Ο Σωτήρης Γεωργίου γράφει για τους κινδύνους που ελλοχεύουν σε περίπτωση που συνεχιστεί η καταστροφή του περιβάλλοντος
Προ ολίγων ημερών, στις 5 Ιουνίου, ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Στις 8 Ιουνίου ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών. Ε και; Θα πουν οι περισσότεροι και θα συνεχίσουν να βλέπουν την ομαδάρα τους και τα σχετικά. Καθόλου μάλλον δεν τους ανησυχεί, ότι μπορεί να είναι στο 40% των κατοίκων του πλανήτη που στις επόμενες δεκαετίες, θα χρειαστεί να παρατήσουν σπίτια και εδάφη τους για να πανε σε ασφαλέστερα μέρη! Αν όχι αυτοί, τα παιδιά τους…
Σας έχω και την απάντησή τους όμως. Έλα μωρέ ποιος ζει ποιος πεθαίνει! Αυτό ακούς γύρω σου όταν τους μιλάς για το περιβάλλον που καταστρέφουμε όλοι μας, λιγότερο η περισσότερο ο καθένας. Η Γη βασικά δεν μας ανήκει. Βασικά το ερώτημα είναι: ποια Γη θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;
Τι μπορούμε να κάνουμε στην πράξη;
Αν όλοι μας ευαισθητοποιηθούμε κάτι θα γίνει. Βέβαια οι κυβερνήσεις παγκοσμίως έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη και αυτές πρέπει να πάρουν πρωτίστως σοβαρές αποφάσεις που θα πλήττουν οικονομικά μάλλον …φιλαράκια τους! Κάπως έτσι παίρνουν αποφάσεις με καθυστέρηση ή προχωρούν σε νέες τεχνολογίες, όπως η πράσινη ενέργεια, αλλά με αργά βήματα.
Όπως και να έχει όμως στον βωμό του χρήματος ο πλανήτης εκπέμπει SOS! Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος ήρθε να μας θυμίσει ότι:
- Κάθε τρία δευτερόλεπτα, ο πλανήτης χάνει δασική έκταση που αντιστοιχεί σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου.
- Πάνω από 47 εκατομμύρια στρέμματα δάσους – περιοχή μεγαλύτερη από τη Δανία – χάνονται κάθε χρόνο.
- Οι υγρότοποι, που αποστραγγίζονται προς όφελος της γεωργίας, παρουσιάζουν μείωση κατά 50% από τον περασμένο αιώνα και περίπου 87% τα τελευταία 300 χρόνια.
- Το 50% των κοραλλιογενών υφάλων έχει ήδη χαθεί και έως το 2050 ενδέχεται να χαθεί το 90%, ακόμη και αν η υπερθέρμανση του πλανήτη περιοριστεί σε αύξηση 1,5°C.
Πάμε και στους ωκεανούς. Σχεδόν το 80% των παγκόσμιων λυμάτων απορρίπτεται στους ωκεανούς και τα ποτάμια χωρίς επεξεργασία. Η μόλυνση που έρχεται οδηγεί σε καταστροφικές συνέπειες ακόμα και για το ίδιο το φαγητό μας μέσα από τα ψάρια.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών μας θυμίζει επίσης ότι οι ωκεανοί καταλαμβάνουν πάνω από το 70% της επιφάνειας της Γης. Έχουν συνδεθεί από αρχαιοτάτων χρόνων με την ανθρώπινη εξέλιξη. Ο τζίρος των οικονομικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τους ωκεανούς ξεπερνά τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Η θαλάσσια ζωή και η βιοποικιλότητα στους ωκεανούς απειλούνται στις μέρες μας από την υπεραλίευση, τη μόλυνση και πρόσφατα από το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η Ελλάδα μας, αν και δεν περιβάλλεται από ωκεανούς, είναι εν τούτοις δεμένη με το θαλάσσιο στοιχείο περισσότερο από τους περισσότερους.
Σύμφωνα με την Greenpeace:
- Το 76 % των ψαριών στον κόσμο κινδυνεύει άμεσα από την εντατική αλιεία.
- Το 90% των μεγάλων ψαριών, όπως ο τόνος, ο ξιφίας και ο μπακαλιάρος, αλιεύονται πέρα από τα ασφαλή όρια για την επιβίωσή τους.
- Το 2002 οι συνολικές αλιεύσιμες ποσότητες των ψαριών με μεγάλη εμπορική αξία, όπως οι μπακαλιάροι του Ατλαντικού και της Μεσογείου, ήταν στα χαμηλότερα επίπεδα από το 1967, εξαιτίας της υπεραλίευσης.
- 300 τράτες βυθού οργώνουν καθημερινά με τα δίχτυα τους μια έκταση μεγέθους 1.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων, καταστρέφοντας μερικά από τα πιο ποικιλόμορφα και ευαίσθητα οικοσυστήματα του πλανήτη.
- 300.000 κητώδη (φάλαινες, δελφίνια και φώκαινες) πεθαίνουν κάθε χρόνο παγιδευμένα σε δίχτυα.
- 6,8 εκατομμύρια ως 27 εκατομμύρια τόνοι ψαριών απορρίπτονται στη θάλασσα ετησίως, αμέσως μετά την αλίευσή τους, επειδή δεν έχουν επαρκή εμπορική αξία.
