Το Ecogreennet.gr και ο Χρήστος Νομικός σας ταξιδεύουν έως τις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ, περνώντας μια βόλτα από το Άγαλμα της Ελευθερίας, το Καπιτώλιο και πολλά ακόμη που αξίζει να ανακαλύψετε
Το τεράστιο Boeing της αεροπορικής εταιρίας Emirates είχε φύγει κάνα δυο ώρες από το αεροδρόμιο του New Jersey. Το σχεδόν απλανές βλέμμα μου είχε επικεντρωθεί στη μικρή οθόνη μπροστά μου και συγκεκριμένα σε μία ταινία επιστημονικής φαντασίας. Σκέφτηκα πως ήταν το καλύτερο με το οποίο θα μπορούσα να ασχοληθώ εκείνη τη στιγμή, έχοντας αποχαιρετήσει τις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ. Ένα ταξίδι ζωής είχε ολοκληρωθεί.
Εικόνες συναισθήματα, αλλά και διάφοροι συλλογισμοί με συνόδευαν στο ταξίδι του γυρισμού, ανακατεμένα στο μυαλό μου με τις σκηνές από την ταινία του George Lucas. Καθόλη τη διάρκεια της πτήσης αναρωτιόμουν ποια ήταν τα πιο σημαντικά μέρη και αξιοθέατα που είχα δει στο ταξίδι αυτό και άρχισα σιγά-σιγά να τα σταχυολογώ νοερά. Σας παρουσιάζω μερικά από αυτά, κρατώντας για μένα άλλες τόσες εικόνες, που θα μου μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό. Καλό σας ταξίδι….
Νέα Υόρκη, η «πρωτεύουσα» του δυτικού κόσμου»
Η τοποθεσία του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, που συχνά αναφέρεται ως “Σημείο Μηδέν” (αγγλικά: ”Ground Zero”), μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, είναι μια περιοχή 14,6 στρεμμάτων (5,9 εκταρίων) στο Κάτω Μανχάταν στην πόλη της Νέας Υόρκης.
Η τοποθεσία οροθετείται από την Vesey Street στα βόρεια, την West Side Highway στα δυτικά, την Liberty Street στα νότια και την Church Street στα ανατολικά.
Η Λιμενική Αρχή κατέχει την εν λόγω έκταση (εκτός από το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου ). Το αρχικό συγκρότημα του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου (« δίδυμοι πύργοι») βρισκόταν στην ίδια τοποθεσία μέχρι που καταστράφηκε στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.
Η Λιμενική Αρχή της Νέας Υόρκης και του Νιου Τζέρσεϋ (PANYNJ), η Silverstein Properties και η Lower Manhattan Development Corporation (LMDC) έχουν επιβλέψει την ανακατασκευή της τοποθεσίας ως μέρος του δεύτερου Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, μετά από ένα γενικό σχέδιο του Studio Daniel Libeskind.
Το σημείο όπου χάθηκαν τόσοι άνθρωποι μετατράπηκε σε δύο τεραστίων διαστάσεων πισίνες με χαραγμένα γύρω γύρω τα ονόματα όλων των θανόντων. Και μόνο που συνειδητοποιείς που βρίσκεσαι φτάνει! Τα νερά που τρέχουν και συμβολίζουν τις ψυχές που χάθηκαν, τα ονόματα που είναι χαραγμένα γύρω γύρω και τα λουλούδια σ’ αυτούς που θα είχαν γενέθλια (την εκάστοτε ημερομηνία)…είναι απλώς συγκλονιστικά. Δεν περιγράφονται με λόγια τα συναισθήματα!
Ο ιερός ναός του Αγίου Νικολάου
Το 2001 μετά την τραγωδία της 11ης Σεπτεμβρίου, η εταιρεία του Μανώλη Βεληβασάκη, ενός Κρητικού πολιτικού μηχανικού που διαπρέπει στην Αμερική, ανέλαβε την αποκατάσταση του χώρου στο Σημείο Μηδέν. Μέσα στα συντρίμμια που άφησε πίσω της η τρομερή τρομοκρατική επίθεση είχε θαφτεί και ο ιερός ναός του Αγίου Νικολάου.
