O Αποστόλης Λάμπος βρέθηκε στην Ιρλανδία – συγκεκριμένα στο Δουβλίνο – και γράφει για την εμπειρία του, προτρέποντάς μας να το «κάνουμε» όπως οι Ιρλανδοί, οι οποίοι μάλλον ξέρουν τι κάνουν…

Έτυχε πρόσφατα να βρεθώ στο Δουβλίνο για τον αγώνα της εθνικής Ελλάδος απέναντι στην Ιρλανδία. Συνομίλησα με πολλούς ντόπιους για τα εργασιακά τους, τα μισθολογικά τους, την ασφάλειά τους και γενικότερα το επίπεδο ζωής στην Ιρλανδία και με έπιασε μια θλίψη.

Βασικός μισθός ανειδίκευτου εργάτη στα 1.500 ευρώ. Οδηγός σε πούλμαν με δρομολόγια Δευτέρα-Παρασκευή και ελεύθερα Σαββατοκύριακα στις 4.000 ευρώ. Άδεια ταξί από 250 ευρώ τον χρόνο (!) με υποχρέωσή σου να αγοράσεις μεγάλο ταξί με ράμπα για αναπηρικά αμαξίδια.

Ένας από τους πιο χαρούμενους λαούς, οι οποίοι μπήκαν και βγήκαν από τα μνημόνια χωρίς να ανοίξει μύτη και έχουν πάρει ξανά τη ζωή τους στα χέρια τους. Χωρίς να είναι έρμαια του Ηνωμένου Βασιλείου και της Αγγλίας γενικότερα, αναγνωρίζουν την πλούσια ιστορία τους και θέλουν να πορεύονται ανεξάρτητα αλλά και φιλικά διακείμενοι απέναντι στην διαφορετικότητα.

Έχουν ήδη μπει στο 2023 την ώρα που οι γύρω λαοί αρνούνται να το συνειδητοποιήσουν και να προχωρήσουν μπροστά. Στο διά ταύτα, θέλω να καταθέσω την εμπειρία μου από τα super market σε καλή μάλιστα περιοχή του Δουβλίνου.

Τί κάνουν εκεί; Μετά τις 17:00 το απόγευμα, οι υπάλληλοι των καταστημάτων «σαρώνουν» τα προϊόντα για να δουν αν έχουν μείνει προϊόντα τα οποία πρόκειται να λήξουν τις επόμενες μέρες. Όπου προϊόντα εννοώ γάλα, συσκευασμένο ψωμί, τρόφιμα μικρής διάρκειας, φρούτα και λαχανικά.

Εφόσον διαπιστώσουν ότι υπάρχουν προϊόντα τα οποία πρόκειται να λήξουν, τότε μειώνουν τις τιμές στο ελάχιστο δυνατό. Και το κάνουν για δύο λόγους. Αφενός για να μην πεταχτούν τα προϊόντα και αφετέρου για να αποκομίσουν έστω ένα μικρό ακόμα όφελος που δεν θα είχαν σε περίπτωση απόρριψης αυτών των προϊόντων.

Συνεπώς, γύρω στις 18:00 το απόγευμα και μέχρι το κλείσιμο τα super market ουσιαστικά ξεπουλάνε. Και μάλιστα είναι τόσο έξυπνη η ιδέα, διότι κάποιοι άνθρωποι πάνε για να εκμεταλλευτούν από τη μείωση των τιμών σε απίστευτα χαμηλά επίπεδα, ενώ παράλληλα έχοντας μπει στο super market δεν αποκλείεται να ψωνίσουν και άλλα πράγματα που σε άλλη περίπτωση δεν θα αγόραζαν.

Σας παραθέτω και μερικά φωτογραφικά παραδείγματα για του λόγου το αληθές. Γιαούρτι από 0,90 λεπτά στα 0,09 του ευρώ. Τέσσερα μικρά ψωμάκια στα 0,08 του ευρώ. Γάλα ενός λίτρου 0,10 του ευρώ και μπανάνες από 2,49 μόνο 0,07 λεπτά. Θα μου πείτε πολλοί ότι κάτι αντίστοιχο γίνεται στη λαϊκή μας, ωστόσο σε τέτοιες τιμές δεν θα βρείτε ποτέ ούτε μισή μπανάνα…