Ο Γιώργος Κογκαλίδης αποδίδει τα εύσημα στην Εθνική ομάδα πόλο ανδρών και προτείνει την αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας και των φωτοβολταϊκών για την αυτονομία των κολυμβητηρίων.
Ακόμα κι άνθρωποι, που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το πόλο, κάθισαν να δουν την Εθνική του Θοδωρή Βλάχου. Βίωσαν την αγωνιώδη έκβαση του τελικού, συμμετείχαν και στη χαρά κάθε τέρματος, και στη λύπη τού αποτελέσματος. Όσοι δεν ταυτίστηκαν με αυτή την Εθνική, εντυπωσιάστηκαν από τη σεμνότητα, τη διαύγεια και την καθαρότητα του λόγου, του ομοσπονδιακού προπονητή.
Όλοι μας χειροκροτήσαμε την προσπάθεια. Το να κλαις, επειδή κατέκτησες ασημένιο μετάλλιο σε παγκόσμιο επίπεδο, αγγίζει τα όρια του σουρεαλισμού, αλλά δείχνει το επίπεδο της ομάδας, το επίπεδο των αθλητών, των προπονητών, όλων όσων μετείχαν της προσπάθειας. Τους αξίζει κάθε μπράβο, το χειροκρότημα, η αποθέωση, τα πάντα.
Ουδέποτε είχα σχέση με το σπορ, ούτε σκοπεύω να γράψω για το αθλητικό μέρος. Θα ήταν επιχείρηση καπηλείας από την πλευρά μου. Ο λόγος, που αναφέρθηκα σ’ αυτή τη σπουδαία ομάδα, είναι γιατί οφείλουμε να τους τιμήσουμε, όχι μόνο σε ατομικό επίπεδο, αλλά κι ως άθλημα.
Τα κολυμβητήρια, ανοιχτά ή κλειστά, πρέπει να έχουν ελεγχόμενη θερμοκρασία νερού. Ως εκ τούτου, είναι υποχρεωτική η κατανάλωση ρεύματος, προκειμένου να θερμανθεί η πισίνα και να μπορούν οι αθλητές να αγωνιστούν. Κι εδώ είναι αυτονόητο πως αναφερόμαστε και στις κολυμβήτριες και τους κολυμβητές μας, που επίσης έχουν προσφέρει μετάλλια και χαρές.
Διαφορετική προσέγγιση στην πισίνα
Καλά είναι και τα μπράβο, και τα χειροκροτήματα, κι όλες οι τιμές, αλλά σε μια εβδομάδα θα έχουν ξεχαστεί. Δεν θα σβήσει η επιτυχία, αλλά θα… ξεθωριάσει, θα μείνει ως ιστορία του αθλήματος. Γιατί να μην είναι η απαρχή διαφορετικής προσέγγισης;
Στα περισσότερα κολυμβητήρια της χώρας μπορεί να αντληθεί η ενέργεια, που απαιτείται για να ζεσταθεί η πισίνα, από τον ήλιο. Και βέβαια, η πολύ μικρότερη σπατάλη ενέργειας για τα ντους, επίσης μπορεί να προκύψει από φωτοβολταϊκά, ή σε κάθε περίπτωση από τον ήλιο, που είναι η απόλυτη ανανεώσιμη πηγή ενέργειας.
Αυτή θα ήταν πραγματική, ουσιαστική και σοβαρή «τιμή», απέναντι στο άθλημα, που σταθερά μας γεμίζει περηφάνια. Να τους κάνουμε πρωτοπόρους, να αναδείξουμε την ανάγκη στροφής σε ανανεώσιμες πηγές και γιατί όχι, να γίνουν διαφημιστικά σποτάκια με τους αθλητές (για τα οποία θα πληρωθούν) και τους προπονητές.
Έτσι το πριμ, που τους οφείλει η χώρα, θα… πιάσει τόπο. Οι πρωταγωνιστές θα γίνουν ακόμα πιο γνωστοί, σε ευρύτερο κοινό, μέσω της τηλεοπτικής (κι όχι μόνο) διαφήμισης. Κι η επιτυχία δεν θα είναι μια ανάμνηση, που με τον καιρό θα χάνεται, αλλά σημείο αναφοράς για να αξιοποιηθεί η δημοφιλία του αθλητισμού, προς όφελος της ίδιας της ζωής.