Έκτοτε πέρασαν 21 χρόνια, τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο διαδέχθηκε ο Ελπιδοφόρος και ο Σαντιάγο Καλατράβα ανέλαβε να σχεδιάσει τον κόμβο μετεπιβίβασης του υπόγειου σιδηροδρόμου, το μνημείο αλλά και τη νέα εκκλησία του Αγίου Νικολάου.
Είναι ένα ιερό μέρος για τους ορθοδόξους της Αμερικής, καθώς ήταν η πρώτη εκκλησία που προσκυνούσαν, αφού πρώτα είχαν περάσει από το περίφημο Ελις Αϊλαντ.
Χρειάστηκε υπομονή, εντατική προσπάθεια, αναθεωρήσεις του προϋπολογισμού και εντατικές εκστρατείες συγκέντρωσης χρημάτων ώστε να τελειώσει αυτό το κτίριο. Μάλιστα, η δέσμευση προς τους πολίτες της Νέας Υόρκης ήταν πως ο ναός θα ήταν ανοιχτός προς όλα τα θρησκευτικά δόγματα, ένας τόπος λατρείας που μάχεται τη μισαλλοδοξία εκεί όπου γράφτηκε μία από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας των ΗΠΑ αλλά και του κόσμου ολόκληρου.
«Το Σημείο Μηδέν είναι πλέον ένα ιερό έδαφος, ένας χώρος μνήμης, ένας χώρος περισυλλογής, συγχώρεσης και αγάπης», δήλωσε στην τελετή των εγκαινίων ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής. Ο πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Αγίου Νικολάου, Ντένις Μιλ, στην ομιλία του υπογράμμισε τις δυσκολίες που έπρεπε να ξεπεραστούν για να ολοκληρωθεί το έργο και τη σπουδαία υποστήριξη του τέως κυβερνήτη Τζορτζ Πατάκι αλλά και του Αντριου Κουόμο.
Ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Μιχάλης Ψαρός τόνισε: «Τώρα η Νέα Υόρκη έχει ένα Εθνικό Προσκύνημα, ένα μνημείο το οποίο είναι πραγματικά άξιο της μεγαλύτερης πόλης στον κόσμο».
Σίγουρα το εν λόγω σημείο θα είναι το πρώτο που θα έρχεται στη μνήμη μου, κάθε φορά που θα αναλογίζομαι το παρθενικό ταξίδι μου στις ΗΠΑ. Μνημείο ανθρώπινης παράνοιας!
Το περίφημο Άγαλμα της Ελευθερίας
Το δεύτερο πολύ σημαντικό αξιοθέατο» δεν είναι άλλο από το Άγαλμα της Ελευθερίας!
Το Statue of Liberty – Άγαλμα της Ελευθερίας -είναι ένα κολοσσιαίο νεοκλασικό γλυπτό στο νησί Liberty, στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, που δόθηκε ως δώρο από τον λαό της Γαλλίας προς τον λαό των Ηνωμένων Πολιτειών. Σχεδιάστηκε από τον Frédéric Bartholdi και αφιερώθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1886.
Το Άγαλμα της Ελευθερίας ζυγίζει 225 τόνους και καλύπτεται από ένα περίβλημα χαλκού. Το ύψος του χωρίς τη βάση είναι 46,5 μέτρα, ενώ με τη βάση διπλασιάζεται. Στο εσωτερικό του, 168 σκαλιά επιτρέπουν την άνοδο στο κεφάλι και άλλα 54 στο χέρι, που κρατάει τον πυρσό.
