Ο Σωτήρης Γεωργίου γράφει για την fake τελειότητα που καλλιεργείται μέσω των social media, επηρεάζοντας σημαντικά την ψυχική μας υγεία, αλλά και για όσους παραμένουν φυσικοί και ανεπιτήδευτοι σε μία εποχή που αποθεώνει το ψεύτικο
Προ ημερών διάβαζα με απορία την έκπληξη (;) αρκετών ΜΜΕ και σχολιασμών στα σόσιαλ μίντια και τις πλατφόρμες, για τις υπέροχες φωτογραφίες της ηθοποιού Κλέλιας Ανδριολάτου. Η ταλαντούχα νεαρή ηθοποιός βρέθηκε στη γραφική, μικρή και πανέμορφη Κίμωλο. Η έκπληξη προέκυψε μάλλον, όπως κατάλαβα, επειδή ήταν άβαφη και φυσική. Δηλαδή χωρίς φίλτρα στις φωτογραφίες κτλ.
Κάπως έτσι πήρα αφορμή για το σημερινό μου σχόλιο, που εστιάζει στη σημερινή ψεύτικη κοινωνία που ζούμε. Και πως να μην είναι fake, όταν οι περισσότεροι παρουσιάζουν μια ψεύτικη εικόνα δημοσίως; Εμείς φτιάχνουμε την κοινωνία που θέλουμε. Και έχουμε φτιάξει μια κοινωνία της ψεύτικης τελειότητας..
Μιας τελειότητας που δεν έχει υπόβαθρο και φυσικότητα. Φωτογραφίες βγάζαμε παλιά για να θυμόμαστε τις στιγμές της ζωής μας και αγαπημένα μας πρόσωπα. Τώρα βγάζουμε για να δείξουμε που ήμασταν και πόσο χάι ήμασταν. Δεν βγάζουμε για τις αναμνήσεις, αλλά για να κάνουμε επίδειξη. Δεν κάνουμε τσεκ ιν για να τιμήσουμε το μέρος που πήγαμε ή την επιχείρηση φίλων. Οι περισσότεροι δε ποστάρουν φωτογραφίες μόνο με πανάκριβα φαγητά και ποτά, λουλούδια και τρίλιτρες στα μπουζούκια. Επίδειξη πλουτισμού ή νεοπλουτισμού ή και φέικ πλουτισμού για να δείχνουμε δυνατοί και ισχυροί!
Τσεκ ιν στα κοσμικά νησιά και σε χάι μέρη. Σπάνια θα δεις φωτογραφίες με το παραδοσιακό φαγητό της μαμάς ή της γιαγιάς στο χωριό και ακόμα πιο σπάνια στο χωριό! Ίσως γι’ αυτό φαίνεται περίεργο σε κάποια ΜΜΕ, όταν κάποιοι διάσημοι πάνε σε απλά και μικρά νησιά. Που είναι και πολύ πιο όμορφα. Γι’ αυτό τους φαίνεται περίεργο αν δεν έχουν φίλτρα οι φωτογραφίες για να δείχνουν τέλειοι οι διάσημοι. Γιατί ήταν μια ηθοποιός άβαφη; Γιατί έτσι θέλει!
Ξεχάσαμε φαίνεται ότι οι πιο όμορφες στιγμές είναι στη φυσικότητα και κυνηγάμε την ψεύτικη τελειότητα για να δείξουμε όμως τι; Να δείξουμε πόσο τέλειοι είμαστε ξεχνώντας να ζούμε σαν άνθρωποι; Έχοντας δεκάδες φίλτρα και στήσιμο δέκα λεπτών για μια φωτογραφία; Στο τέλος όταν μας γνωρίζει κανείς από κοντά δεν μας αναγνωρίζει, γιατί η εικόνα που έχει στο μυαλό του είναι η φέικ των σόσιαλ.
Μια εποχή παράξενη, στην οποία ζούμε για το ίνσταγκραμ και για να δείξουμε πόσο τέλειοι είμαστε, ενώ δεν είμαστε! Η εποχή που ξεχνάμε το φυσικό και το θεωρούμε γραφικό. Η εποχή που δέχεται ακόμα και μπούλινγκ ο άνθρωπος που θα βγει στην παραλία μία φωτογρραφίας με τα κιλά του ή χωρίς φίλτρα για να τελειοποιήσει την εικονα του.
Θεωρούμε πλέον αποδεκτό να δεχθεί η φυσική μας εικόνα μπούλινγκ και χλευασμό από πολλούς. Οι ίδιοι θα αποθεώσουν άλλα άτομα που έχουν στην ουσία φέικ προφίλ, αφού είναι προϊόν καλοστημένης…απάτης. Ακόμα και την λήψη προσέχουν πολλά άτομα. Ειδικά πολλές γυναίκες για να δείχνουν πιο ψηλές! Πως αλλάζουν οι εποχές όμως. Ακόμα θυμάμαι όταν προ 15 ετών έβγαζα τον εαυτό μου φωτογραφία και με χλεύαζαν. Στα ταξίδια μου, στα διάφορα τοπία που απολάμβανα. Τώρα η σέλφι είναι must.
Κάπως έτσι πιστεύω – παραμένοντας αισιόδοξος – ότι θα μπούμε σε μια εποχή που θα κυριαρχήσει το αυθόρμητο, το αληθινό και φυσικό. Πολύ χαίρομαι όταν βλέπω διάσημους και διάσημες – οπως ή ούτως ή άλλως πανέμορφη Κλέλια Ανδριολάτου – να είναι ακομπλεξάριστα άτομα και να ζουν ανέμελα!
