Ο Σωτήρης Γεωργίου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων γράφει για τα βήματα που πρέπει να γίνουν, την συμπεριφορά μας προς αυτά, αλλά και για την άδολη αγάπη, τη θετική ενέργεια και όλα αυτά που μπορούν να προσφέρουν ως συντροφιά
Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων σήμερα, σε μια εποχή που η συντροφιά καθίσταται πιο απαραίτητη από ποτέ, κάτι που ειδικά στα μετά-κόβιντ χρόνια το νιώσαμε ακόμα περισσότερο.. Η ημέρα καθιερώθηκε με πρωτοβουλία των ολλανδικών φιλοζωικών οργανώσεων το 2010 για την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας σχετικά με την τύχη των αδέσποτων ζώων (https://www.sansimera.gr/worldays/221).
Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε ήδη 600 εκατομμύρια αδέσποτα ζώα υπολογίζεται ότι διαβιούν υπό άθλιες συνθήκες στον πλανήτη μας. Οι φιλοζωικές οργανώσεις καλούν τον καθένα από μας να υιοθετήσει ένα ζώο ή να συνδράμει προγράμματα και καμπάνιες για την προστασία τους. Μιλάμε για 600 εκ. ψυχές.
Πάμε όμως στα πιο σημαντικά. Το να έχεις ένα ζωάκι, ειδικά συντροφιάς, είναι σαν να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου. Ειδικά για όσους δεν έχουμε έναν άνθρωπο δίπλα μας, το ζωάκι είναι ο άνθρωπός μας! Ιδιαίτερα όσον αφορά περιπτώσεις ηλικιωμένων ανθρώπων, που πολλές φορές δυστυχώς είναι ξεχασμένοι ή δεν έχουν την άνεση ή δυνατότητα μετακινήσεων. Σύμφωνα με τις φιλοζωικές οργανώσεις, στην Ελλάδα κυκλοφορούν σχεδόν 1 εκατομμύριο αδέσποτα ζώα κάθε είδους. Μιλάμε για απίστευτο νούμερο. Αποτελεί συνάμα και ντροπή, καθώς παρά τα βήματα που έχουν πράγματι γίνει και ιδιαίτερα στο θέμα της κακοποίησης των ζώων -πρωτίστως των αδέσποτων- οι υποδομές για τη φύλαξη και την προστασία αυτών είναι ελάχιστες και συνήθως είναι αποτέλεσμα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας ή των δήμων, όταν αυτοί έχουν τη δυνατότητα.
Το ακόμα χειρότερο είναι, ότι στην εποχή των μνημονίων και της κρίσης που κτύπησε οικονομικά ένα μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας, πολλοί εξ αυτών δεν είχαν την δυνατότητα συντήρησής τους και πέταξαν στο δρόμο ή παράτησαν στα βουνά τα ζώα που είχαν στα σπίτια τους. Φυσικά είναι ακόμα δυσκολότερο για ένα οικόσιτο ζώο να επιβιώσει στον σκληρό δικό τους κόσμο, όταν έχει μεγαλώσει σε άλλες συνθήκες. Το χείριστο βέβαια στη χώρα μας είναι, ότι δυστυχώς ακόμα και σήμερα έχουμε ανθρώπους που δεν είναι άνθρωποι….Άτομα που δεν λέγονται άνθρωποι και που κυνηγούν, σκοτώνουν και βασανίζουν ειδικά τα αδέσποτα ζώα.
Η πολιτεία πρέπει να ασχοληθεί με ακόμα μεγαλύτερη φροντίδα. Να φτιαχτούν καταφύγια αδέσποτων παντού, να δοθούν κίνητρα για ακόμη μεγαλύτερη φροντίδα των ζώων στις οργανώσεις. Να υλοποιηθούν προγράμματα μαζικής στείρωσης και ταυτόχρονα φροντίδας, ακόμη και στους δρόμους. Να υπάρχει νερό (μην ξεχνάμε πόσο ζέστη έχουμε στην χώρα μας και επί πόσους μήνες) και τροφή για όλα τα αδέσποτα. Η αλήθεια βέβαια είναι για να μην είμαστε και αφοριστικοί, πως έχουν γίνει βήματα από πολλούς φορείς, Δήμους κτλ. Κάτι είναι και αυτό, σαφώς.
Πάμε και σε κάτι εξίσου σημαντικό. Η συμπεριφορά μας προς τα ζώα όπως λέει και το FBI φωτογραφίζει την συμπεριφορά μας και στους ανθρώπους. Αγαπάμε τα αδέσποτα ζωάκια και τα βοηθάμε. Ένας άνθρωπος που δεν αγαπά τα ζώα δύσκολα θα αγαπά και τους ανθρώπους καθώς η αγάπη είναι υπέρτατο συναίσθημα. Αν δεν τα αγαπάς εν τέλει, μην τα πειράζεις. Τέλος κάτι ακόμα που με ενοχλεί. Αν δεν μπορείς να είσαι εκεί για το ζωάκι μην το πάρεις. Πολλοί και συνήθως φραγκάτοι νεαροί ή χλιδάτες ή ψευτοχλιδάτες νεαρές θέλουν να αποκτήσουν ένα ζωάκι. Όχι όμως από αγάπη, αλλά συνήθως για την μόστρα, την λεζάντα, το χαϊλίκι, ως αξεσουάρ ας πούμε. Είναι τα ζωάκια αυτά με τις ακριβές ράτσες που θα καταλήξουν συνήθως στο δρόμο ή θα πεινάνε όταν η λεγάμενη ή ο λεγάμενος θα παρτάρουν και θα διακοπάρουν. Δεν παίρνεις ένα ζώο σπίτι σου για την λεζάντα. Μόνο αν τα αγαπάς πραγματικά και συνειδητοποιείς την ευθύνη παίρνεις ένα ζώο.
Όταν αγαπάς τα ζώα, όταν έχεις ανιδιοτελή αγάπη μέσα σου, δεν εστιάζεις στην ομορφιά του ζώου, αλλά στην ψυχή. Όπως πρέπει να κάνουμε και με τους ανθρώπους άλλωστε. Ένα αδέσποτο ζωάκι θα εκτιμήσει πολύ περισσότερο την αγάπη, την ζεστασιά του σπιτιού και θα είναι πιο πιστό και θα μεταδίδει την θετική ενέργεια που τόσο μας λείπει πια στην καθημερινότητά μας. Ένα αδέσποτο ζωάκι θα είναι πάντα δίπλα μας και δεν θα ξεχάσει το καλό που του κάναμε. Αν θέλεις ένα ζώο συντροφιάς, βεβαιώσου πρώτα μόνος σου ότι αυτό θέλεις και ότι θα είσαι σε θέση να του φέρεσαι όπως πρέπει και μετά απόκτησέ το.
Βρίσκοντας ένα αδέσποτο από τα δεκάδες χιλιάδες που φιλοξενούνται στις φιλοζωικές θα κάνεις ένα καλό γενικότερα. Θα σώσεις μια ψυχή, θα βοηθήσεις εσένα, θα λάβεις ενέργεια και θετικότητα και το σύμπαν δεν θα σε ξεχάσει…