Η Νήσος Έλις είναι ένα ομοσπονδιακό νησί στο λιμάνι της Νέας Υόρκης που αποτέλεσε τον πιο πολυσύχναστο σταθμό επιθεώρησης μεταναστών στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Από το 1892 έως το 1954, σχεδόν 12 εκατομμύρια μετανάστες που έφτασαν στο λιμάνι της Νέας Υόρκης και του Νιου Τζέρσεϊ υπεβλήθησαν σε ελέγχους εκεί σύμφωνα με την ομοσπονδιακή νομοθεσία.
Σήμερα, είναι μέρος του Εθνικού Μνημείου του Αγάλματος της Ελευθερίας και είναι προσβάσιμο στο κοινό μόνο με πλοίο. Στη βόρεια πλευρά του νησιού βρίσκεται το κεντρικό κτίριο που λειτουργεί ως εθνικό μουσείο μετανάστευσης. Η νότια πλευρά του νησιού, συμπεριλαμβανομένου του Νοσοκομείου Μεταναστών της Νήσου Έλις, είναι ανοικτό στο κοινό μόνον μέσω ξεναγήσεων.
Η δική μας προσέγγιση στα εν λόγω αξιοθέατα έγιναν από τη θάλασσα. ‘Ένα νουάρ πρωινό του Μάρτη μέσα από την ομίχλη αναδύθηκαν όλα όσα προανέφερε, πάνω σε ένα καραβάκι μικρής κρουαζιέρας από αυτά που «φιλοξενούν» τους τουρίστες όλων των εθνικοτήτων. Το χαρακτηριστικό τοπίο, ο καιρός εκείνης της μέρας και οι αναπόφευκτοι συνειρμοί με έχουν σημαδέψει…εφ’ όρου ζωής.
Το τρίτο «χαρακτηριστικό» ενσταντανέ του ταξιδιού, είναι η επίσκεψη ένα βραδάκι (το τελευταίο μας στη Νέα Υόρκη) στο Birdland Theatre για την «παράσταση «Tony DeSare: Sinatra and Beyond».
Ο εξαιρετικός τραγουδιστής της τζαζ και πιανίστας Tony DeSare, ο οποίος ανακηρύχθηκε παλαιότερα ως τραγουδιστής Rising Star από το Downbeat Magazine, έχει κυκλοφορήσει 11 άλμπουμ μουσικής, προσφέροντας ένα διαμάντι στους θαυμαστές του σχεδόν κάθε χρόνο, με 4 από αυτούς να φτάνουν στις πρώτες 10 θέσεις στα τζαζ charts του Billboard.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Desare έχει επίσης αποτολμήσει να πειραματιστεί με κλασική ποπ από την Carole King, τον Prince και τους Beatles. Ενώ δε παραμένει περήφανα απόγονος των τραγουδιστών των Rat Pack και της παράδοσης του swinging, έχει επίσης δημιουργήσει χώρο ως ερμηνευτής τραγουδιών ακόμα πιο έξω από τον κανόνα του είδους του. Διασκευάζοντας τους New Order, Philip Bailey και Bob Dylan. Η απαλή, καθαρή φωνή του και η ευαισθησία του μας οδήγησαν σε μια μοναδική βραδιά με την συνοδεία σπουδαίων μουσικών .
Επίσκεψη στη Φιλαδέλφεια και στη κοινότητα των Amish
Η Φιλαδέλφεια είναι μια από τις παλαιότερες και πιο ιστορικές πόλεις των Η. Π. Α. Στον 18ο αιώνα ήταν για λίγο η πρώτη πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών, και η δεύτερη μεγαλύτερη αγγλόφωνη πόλη του κόσμου (μετά από το Λονδίνο) Εθνικό κειμήλιο θεωρείται η Καμπάνα της Ελευθερίας (The Liberty Bell) που στεγάζεται στην Παλαιά Πόλη (Old City).
Η παράδοση λέει για έναν ήχο που άλλαξε τον κόσμο στις 8 Ιουλίου 1776, με το Liberty Bell να χτυπάει από τον πύργο του Independence Hall καλώντας τους πολίτες της Φιλαδέλφειας να ακούσουν την πρώτη δημόσια ανάγνωση της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας από τον συνταγματάρχη John Nixon.
