Ο Σωτήρης Γεωργίου γράφει για την οικονομική δυσκολία που αντιμετωπίζει ένας νέος στη χώρα μας, τους χαμηλούς μισθούς σε συνάρτηση με την ακριβή ζωή και πώς αυτό τον ωθεί στο να επιλέξει να φύγει για δουλειά στο εξωτερικό
Ακούμε καθημερινά για την προσπάθεια της κυβέρνησης να σταματήσει η φυγή των νέων και βασικά των νέων επιστημών ή των νέων μυαλών όπως λέμε για το εξωτερικό.
Ωραία τα ευχολόγια λέω εγώ, ωραίες και οι διαπιστώσεις, ωραίες και οι θεωρίες αλλά σημασία έχει το αποτέλεσμα. Γιατί είναι ωραία να ακούμε από πολιτικούς να μας λένε για το ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψουν οι επιστήμονές μας στην πατρίδα και τις ευκαιρίες της….νέας Ελλάδας, αλλά γυρνάνε στην Ελλάδα μάλλον όσοι έκαναν την καβάτζα τους που λέμε οπότε μετά είναι όλα ωραία και καλά. Η Ελλάδα είναι μια πολύ όμορφη χώρα να χαλάς τα εύκολα ή όσα μόχθησες στο εξωτερικό ή τα λεγόμενα μαύρα.
Μια χώρα με καλές και φτηνές σχετικά ακόμα υπηρεσίες. Καλή διασκέδαση, ζωάρα αν έχεις όχι και πολλά λεφτά. Όχι πολλά για να τα κάνεις αυτά στο εξωτερικό και χωρίς το καλύτερο οικόπεδο του κόσμου που λέγεται Ελλάδα και παρεμπιπτόντως έπρεπε να έχει 100εκ τουρίστες και όχι να πανηγυρίζουμε για τα 30. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια δεν υπάρχουν καλές δουλειές. Ο Έλληνας μπορεί να αποκτά καλά πτυχία και γνώσεις-μόρφωση στα καλά πράγματι Ελληνικά Πανεπιστήμια που έχουμε, μπορεί να κάνει μεταπτυχιακά έξω, αλλά στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλές φορές καν οι ανάλογες θέσεις ή δουλειές. Όσες υπάρχουν είναι των 1000 ευρώ, άντε και λίγο παραπάνω για αρχή τουλάχιστον. Ελάχιστες εξαιρέσεις για κάποιους από έξω σε νευραλγικές θέσεις στο Δημόσιο. Ακόμα και ο γιατρός που έχει χαλάσει πολλά χρήματα για τις σπουδές του και πολλά χρόνια στα θρανία, έχετε δει πόσα χρήματα παίρνει σε ένα Δημόσιο νοσοκομείο; Συνεπώς αν ένας νεαρός μορφωμένος σήμερα έχει πρόταση από το εξωτερικό που θα έχει, γιατί να μην πάει; Στο εξωτερικό επίσης δεν είναι όπως παλιά, μπορεί και εκεί πλέον να μην γίνεσαι εύκολα πλούσιος, αλλά θα είσαι ήρεμος και ωραίος και δεν θα σου λείπει τίποτα και δεν θα τρέχεις μέσα στο άγχος.
Στην Ελλάδα πλέον αν θέλουμε να λέμε αλήθειες, κάθεται ο νέος που βρήκε σπίτι και χρήματα ή έστω ένα καλό σπίτι από την οικογένεια και έχει και μια δουλειά των 1500 ευρώ. Αυτό θα το σκεφτεί με την λογική ότι είναι πιο ωραία η ζωή εδώ. Αλλά αν θες να κάνεις καριέρα να κάνεις τι στην Ελλάδα; Πρόσφατα μου έλεγαν φίλοι ότι ο μισθός σε ξενοδοχειακή θέση ευθύνης στην Ελλάδα είναι στα μισά λεφτά από αντίστοιχη στην Ισπανία. Η Ελλάδα έχει γίνει φτωχός συγγενής πλέον και ο Έλληνας ο καλός σερβιτόρος… Τα έχω πει χρόνια πριν. Και σύμφωνα και με τελευταίες έρευνες 6 στους 10 Έλληνες, θέλουν να πάνε στο εξωτερικό!
Καθώς ο νεαρός που δεν έχει από πίσω κάτι έτοιμο πως να κάνει οικογένεια; Πως να ζήσει με 800 ευρώ και 1000 στην καλύτερη; Τι προοπτική θα έχει; Σύγχρονος πρόσφυγας θα είναι ο νεαρός Έλληνας καθώς στα καλά μέρη δεν θα έχει πρόσβαση. Συνεπώς η πατρίδα μας με την ιδιάζουσα οικονομία της τον κάνει να φύγει για να αναζητήσει μια καλύτερη τύχη και για να κάνει οικογένεια και να γυρίσει -αν γυρίσει -μετά από πολλά χρόνια.
