Ο Σωτήρης Γεωργίου γράφει για το πόσο έχουν ακριβύνει τα μπάνια του λαού
Δεν χρειάζεται να πω καν για τα προβλήματα του μικρομεσαίου Έλληνα. Οι θρυλικές διακοπές του ενός μήνα, κάθε χρόνο μειώνονται. Τώρα έγιναν μίας εβδομάδα και αν! Για πολλούς, όχι ότι είναι κακό, έγιναν βουνίσιες σε συγγενείς και στα εκάστοτε μέρη καταγωγής. Τουλάχιστον εκεί έχει και δροσιά. Θα δουν και τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Δεν είναι όμως ευχάριστο ο μέσος Έλληνας πολίτης να αισθάνεται ξένος στον μαγικό του τόπο. Να είναι οι διακοπές είναι είδος πολυτελείας. Με τις τιμές που έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Με τα πανάκριβα ακτοπλοϊκά ειδικά αν επιλέξεις να πας σε ένα σχετικά μακρινό νησί. Με αυτοκίνητο δε μαζί και οικογενειακώς θέλεις έναν μισθό!
Πάμε όμως στα χειρότερα. Η μισή Ελλάδα είναι στην Αττική. “Τα μπάνια του λαού” είναι πλέον κι αυτά είδος πολυτελείας. Μα πως συμβαίνει αυτό; Από την μια ακούμε ότι θα δίνονται μεγαλύτερες εκτάσεις παραλίας στους λουόμενους. Από την άλλη παντού βλέπεις οργανωμένες πλαζ και τον χώρο για τους λουόμενους, να μικραίνει…. Σαφώς δεν είμαι κατά της εμπορικής δραστηριότητας και στις παραλίες, αρκεί να τηρούνται σωστά οι αναλογίες. Καθώς και οι ξένοι θέλουν καλές υπηρεσίες και όλα αυτά μαζί φέρνουν έσοδα στα κρατικά ταμεία. Είναι κι αυτό μίας μορφής ανάπτυξη. Εάν γίνεται φυσικά με μέτρο κι αυτό δεν ξέρω αν ισχύει παντού.
Ξαφνικά η καλύτερη τουριστική μπίζνα και καθόλα νόμιμη και πιο κερδοφόρα είναι η ξαπλώστρα! Γι’ αυτό έχουμε σε πολλά μέρη την μάχη της ξαπλώστρας! Και εσύ ακόμα απορείς; Καμία απορία. Σκέψου τι μπίζνα είναι αν έχεις σε μια παραλία 1.000 ξαπλώστρες με μίνιμουμ 30 ευρώ την μέρα. Μιλάμε για συνολικά έσοδα σε μικρή, πολύ μικρή παραλία,30.000. Μιλάμε για 4εκ το τετράμηνο συν τις καταναλώσεις! Πέσατε από τα σύννεφα; Σε ένα μεγάλο νησί μπορεί άνετα να υπάρχουν και 30.000 ξαπλώστρες. Μιλάμε για μπίζνα με έσοδα έως 120εκ το έτος! Ε; Τρομερό.
Όλη η Ελλάδα πλέον ακολουθεί το παράδειγμα της Μυκόνου που το έκανε μόδα. Πάει το κλασικό πετσετούλα, ομπρελίτσα και άμμος. Πλέον για να είσαι in πρέπει να έχεις την ξαπλώστρα σου. Αν είσαι μάλιστα και πρώτη σειρά στα πιο χάι μαγαζιά και παραλίες το κασέ ανεβαίνει. Σαν τα τραπέζια στα μπουζούκια! Η Μύκονος λανσάρισε την μεσημεριανή διασκέδαση και η Αθηναϊκή Ριβιέρα το ακολουθεί και το έκανε μόδα! Πάρτι στα καλά μαγαζιά στις καλές παραλίες. Πανάκριβες οι τιμές. Για να βγουν τα ακριβά ενοίκια φυσικά. Χώροι για απλούς λουόμενους με τον παραδοσιακό τρόπο υπάρχουν. Θα πρέπει όμως να γίνονται έλεγχοι για το αν τηρούνται τα συμφωνηθέντα ή μειώνονται εντέχνως.
Ξαφνικά η Αττική μετά τα χάι νησιά, αλλά και παραλίες στις μεγάλες πόλεις, γίνονται in. Δεν μιλάω καν για τα 2-3 γνωστά φιρμάτα μέρη, που πάντα υπήρχαν. Πλέον η νέα μόδα επιτάσσει να έχεις καλή ξαπλώστρα και να κάνεις και κατανάλωση. Πλήρωσε είσοδο, πάρκινγκ, βενζίνη και φάε και την ταλαιπωρία ένα δίωρο (και βάλε!) πήγαινε έλα. Για να πας στην Αθήνα πχ σε καλή παραλία αρχίζεις από 50 ευρώ το ζευγάρι. Συν ένα 50άρι η ξαπλώστρα, καφέδες, νεράκι, ένα κλαμπ σάντουιτς κι ένα κοκτέιλ, έχεις φτάσει 150 ευρώ για πλάκα. Το λες και τρέλα. Η ζήτηση υπάρχει βασικά από τους ξένους, όπου για τον μέσο ξένο το 150άρι είναι σα να λέμε 20 ευρώ για εμάς.
Κάπως έτσι όμως για τους νέους και τους μικρής έως μεσαίας οικονομικής δυνατότητας ανθρώπους, το μπανάκι κοστίζει όσο ένα διήμερο. Τρομερό και αυτό! Η νέα πραγματικότητα. Να είναι καλή έξοδος να πας για μπάνιο σε μια καλή παραλία και να ακούσεις και μουσική και να παρτάρεις. Λες και είσαι στην Μύκονο!