Η Συνέλευση της Πενσυλβάνια διέταξε το Bell το 1751 για να τιμήσει την 50η επέτειο του Χάρτη Προνομίων του 1701 του William Penn, του αρχικού Συντάγματος της Πενσυλβάνια. Μιλάει για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που εκτιμούν οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Ιδιαίτερα προοδευτικές ήταν οι ιδέες του Πεν για τη θρησκευτική ελευθερία, η φιλελεύθερη στάση του για τα δικαιώματα των ιθαγενών Αμερικανών και η συμπερίληψη των πολιτών στη θέσπιση νόμων.
Το Ινστιτούτο Φράνκλιν είναι το μουσείο με τις περισσότερες επισκέψεις στην Πενσυλβάνια. Είναι πολύ εύκολο να περάσετε μια ολόκληρη μέρα εξερευνώντας τα 37 στρέμματα των εκθεμάτων του μουσείου επιστημών που καταφέρνουν να είναι ταυτόχρονα εκπαιδευτικά, αλλά και απόλυτα διασκεδαστικά.
Τέλος όλα τα κτίρια και το άρωμα της πόλης (μιας πόλης που καμία σχέση δεν έχει από το «χάος» του Μανχάταν και της Times Square) μας έκαναν να πειστούμε ότι υπάρχουν Αμερικανικές μεγαλουπόλεις με εξαιρετικά ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.
Η κοινότητα των Amish (συντηρητική χριστιανική ομολογία) είναι απόρροια του αναβαπτιστικού κινήματος που ξεκινά στην Ζυρίχη το 1525. Απαρχή του κινήματος υπήρξε η αλληλοβάπτιση των Conrad Grebel και George Blaurock, οι οποίοι αρνούνταν το βάπτισμα των παιδιών. Η εκκλησία των Amish με την οποία είναι στενά συνδεδεμένοι, ιδρύθηκε στην Ελβετία λίγο μετά την σύγκρουση, το 1693. Ηγέτης τους υπήρξε ο Jakob Amman.
Οι Amish μετανάστευσαν στις αρχές του 18ου αιώνα στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, προκειμένου να ξεφύγουν από τις διώξεις που λάμβαναν χώρα στην Ευρώπη την περίοδο αυτή, λόγω των «αναβαπτιστικών» τους πεποιθήσεων.
Αυτό που πιστά υποστηρίζουν οι Amish είναι η βάπτιση των ανθρώπων, όχι όταν είναι βρέφη αλλά μετά την εφηβική τους ηλικία, την λεγόμενη “rumspringa”. Μετά το πέρας της, οι ίδιοι αποφασίζουν αν επιθυμούν τελικά την βάπτιση τους. Επιπλέον, οφείλουν να πιστεύουν τυφλά στον Θεό και να είναι έτοιμοι να επιδοθούν στον ιδιαίτερα συντηρητικό και οριοθετημένο τρόπο ζωής τους.
Υπάρχουν περίπου 40 διαφορετικές υποομάδες Amish. Δεν υπάρχει ένα κοινό “Βιβλίο Κανόνων Amish” κανονισμών που να ισχύουν για όλες τις ομάδες. Κάθε κοινότητα δημιουργεί το δικό της σύνολο τυπικά άγραφων κανόνων ή Ordnung σχετικά με το ντύσιμο, τα καροτσάκια, τη διακόσμηση του σπιτιού και την τεχνολογία.
Έτσι, το χρώμα των καροτσιών, το πλάτος στα γείσα των καπέλων , το στυλ ντυσίματος, μεταξύ δεκάδων άλλων ζητημάτων, διαφέρουν από τη μια κοινότητα στην άλλη. Όλη αυτή η ποικιλομορφία καθιστά επικίνδυνη τη γενίκευση για τους Amish, αν και οι βασικές πεποιθήσεις τους είναι κοινές.
