Η Πανδώρα Μαμελετζή είδε την τελευταία δημιουργία του Γιώργου Λάνθιμου και γράφει τις πρώτες εντυπώσεις της για την ταινία, που έχει μπει ήδη δυναμικά στην κούρσα των βραβείων, κατακτώντας το Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία και τις 2 Χρυσές Σφαίρες για την Καλύτερη ταινία κωμωδία ή μιούζικαλ και για την ερμηνεία Α΄ γυναικείου ρόλου της Έμμα Στόουν

Οι περισσότεροι διαφωνούν ως προς το είδος της ταινίας. Τι είναι τελικά το Poor Things; Μαύρη κωμωδία, ταινία επιστημονικής φαντασίας, ταινία-ταξίδι ενηλικίωσης ή όλα αυτά μαζί;

Το σενάριο του Τόνι ΜακΝαμάρα (Η Ευνοούμενη) βασισμένο στο βιβλίο Poor Things του Άλασντερ Γκρέι, έχει το απαραίτητο twist για να μετατρέψει αυτό το sci-fi πόνημα σε μια μαύρη κωμωδία με χιούμορ που θα οδηγήσει τουλάχιστον σε μειδίαμα. Επίσης, δίνει περιθώριο στον κάθε θεατή να ανακαλύψει τον δικό του προσωπικό λόγο για να αγαπήσει αυτή την ταινία.

Για πολλούς, ένας λόγος είναι η κεντρική ηρωίδα η Μπέλα Μπάξτερ. Είχαμε καιρό να δούμε στη μεγάλη οθόνη ένα γυναικείο χαρακτήρα τόσο αυθεντικό και χαρισματικό που σε κερδίζει με την αμεσότητά του. Αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην Έμμα Στόουν και στο Γιώργο Λάνθιμο για την καθοδήγηση της.

Στη Γλασκώβη της βικτοριανής εποχής, μια νεαρή έγκυος αυτοκτονεί και ένας καθηγητής ο Γκοντ (γουιν) Μπάξτερ (Γουίλεμ Νταφόε) σαν άλλος Θεός, θα ξαναδώσει ζωή στο σώμα της, αφού της μεταμοσχεύσει τον εγκέφαλο του αγέννητου παιδιού της. Την ονομάζει Μπέλα και την μεγαλώνει κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν του, κλεισμένη μέσα στο σπίτι-εργαστήριο που διατηρεί.

Η Μπέλα, έχοντας μυαλό που δεν συμβαδίζει με την ηλικία του σώματός της, μαθαίνει να περπατάει, να μιλάει όπως ο νέος της πατέρας και να ικανοποιεί τις ανάγκες της χρησιμοποιώντας παράλληλα τα ένστικτά της.

Στον δρόμο της θα βρεθούν δύο άντρες με διαφορετικούς σκοπούς. Ο βοηθός του καθηγητή ιατρικής Μαξ ΜακΚάντλς (Ράμι Γιουσέφ) που θα εντυπωσιαστεί από την αγνότητά της και θα θελήσει να την παντρευτεί, και ένας γυναικάς δικηγόρος, ο Ντάνκαν Γουέντερμπερν (Μαρκ Ράφαλο) που θα εντυπωσιαστεί από την ομορφιά της και θα την πάρει μαζί του σε ένα ταξίδι περιπέτειας σε καινούριες χώρες και ανακάλυψης της γυναικείας σεξουαλικότητάς της. Η Μπέλα σύντομα θα αρχίσει να εκφράζει την δική της βούληση και θα παλέψει για την ισότητα την ανεξαρτησία και την ελευθερία της.

Ο Γιώργος Λάνθιμος ενορχηστρώνει για μια ακόμα φορά ένα δυνατό καστ ηθοποιών δίνοντας χώρο στον καθένα να αναπτύξει τον πολύπλευρο ρόλο του, και επιλέγει ξανά τους περισσότερους συνεργάτες του από την «Ευνοούμενη». Εκτός από τον σεναριογράφο Τόνι ΜακΝαμάρα, και τον Γιώργο Μαυροψαρίδη ο οποίος με το μοντάζ του δίνει έναν γρήγορο ρυθμό στην ταινία, μαζί του είναι και ο διευθυντής φωτογραφίας Ρόμπι Ράιαν που στην αρχή με τον ευρυγώνιο φακό του δίνει την αίσθηση μιας ηδονοβλεπτικής θέασης από την κλειδαρότρυπα, ενώ αργότερα εισβάλει με την κάμερά του στην περιπετειώδη ζωή των ηρώων του, παρασέρνοντας τους θεατές σε ένα σουρεαλιστικό γαϊτανάκι.

