Ο Γιώργος Χελάκης απορεί: Στις πόσες χιλιάδες δολοφονίες αμάχων, το ανθρωπιστικό κόστος θεωρείται μικρό;
«Αγαπητέ Μπίμπι, έρχομαι εδώ ως σύμμαχος και αληθινός φίλος. Θα συνεχίσουμε να σας στηρίζουμε και να ελπίζουμε πως ό,τι κι αν συμβεί πρέπει να συμβεί χωρίς μεγάλο ανθρωπιστικό κόστος». Αυτό είπε ο κ. Μητσοτάκης, μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες για τη σφαγή που ο Νετανιάχου χαρακτήρισε μάχη του πολιτισμού ενάντια στη βαρβαρότητα.
Ποιος είναι ο πολιτισμό για τον οποίο μιλάει ο πρωθυπουργός του Ισραήλ; Οι πύραυλοι που σκοτώνουν χιλιάδες της Παλαιστίνης και τα νοσοκομεία που βομβαρδίζονται. Είναι μια δήλωση που υπερασπίζεται και καλύπτει απροσχημάτιστα τα εγκλήματα πολέμου τα οποία διαπράττει αυτές τις ημέρες το Ισραήλ στη Γάζα και για τα οποία έχουν εξεγερθεί ο ΟΗΕ και οι μεγαλύτερες ανθρωπιστικές οργανώσεις. Και είναι, επίσης, μια δήλωση μνημείο υποκρισίας.
Η ισοπέδωση της Γάζας από το Ισραήλ γίνεται χωρίς την παραμικρή διάκριση «μεταξύ της Χαμάς και του παλαιστινιακού λαού». Τα σκληρά αντίποινα και η δολοφονία 2.000 παιδιών -μέχρι τώρα- ούτε δικαίωμα στην αυτοάμυνα μπορούν να θεωρηθούν ούτε από κάποιο Διεθνές Δίκαιο απορρέουν. Το Διεθνές Δίκαιο έχει καταπατηθεί με τους εποικισμούς και το απαρτχάιντ σε βάρος των Παλαιστινίων.
Η έκφραση «ελπίδας» του Έλληνα πρωθυπουργού να ισοπεδωθεί η Γάζα χωρίς μεγάλο ανθρωπιστικό κόστος είναι σαν ένα εκ των προτέρων ξέπλυμα για τις δολοφονίες αμάχων Παλαιστινίων και τον μαζικό εκτοπισμό τους. Να μην… κακοκαρδίσουμε τον αγαπητό Μπίμπι για μερικά εγκλήματα πολέμου. Δεν χαλάνε οι φιλίες για μια εθνοκάθαρση… Πέντε χιλιάδες «βαρβάρους», ανάμεσά τους 2.100 παιδιά, έθαψαν οι «πολιτισμένοι» με τις βόμβες τους.
Οι φανατικοί της Χαμάς δεν φύτρωσαν ξαφνικά. Δημιουργήθηκαν από τις συνθήκες ύπαρξης, την εξαθλίωση, την καταπίεση, τους καταναγκασμούς, των Παλαιστινίων, βοήθεια μιας διεθνούς κοινότητας μάλλον που κάνει δεκάδες χρόνια τώρα τα στραβά μάτια για τα ανομήματα του Ισραήλ. Η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων με ταυτόχρονη κριτική στην κυβέρνηση Νετανιάχου, δεν σημαίνει δικαιολόγηση της Χαμάς. Η εκκένωση της Γάζας σημαίνει πρακτικά κατάληψη και εκτοπισμό των Παλαιστινίων από τα ελάχιστα πια κομμάτια γης πού διαθέτουν μετά από τους συνεχείς και συστηματικούς περιορισμούς των εδαφών τους.
Για να σταματήσει το σφαγείο υπάρχει μόνο μία λύση: Το ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος. Αλλά πως να τα πεις αυτά τα πράγματα μπροστά στα μούτρα του «αγαπητού Μπίμπι». Και πως να αφήσεις να χαθεί μια φιλία για κάμποσες χιλιάδες δολοφονίες παιδιών και αμάχων…
