τη Νανά Μούσχουρη, ο οποίος ήταν και ο τελευταίος δίσκος που έγραψε για άλλο τραγουδιστή πλην του ιδίου. Το 1994 επέστρεψε με το “Για Πούλημα Λοιπόν!” με στίχους και ερμηνεία δική του.

Το 1999 ο Δήμος Μούτσης συνεργάστηκε ξανά με τον Δημήτρη Μητροπάνο και την Δήμητρα Γαλάνη σε μια μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο στην οποία τραγούδησαν μαζί παλαιότερες και νεότερες επιτυχίες του μεγάλου δημιουργού. Μια πολυαναμενόμενη δουλειά του με ερμηνεύτρια τη Χαρούλα Αλεξίου δεν κυκλοφόρησε ποτέ.