Η Ελλάδα είναι ουσιαστικά μια πτωχευμένη χώρα που κρατήθηκε στην ζωή από τα μνημόνια και πράγματι είναι πια σε ανάπτυξη αφού έρχονται οι ξένοι επενδυτές. Αλλά τι να το κάνεις όταν οι μισθοί παραμένουν εξαιρετικά χαμηλοί για να ζήσεις σε μια ακριβή πια Αθήνα πχ και γι αυτό άλλωστε και ο πρωθυπουργός έχει θέσει μείζον ζήτημα την αύξηση του μισθού στα 1500 ευρώ; Ο 20αρης και ο 30αρης σήμερα έχουν βιώσει τα πάντα. Μνημόνια, πανδημία, ακρίβεια από πόλεμο. Πως να κάνει όνειρα όταν οι μισθοί δεν περνάνε το 1000ρικο ή άντε λίγο πιο πάνω στην καλύτερη για αρχή ειδικά; Πως να κάνει οικογένεια; Όταν όλα είναι σε τιμές προ κρίσης του 2009; Όταν θες 500 ευρώ το λιγότερο για ένα σπίτι μέτριο σε μέτρια συνοικία. Όταν θες πλέον 150-200ευρώ το μήνα για να ζεσταθείς; Και όταν θες 100 ευρώ για να πας για ..μπανάκι στην Αττική;
Με την ακρίβεια σήμερα πως θα βγεις; Και πόσο θα ζουν ακόμα οι συγγενείς για να …τσοντάρουν και να βγάλεις το μήνα; Και άρα δεν σου μένει ούτε για καφέ! Και με το καθημερινό άγχος αν θα σε απολύσουν και ας είσαι ο καλύτερος για να πάρουν ένα πιο φθηνό στην θέση σου ή θα βαρέσει “κανόνι” η εταιρεία; Είναι ζωή αυτή; Ζεις για να δουλεύεις κοινώς. Και έρχονται κάποιοι που έχουν λόγο και στα ΜΜΕ να μας πουν για το ακριβό εξωτερικό. Και τα ακριβά ενοίκια εκεί. Για να φάμε το παραμύθι ότι όλα είναι ωραία εδώ. Ωραία είναι εδώ αν είσαι στο Δημόσιο και βρήκες ένα σπιτάκι από την οικογένεια και δεν θέλεις να κάνεις και πολλά. Ωραία είναι αν έχεις μαύρα πολλά…Ωραία είναι αν βρήκες περιουσία οπότε θέλεις πολλά χρόνια να τα χαλάσεις. Αν δεν τα έχεις αυτά τι ωραία είναι; Ναι ,στο εξωτερικό θα δώσεις και 1000 και 1500 ευρώ για ενοίκιο αλλά είναι όλα μέσα. Θα έχεις προοπτική εξέλιξης και μηδενικό άγχος αν σκάσει η εταιρεία σου ή θα σε αφήσει απλήρωτο. Ακόμα και αυτό να γίνει το ταμείο ανεργίας δεν είναι για 12 μήνες αλλά μέχρι να σου βρουν δουλειά. Άρα δεν χάνεις όπως χάνεις στην Ελλάδα την αξιοπρέπεια σου. Δεν θα κάνεις ζωάρα αλλά δεν θα έχεις άγχος και αν δουλεύεις και παραπάνω θα πληρώνεσαι το παραπάνω. Και δεν θα σου λείπει τίποτα. Αν τώρα το μόνο που σ ενδιαφέρει είναι η φραπεδιά και η παραλία για ξάπλα. Οκ αυτά θα σου λείπουν. Διαλέγεις και παίρνεις.
Μίλαγα πρόσφατα με Ελβετία και μου λέγανε ότι πρώτος μισθός σε σούπερ μάρκετ 3400! Και μετά θα κάτσεις να σκάσεις αν ανέβηκε το ρεύμα και η βενζίνη; Οκ, θα κόψεις πχ μια έξοδο ή ένα Σαββατοκύριακο. Δεν θα στερηθείς όμως τα βασικά σου. Συνεπώς ένας νέος που δεν βρήκε “κάβα” από την οικογένεια ή δεν μπήκε στο Δημόσιο και χωρίς να έχει σοβαρές προσδοκίες από ότι σπούδασε, τι να κάτσει να κάνει αλήθεια στην Ελλάδα μας; Δυστυχώς αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα. Τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο και όχι στο καλύτερο…
