Ο Γιώργος Κογκαλίδης επιχειρεί να φωτίσει μια άλλη πλευρά του ποδοσφαιρικού ντέρμπι των «αιωνίων». Την πιο σκοτεινή και… προβληματική

Για το ντέρμπι ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, για τον Χουάνκαρ, την κροτίδα στο 50ο λεπτό, το πόσο κακό έκανε στο ποδόσφαιρο, το αν δημιουργείται δεδικασμένο κι όλα όσα καταγράφονται από καταξιωμένους ρεπόρτερ ποδοσφαίρου, δεν πρόκειται να γράψω λέξη. Δεν είναι στη σφαίρα των αρμοδιοτήτων μου και δεν έχω να συνεισφέρω κάτι. Θα ασχοληθώ, όμως, με κάτι, που άπτεται του «αγώνα» (δεν το λες).

Ο Χουάνκαρ πήγε τραυματισμένος στ’ αποδυτήρια. Γιατρός τού αγώνα ήταν ο Χρήστος Γώγος. Πριν ακόμα ολοκληρώσει την εξέταση, είχε… εξεταστεί από τον Παναθηναϊκό, επειδή τόλμησε να φωτογραφηθεί με τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Η ρελάνς ήταν εντυπωσιακή. Φωτογραφίες με παίκτες του Παναθηναϊκού κι αναρτήσεις τού γιατρού έβγαλαν στη φόρα οι «ερυθρόλευκοι» κατατροπώνοντας τους αντιπάλους.

Προσέξτε: Δεν μιλάμε για τον διαιτητή, για τον γιατρό μιλάμε. Κι αφού πήραμε αμπάριζα τον Γώγο, υπάρχει δυσπιστία για τη γνωμάτευση των ιατρών τού Υγεία, καθώς είναι γνωστές οι σχέσεις με τον Παναθηναϊκό. Αντιστρόφως ανάλογη θα ήταν η δράση των «πράσινων», αν κάποιος ποδοσφαιριστής πήγαινε στο «κόκκινο» Μετροπόλιταν.

Πώς καταντήσαμε έτσι

Έγκριτοι (καλύτεροι εμού) δημοσιογράφοι, δύο ΠΑΕ, ένας ολόκληρος κόσμος, είτε στα social, είτε στα καφενεία, συζητά αποδεχόμενος εξ ορισμού (ντε φάκτο) ότι κάποιος γιατρός μπορεί να βγάλει γνωμάτευση, ανάλογα με τα οπαδικά του γούστα. Ένα ιδιωτικό (γιατί όχι και δημόσιο;) νοσοκομείο, να εξυπηρετήσει μια φιλικά προσκείμενη ομάδα, βγάζοντας τη γνωμάτευση που εκείνη θέλει.

Αν αυτό το θεωρούμε δεδομένο, να πάμε να πνιγούμε όλοι μαζί, να σταματήσουμε (να κι η οικολογική νότα) να καταναλώνουμε το πολύτιμο οξυγόνο του. Δηλαδή, αλήθεια τώρα, αποδεχόμαστε χωρίς συζήτηση ότι γιατροί, νοσοκομεία, καταπατούν για πλάκα τον όρκο τού Ιπποκράτη;

Δηλαδή, σε πιο σημαντικές καταστάσεις, όπως ένα ενδεχόμενο ιατρικό λάθος, έχουμε σιγουράκι ότι ο… κόρακας δεν θα βγάλει το μάτι τού κόρακα. Ως εκ τούτου, αφήστε τους γιατρούς και τα νοσοκομεία, βρείτε χειροπράκτες, ματζούνια, ξεματιάστρες, πάρτε εικόνες να προσευχηθείτε. Διαφορετικά σοβαρευτείτε.

Μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου (δεν ζω σε συννεφάκι), ΟΛΟΙ οι γιατροί είναι πιστοί στον όρκο τού Ιπποκράτη. Οποιαδήποτε διαφορετική προσέγγιση, μας οδηγεί σε επικίνδυνους ατραπούς. Διάολε, να υπηρετήσουμε θεωρίες συνωμοσίας, αν πρόκειται για κάτι ιδιαιτέρως σοβαρό.

Με φειδώ, γιατί διαφορετικά οδηγούμαστε σε αμφισβήτηση επιτευγμάτων, που η ιατρική έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει. Αν για το ποδόσφαιρο αποδεχόμαστε με ευκολία ότι εμφανίζονται γνωματεύσεις αλά καρτ, αντιλαμβάνομαι γιατί τόσος κόσμος λέει τόσες πολλές βλακείες για τα εμβόλια, αγνοώντας ότι χάρη στα εμβόλια και στην ιατρική πρόοδο ανέβηκε το προσδόκιμο της ζωής, εξαλείφθηκαν ασθένειες όπως η πολιομυελίτιδα κι άλλες.

Καθένας έχει δικαίωμα να υποστηρίζει με πάθος την ομάδα του. Όταν αυτή η «αγάπη» οδηγεί σε αποδόμηση του κοινωνικού ιστού, τότε γίνεται προβληματική. Αγάπη από νάιλον, που τραγούδησε κι η Άννα. Κι όπως λένε κι οι κόρες μου «όσα έχω ζήσει, τα έχει τραγουδήσει η Βίσση»