Η ενδυματολόγος Χόλι Γουάντινγκτον (Lady MacBeth) και οι σκηνογράφοι Σόνα Χιθ και Τζέιμς Πράις παραδίδουν μαθήματα κατασκευάζοντας ένα πολύχρωμο παραμυθένιο κόσμο για την Μπέλα που αγγίζει τη Λισαβώνα, Αλεξάνδρεια και Παρίσι και αντλεί έμπνευση από το μαξιμαλιστικό περιβάλλον του Τέρι Γκίλιαμ ενώ έκδηλες είναι και οι επιρροές από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό και την βωβή ταινία “Metropolis”.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι έχει δημιουργηθεί η νέα τάση «Μπέλα Μπάξτερ» και όλα τα κορίτσια προσπαθούν να κοπιάρουν το ντύσιμο της Έμμα Στόουν.

Δεν μπορούμε να μην κάνουμε ειδική μνεία στην μουσική του Τζέρσκιν Φέντριξ που ολοκληρώνει και δένει μουσικά την ταινία τονίζοντας την κωμική ιδιοσυγκρασία της.  

Ο Γουίλεμ Νταφόε ως Γκοντ δημιουργεί ένα πείραμα μιμούμενος τον Φρανκενστάιν όμως δεν είναι ένα τέρας φρικιαστικό, αλλά μια όμορφη νεαρή γυναίκα που θα είναι αρεστή απ’ όλους με ποικίλους τρόπους. Θα της μάθει να μιλάει και να εκφράζεται όπως εκείνος. Η επιβλητική του πατριαρχική παρουσία δεν θα σταθεί εμπόδιο για την Μπέλα, όταν θα θελήσει να αποδεσμευτεί και να απογαλακτιστεί.

Ο Ράμι Γιουσέφ ως ΜακΚάνταλς θα της εμφυσήσει την ευαισθησία και την ενσυναίσθηση, θα είναι διακριτικός, αφήνοντας την Μπέλα να ζήσει εκτός του στενού της περιβάλλοντος και να αποκτήσει εμπειρίες.

Ο Μαρκ Ράφαλο σε ένα ρόλο έκπληξη, ένα ρόλο κόντρα σε αυτούς του που τον έχουμε συνηθίσει, είναι απολαυστικός ως Γουέντερμπερν, υποδυόμενος έναν αυτάρεσκο και αλαζόνα πολυγαμικό εραστή που δεν αγαπάει τις δεσμεύσεις, όμως μόλις συνειδητοποιήσει ότι η Μπέλα δεν είναι κτήμα του, μεταμορφώνεται σε έναν ζηλιάρη και φορτικό ανασφαλή άνδρα με πληγωμένο εγωισμό,  ανίκανο όμως να αγαπήσει πραγματικά.

Η Έμμα Στόουν υποδύεται την Μπέλα με ένα μοναδικό τρόπο. Από την πρώτη στιγμή που ξαναγεννιέται ως κόρη πλέον μέχρι και τη στιγμή που αντιστέκεται στις βουλές του νόμιμου συζύγου της, δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας σε μια χορογραφημένη παράσταση που σπάει τα κατεστημένα περί καθωσπρεπισμού και πουριτανισμού των αστών.

Ακούστηκαν ενστάσεις από το κοινό για την χρησιμότητα των ερωτικών σκηνών και του γυμνού, όμως εκτός του ότι δεν είναι αταίριαστα με το σινεμά του Λάνθιμου, δείχνουν την ενηλικίωση και την αφύπνιση της Μπέλα με τρόπο κωμικό, καταδεικνύοντας τα σεξουαλικά ταμπού της κοινωνίας μας, ειδικά για τις σαρκικές απολαύσεις των γυναικών, ακόμα και σήμερα.

Είναι όντως το κυνήγι της ηδονής από την Μπέλα αυτό που σοκάρει; Τουναντίον θα έπρεπε να σοκάρει η καταπιεστική ανδρική βία που υφίσταται η Μπέλα ως κόρη, ως σύζυγος, ως ερωμένη.

Με λίγα λόγια, το POOR THINGS είναι μια ταινία που μιλάει κατευθείαν στην καρδιά των θεατών, μια ταινία για την ανδρική εξουσία, για τη θέληση για ζωή και ανακάλυψη, για την γυναικεία χειραφέτηση.

Ένα έργο πιο φεμινιστικό από την BARBIE, που θα κερδίσει όχι μόνο τους σινεφίλ ακόλουθους του Γ. Λάνθιμου αλλά και όσους λατρεύουν το είδος της μαύρης κωμωδίας και θέλουν να δουν κάτι επίκαιρο που σίγουρα μας αφορά όλους.

Με 11 υποψηφιότητες για Όσκαρ, αναμένουμε με αγωνία την βραδιά των βραβείων.