Ο Σωτήρης Γεωργίου εμβαθύνει στο πραγματικό νόημα της εορτής των Φώτων
Η γιορτή των Θεοφανείων είναι μια σπουδαία ημέρα και για την εκκλησία μας και για την θρησκεία μας αλλά και για όλους μας που έχουμε πίστη μας στον Θεό και τον Ιησού μας. Υπάρχουν πολλοί που δεν ξέρουν καν τι συμβολίζει η βάπτιση του Χριστού μας από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο που εορτάζει την ακριβώς επόμενη ημέρα των Φώτων αλλά και ελάχιστοι εμβαθύνουν στα πνευματικά νοήματα.
Τα Θεοφάνεια είναι μια μεγάλη γιορτή του Χριστιανισμού, σε ανάμνηση της Βάπτισης του Ιησού μας Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο ή Βαπτιστή εκ του γεγονότος. Και είναι η τρίτη και τελευταία εορτή του Δωδεκαημέρου, που ξεκινά με τα Χριστούγεννα. Λέγεται, επίσης, Επιφάνια και Φώτα. Το δε όνομα της εορτής προκύπτει από τη φανέρωση των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδας, που σύμφωνα με τις Γραφές συνέβη κατά τη Βάπτιση του Ιησού. Σύμφωνα με την παράδοση και την Εκκλησία μας όταν ο Ιησούς έγινε 30 ετών, βαπτίστηκε στον Ιορδάνη Ποταμό από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, που ήταν έξι μήνες μεγαλύτερός του.
Μετά από Θεία εντολή, ο Ιωάννης ο Πρόδρομος εγκατέλειψε τη ζωή στην έρημο και εγκαταστάθηκε στον Ιορδάνη ποταμό. Από εκεί κήρυττε τον ερχομό του Κυρίου και βάπτιζε αδιαλείπτως όσους έρχονταν να τον βρουν και άκουγαν το κήρυγμά του.
Κάποια μέρα παρουσιάστηκε μπροστά του ο Ιησούς Χριστός και ζήτησε να βαπτιστεί. Και τότε ο Ιωάννης, καθώς γνώριζε ποιος ήταν Εκείνος που του ζήτησε να βαπτιστεί, στην αρχή αρνήθηκε να Τον βαπτίσει, λέγοντας ότι ο ίδιος ένιωθε την ανάγκη να βαπτιστεί από Αυτόν. Τότε, ο Ιησούς προσπάθησε να του εξηγήσει ότι αυτό ήταν το θέλημα του Θεού. Ο Ιωάννης το δέχτηκε και μπροστά στο πλήθος που βρισκόταν εκεί, συνέβη κάτι το εκπληκτικό.
Με την μορφή ενός περιστεριού παρουσιάστηκε το Άγιο Πνεύμα και στάθηκε πάνω στον Ιησού Χριστό. Τη στιγμή εκείνη ακριβώς ακούστηκε από τον ουρανό η φωνή του Θεού, λέγοντας τα παρακάτω λόγια: «Ούτος εστίν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα», δηλαδή, Αυτός είναι ο αγαπημένος μου Υιός, αυτός είναι ο εκλεκτός μου.
Για την ιστορία το γεγονός αυτό έχουν καταγράψει οι τρεις από τους τέσσερις Ευαγγελιστές, ο Μάρκος, ο Ματθαίος και ο Λουκάς. Μάλιστα σύμφωνα με τις Γραφές, αυτή είναι η μοναδική εμφάνιση στη Γη της Αγίας Τριάδας.
Σταδιακά και στους πρώτους αιώνες μετά Χριστόν, η ανάμνηση του γεγονότος έγινε και μια γιορτή φωτισμού της ανθρωπότητας δια του Αγίου Βαπτίσματος, απ’ όπου και το όνομα «Τα Φώτα» ή εορτή «των Φώτων». Και γι’ αυτό λέμε και καλή φώτιση! Άλλωστε πλέον το Βάπτισμα των Χριστιανών, δεν είναι «εν ύδατι», όπως το βάπτισμα «μετάνοιας» που επιτελούσε ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, αλλά «εν Πνεύματι Αγίω».
Στην Εκκλησία μας οι κυριότερες τελετές των Θεοφανείων είναι ο λεγόμενος Μέγας Αγιασμός, που λαμβάνει χώρα εντός των Εκκλησιών. Και στην συνέχεια η κατάδυση του Τιμίου Σταυρού, που ακολουθεί τον Μεγάλο Αγιασμό. Ο λόγος που ρίχνεται ο σταυρός σε θάλασσα ή ποτάμι ή λίμνη είναι για να αγιαστούν τα νερά. Επίσης πολλά έθιμα στην χώρα μας τηρούνται αυτή την ημέρα. Όπως τα Ραγκουτσάρια στην Καστοριά, οι Φωταράδες στη Χαλκιδική και τα Τζαμαλάρια στην Πέλλα.
Και στο σημείο αυτό θα εμβαθύνω πάνω σε όλα αυτά με ένα σύγγραμμα της αείμνηστης μητέρας μου (Αικατερίνη Σταυροπούλου Γεωργίου) που έμπαινε στα πολύ βαθιά πνευματικά μονοπάτια και έγραφε για την ημέρα αυτή ότι “Η Βάπτισης του Ιησού Χριστού, σηματοδοτεί την: συνειδητήν απόφασιν της ανθρώπινης προσωπικότητας, να αφήση την ψυχήν της να την καθοδηγή, καθώς και την προσπάθειάν της εις το να εναρμονισθή πλήρως με την ψυχήν της. Εις το διάστημα αυτό ο κάθε άνθρωπος, προσπαθεί να κατανοήση τις αδυναμίες του, λανθασμένες πεποιθήσεις του, συμπεριφορές και τρόπους ζωής του, και να αντικαταστήση όλα αυτά τα πιθανά λάθη του και τις αδυναμίες του, με τα αντίστοιχα σωστά· ώστε η ανθρώπινη προσωπικότης του να δύναται να εκφράση αυτό που η ψυχή του του υποδεικνύει και τον προτρέπει να ακολουθή, ως το Θείον Θέλημα δι’αυτόν. Κατά την διαδικασίαν αυτήν, η θέλησις του ανθρώπινου ΕΓΩ, προσαρμόζεται σταδιακά εις την Θείαν Θέλησιν, έως ότου ο άνθρωπος αφεθή οριστικά πλέον, εις την καθοδήγησιν της ψυχής του -του Χριστού εντός του- δια την περαιτέρω πορείαν της ζωής του”. Τροφή για σκέψεις λοιπόν και περισυλλογή!