- 800 χιλιόμετρα αφρόδιχτων κατασχέθηκαν από την iταλική αστυνομία το 2005. Χιλιάδες χιλιόμετρα αφρόδιχτων, όμως, συνεχίζουν να σκορπίζουν τον θάνατο στη Μεσόγειο.
- 4 δισ. δολάρια κερδίζει η πειρατική αλιεία κάθε χρόνο εις βάρος φτωχών κρατών.
- 300 εκατομμύρια δολάρια στερείται κάθε χρόνο η Σομαλία από τους πειρατές.
- 12.000 τόνοι ερυθρού τόνου, 37% περισσότερο από το επιτρεπόμενο όριο, αλιεύονται παράνομα στη Μεσόγειο και τον Ανατολικό Ατλαντικό.
Plastic seas…more health issues!
Περισσότερα από 150 εκ. τόνοι πλαστικού υπάρχουν σήμερα στους ωκεανούς μας! Tο πλαστικό δεν χάνεται ποτέ θυμίζω. Κάθε χρόνο ρίχνονται στους ωκεανούς, που είναι πηγή ζωής, ακόμα και 12εκ πλαστικού! Το οικονομικό κόστος για τον τουρισμό και την αλιεία εξ αυτού φτάνει και τα 700εκ το χρόνο. Η υγεία μας τίθεται σε κίνδυνο μέσω της έκθεσης σε χημικά με τα πλαστικά μέσω της τροφικής αλυσίδας. Η θαλάσσια ζωή καταστρέφεται με τα μεγάλα κήτη ειδικά να πεθαίνουν καταπίνοντας πλαστικά. ;Eχουμε αποικοδόμηση οικοτόπων που πνίγονται στα πλαστικά σκουπίδια και πολλές ακόμα επιπτώσεις. Βάλτε και όλα τα άλλα σκουπίδια. Μόνο στη Μεσόγειο σύμφωνα με έρευνες ρίχνονται 730 τόνοι αποβλήτων καθημερινά!
Τι συνεπάγεται η συνεχής άνοδος της θερμοκρασίας;
Πάμε και στα χειρότερα! Ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός προειδοποιεί ότι μεταξύ 2021-2025 θα καταρριφθεί το ρεκόρ του πιο θερμού έτους. Κάτι που ήδη βιώνουμε με τα καθημερινά ρεκόρ. Η θερμοκρασία φτάνει στο όριο της αύξησης κατά 1,5 βαθμών Κελσίου σε σχέση με τον 19ο αιώνα με ότι αυτό συνεπάγεται.
Έκθεση-καταπέλτη λοιπόν για την κλιματική αλλαγή δημοσίευσε ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός που προειδοποιεί ότι δεν αποκλείεται μια επικίνδυνη άνοδος των παγκόσμιων θερμοκρασιών πάνω από το όριο του 1,5 βαθμού Κελσίου που έχει θέσει ο ΟΗΕ να συμβεί σε μόλις πέντε χρόνια!
Το 2020, η παγκόσμια μέση θερμοκρασία ήταν 1,2°C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα και κατέστη μεταξύ των τριών πιο θερμών ετών που έχουν καταγραφεί. Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι μια τέτοια αύξηση θα οδηγήσει σε περισσότερα κύματα θερμότητας. Επίσης ακραίες καταιγίδες, λειψυδρία και ξηρασία, με αποτέλεσμα μεγαλύτερες οικονομικές απώλειες και χαμηλότερες αποδόσεις καλλιεργειών, υψηλότερα επίπεδα στη στάθμη της θάλασσας και καταστροφή κοραλλιογενών υφάλων. Ήδη τα βιώνουμε αυτά. Ήδη το μεγαλύτερο παγόβουνο στον κόσμο έχει αποκολληθεί από την Ανταρκτική. Πρόκειται για ένα γιγαντιαίο πλωτό κομμάτι πάγου μεγέθους 4.320 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Όπως λένε οι ειδικοί οι πάγοι λιώνουν πιο γρήγορα από ποτέ στην Γροιλανδία.
Οδεύουμε προς την καταστροφή του πλανήτη Γη;
Με όλα αυτά ήδη κάποιοι ειδικοί λένε ότι η κατάσταση αρχίζει να χαρακτηρίζεται ως μη αναστρέψιμη. Δεν χρειάζεται να πούμε τι θα συμβεί όταν λιώνουν οι πάγοι σε τέτοια μεγέθη. Ειδικά για τις παραθαλάσσιες πόλεις. Κατ’ επέκταση και για την παγκόσμια οικονομία. Ο κορωνοϊός θα δείχνει μικρός, σε σχέση με την οικονομική καταστροφή που θα επέλθει, αν δεν σώσουμε έστω και στις καθυστερήσεις τον πλανήτη μας. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν είναι η …ζεστούλα, όπως λένε κάποιοι, το πρόβλημα. Όλα αυτά φέρνουν ελλείψεις στην τροφή και ραγδαία αύξηση των τιμών, πέραν της ακρίβειας που ήδη μας ταλανίζει. Ξυπνήστε! Μόνο όλοι μαζί μας να βάλουμε το λιθαράκι μας.