Μερικά χαρακτηριστικά της κοινότητας αυτής είναι αρχικά ότι οι παντρεμένοι άντρες πρέπει να έχουν μούσι αλλά όχι μουστάκι. Ενώ οι γυναίκες από την άλλη πρέπει να αποφεύγουν να κουρεύουν το μαλλί τους. Το παραπάνω συμβαίνει μόνο σε περίπτωση παρεκτροπής ενός, έτσι ώστε να επέλθει το αίσθημα της ντροπής στην οικογένεια του τιμωρούμενου.
Παραδοσιακά το ανδρόγυνο κοιμάται σε κρεβάτι που διαθέτει χώρισμα στη μέση και ξεχωριστό κάλυμμα. Αυτό συμβαίνει ώστε να διασφαλιστεί ότι οι σεξουαλικές συνευρέσεις δεν θα πραγματοποιούνται κατά βούληση αλλά παρά μόνο με σκοπό την γονιμοποίηση. Πιστεύουν ακόμη, ότι οι μεγάλες οικογένειες είναι “ευλογία από τον Θεό”.
Η δική μας επίσκεψη (στις παρυφές του Lancaster ) μας άφησε μια πολύ γλυκιά αίσθηση, μια πινελιά από το παρελθόν που μας παραπέμπει στην παιδική σειρά «Μικρό σπίτι στο λιβάδι»!
Εκτροφή ζώων με παραδοσιακές μεθόδους, ήρεμη ατμόσφαιρα που απλά μοιάζει να «διαταράχθηκε» από την μικρή (μας) ομάδα τουριστών.
Σήμερα μπορούμε να συναντήσουμε κοινότητες των Amish στην Πενσυλβάνια, (όπως αυτή που επισκεφτήκαμε), την Ιντιάνα, το Οχάιο και στην επαρχία του Οντάριο του Καναδά.
Επίσκεψη στην Ουάσιγκτον
Αν προηγουμένως έχετε επισκεφτεί άλλες πόλεις της χώρας, αμέσως θα διακρίνετε τη μοναδικότητα της Ουάσιγκτον DC (District Columbia).
Η κυβερνητική μητρόπολη των Η.Π.Α. είναι μια όμορφη, τεχνητή πόλη, που δημιουργήθηκε από τον πρόεδρο Τζορτζ Ουάσιγκτον στα τέλη του 18ου αιώνα ως έδρα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
Η επιλογή της συγκεκριμένης τοποθεσίας δεν ήταν τυχαία, μιας και είναι στη μέση περίπου των μεγάλων πόλεων του βιομηχανικού Βορρά και του αγροτικού Νότου. Η Ουάσιγκτον είναι πολλά παραπάνω από μια απλή πρωτεύουσα του κράτους. Συνοψίζει το χθες, το σήμερα και το αύριο των Ηνωμένων Πολιτειών
Στο κτίριο του Καπιτωλίου των ΗΠΑ εδρεύει το Κογκρέσο και είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια της πόλης. Ο θόλος του Καπιτωλίου είναι ορατός από κάθε σημείο της και είναι ένα από τα πιο εμβληματικά κτίρια. Για πολλούς επισκέπτες το Καπιτώλιο στο λόφο είναι η πιο συναρπαστική εμπειρία στην οργανωμένη εκδρομή στην Ουάσιγκτον. Είναι το πιο εντυπωσιακό έργο αρχιτεκτονικής της πόλης. Όπως πολλά άλλα κτίρια στη πρωτεύουσα, η αρχιτεκτονική του Καπιτωλίου είναι βασισμένη σε σχέδια από την αρχαία Ελληνική και Ρωμαϊκή εποχή.
Η Ουάσινγκτον έχει μια σειρά από άλλα σημαντικά αξιοθέατα που πρέπει να επισκεφτείτε, όπως το Μνημείο του Λίνκολν, το Μνημείο του Τζέφερσον και φυσικά το Μνημείο του Ουάσινγκτον, ένας οβελίσκος ο όποιος κατασκευάστηκε στη μνήμη του πρώτου Αμερικανού προέδρου, του Τζορτζ Ουάσιγκτον.
Το μνημείο, κατασκευασμένο κυρίως από γρανίτη και μάρμαρο, είναι η ψηλότερη πέτρινη κατασκευή στον κόσμο, και ο ψηλότερος οβελίσκος, με ύψος 169 μέτρα.
Ο Λευκός Οίκος, η κατοικία του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο αποτελεί μαζί με το Καπιτώλιο, σύμβολα της αμερικανικής εξουσίας και διακυβέρνησης. Ακόμα και ως κτήριο έχει μία ιδιαιτερότητα, αλλά και έναν ξεχωριστό συμβολισμό.
Η ομορφιά του περιποιημένου γκαζόν και το άρωμα των ανθισμένων κερασιών προσφέρουν ένα γαλήνιο καταφύγιο μέσα στη φασαρία της πόλης, που μας συνόδευσε σε αυτό το το ταξίδι στην Ουάσινγκτον.
Ξεχωριστό είναι (σου κόβει πραγματικά την ανάσα και προσελκύει τους περισσότερους επισκέπτες) το Μουσείο Αεροδιαστημικής Τέχνης που φιλοξενεί στους χώρους του τη μεγαλύτερη συλλογή ιστορικών αεροσκαφών και διαστημοπλοίων στον κόσμο.
Παράλληλα είναι και σημαντικό κέντρο για την έρευνα για την ιστορία, την επιστήμη, και την τεχνολογία της αεροπορίας και διαστημικής πτήσης.
Ανάμεσα στα τόσα σημαντικά εκθέματα που είδαμε, ξεχωρίσαμε το ιστορικό αεροπλάνο με το όποιο πέταξαν για πρώτη φορά οι αδελφοί Wright το 1903 , την άκατο του ιστορικού «Apollo 11» , την κάψουλα του διαστημόπλοιου όταν προσθαλασσώθηκε στον Ειρηνικό ωκεανό , καθώς και ένα σεληνιακό δείγμα βράχου που οι επισκέπτες μπορούν να αγγίξουν.
Στο Μουσείο φιλοξενείται επίσης το θρυλικό σκάφος του και το αεροπλάνο «Enola Gay» που έριξε την πρώτη ατομική βόμβα στην Χιροσίμα. Βέβαια αν θέλετε να δείτε πιο αναλυτικά το κάθε έκθεμα και να διαβάσετε την ιστορία του θα χρειαστείτε μια ολόκληρη ημέρα , και σημειωτέο είναι ότι στην αίθουσα των διαστημοπλοίων παρατηρείται ο μεγαλύτερος συνωστισμός .
Επίλογος
Το ταξίδι στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ (σε συνάρτηση με τον θαυμάσιο καιρό που μας συνόδευσε) έχει αφήσει μια πολύ ιδιαίτερη αίσθηση στον καμβά των αναμνήσεών μας.
Το μόνο μελανό σημείο, ήταν η έντονη κυκλοφοριακή συμφόρηση στην έξοδο της πόλης (εφάμιλλη της Νέας Υόρκης) η οποία τελικά μας φάνηκε εύλογη σε συνάρτηση με τον τεράστιο αριθμό των αυτοκινήτων.
Το μεγάλο αεροπλάνο της Emirates διέσχιζε τα ουράνια μίλια «καταπίνοντας» τους ουρανούς πάνω από τον Ατλαντικό.
Τελευταία σκέψη πριν αφεθώ στην αγκαλιά του Μορφέα: ο κόσμος που ανατέλλει θα είναι πολύ διαφορετικός από ό,τι φανταζόμαστε. Ίσως πιο διαφορετικός από ό,τι καν μπορούμε να φανταστούμε!
