Ο Σωτήρης Γεωργίου με αφορμή την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ γράφει για την κλιμάκωση της βίας παγκοσμίως, την επισιτιστική κρίση και τον κίνδυνο ενός πυρηνικού ολέθρου
Νομίζαμε πριν μερικά χρόνια ότι ζούσαμε στην εποχή της ειρήνης. Μιας ψευδεπίγραφης ειρήνης όμως, καθώς σε δεκάδες περιοχές ανά τον κόσμο μαίνονταν συγκρούσεις, θηριωδίες, γενοκτονίες. Φυσικά, όταν δεν καλύπτονται από την τηλεόραση είναι σα να μην υπάρχουν. Αυτή είναι η νέα πραγματικότητα. Στην εποχή της υπερτεχνολογίας, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, όλα έδειχναν ιδανικά τουλάχιστον στα δικά μας μέρη και στον ανεπτυγμένο κόσμο. Και ξαφνικά η έξοδος του Τραμπ από την εξουσία των ΗΠΑ, έφερε ψυχρότητα στις σχέσεις με τη Ρωσία. Η επίθεση της τελευταίας στην Ουκρανία σε έναν πόλεμο δύο ετών – που συνεχίζεται – έφερε και πάλι στην Ευρώπη τα ίδια σύννεφα (που είχε βιώσει πολλές φορές…)
Ο κόσμος, αντί να κοιτάει μόνο την εξέλιξή του με την υπερτεχνολογία, θα πρέπει να κοιτάξει και την ατομική του ακεραιότητα. Γιατί ένας πόλεμος που γίνεται κοντά σου μπορεί να γίνει και δικός σου. Μετά από χρόνια έπεσε στο τραπέζι και πάλι η πιθανή χρήση πυρηνικών που φέρνει τρόμο στη σκέψη και μόνο καθώς ακόμα και σήμερα βρίσκει κανείς σημάδια του Τσέρνομπιλ από την εποχή του ’80 ακόμα και στη χώρα μας! Ακίνδυνα βέβαια. Ο πυρηνικός όλεθρος έχει επανέλθει ως σενάριο όμως και όταν το ακούς από την Ρωσία που είναι η πιο ισχυρή δύναμη στον τομέα αυτό, έχεις τους φόβους σου.
Ο κύκλος της βίας και οι εμπόλεμες ζώνες
Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν έχει τελειώσει και ο μοναδικός χαμένος είναι ο άμαχος πληθυσμός. Οι οικονομίες όμως τρέχουν και ειδικά της Ρωσίας που είναι ενισχυμένη παρά τις οικονομικές κυρώσεις εναντίον της. Υπερβολικά μεγάλη για να την πλήξεις με οικονομικές κυρώσεις, έλεγα τότε. Αποδείχθηκα σωστός.
Ο κύκλος της βίας μαίνεται σε πολλά μέρη. Οι εντάσεις της Κίνας με την Ταϊβάν που έχει την υποστήριξη των ΗΠΑ είναι ένα άλλο παγκόσμιο ζήτημα. Μαζί και οι επεμβάσεις πολλών χωρών στην Μέση Ανατολή αλλά και στην Αφρική. Η επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ ήταν το κερασάκι στην τούρτα του κύκλου της βίας. Πρωτοφανής σε όλα τα επίπεδα. Γεννά επίσης πολλά ερωτήματα. Πως βρήκε τόσο οπλισμό και τεχνογνωσία η Χαμάς και πως έπιασε στον ύπνο μια υπερδύναμη στον τομέα της ασφάλειας και της αντικατασκοπείας;
Προφανώς δεν θα μάθουμε ποτέ πως και γιατί. Οι θηριωδίες της Χαμάς όμως κατά αμάχων είναι ένα γεγονός και το Ισραήλ έχει βιώσει την μεγαλύτερη επίθεση σε θύματα κατά του. Προφανώς θα αντιδράσει και ήδη άργησε νομίζω. Το ερώτημα είναι τι θα πράξουν οι άλλες χώρες; Το Ιράν που χειροκρότησε την Χαμάς τι θα κάνει; Οι άλλες αραβικές χώρες που είναι εναντίον του Ισραήλ παραδοσιακά τι στάση θα κρατήσουν; Θα πάμε σε ένα πόλεμο διαρκείας και σε γενικότερη ανάφλεξη στην Μέση Ανατολή; Θα μπουν και οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στην σύγκρουση; Οι ισορροπίες είναι λεπτές και όλα κρέμονται από μια κλωστή.
Η βία κλιμακώνεται παγκοσμίως. Με το μίσος να κυριαρχεί για την απόκτηση πλούτου και εξουσίας, που πλέον γίνεται αυτοσκοπός, ακόμα και στην καθημερινότητα. Υπάρχει όμως και κάτι πιο ανησυχητικό. Οι πόλεμοι και θα επανέλθω σε άλλο άρθρο, είναι η μεγαλύτερη μπίζνα και ισχυροποιούν τις οικονομίες. Με τον πόλεμο στην Ουκρανία τα χρηματιστήρια είναι στα υψηλότερά τους επίπεδα. Κερδισμένες οι πολυεθνικές και χαμένος ο απλός πολίτης που τρώει μια αύξηση 30% παγιωμένη και λέει και πάλι καλά, ευχαριστώ!
Επισιτιστική κρίση και πόσιμο νερό
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι όμως μπροστά μας και δεν είναι άλλο από την έλλειψη τροφής και τις αυξήσεις τιμών σε βασικά τρόφιμα. Η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού φέρνει και την αύξηση της ζήτησης. Οι πόλεμοι έχουν πολλές συνέπειες και ήδη διάφορες χώρες ασχολούνται με το τομέα αυτό, όπως είδαμε ότι έγινε με τα σιτηρά της Ουκρανίας.
Στο δυστοπικό τοπίο που σχηματίζεται, θα έχουμε θαρρώ πολέμους για την τροφή και το νερό στο μέλλον. Η κλιματική κρίση καταστρέφει καλλιέργειες και αλλάζει το χάρτη της αγροτικής παραγωγής. Καταστρέφοντας μάλιστα τεράστιες εκτάσεις που τροφοδοτούν την τροφική αλυσίδα. Είδαμε πως επιδρούν οι πλημμύρες και στη χώρα μας, με τις ανυπολόγιστες καταστροφές σε αγροτικά προϊόντα και την κτηνοτροφία.
Φοβάμαι ότι μπαίνουμε σε μια εποχή που θα έχουμε πολέμους όπως στις παλαιότερες εποχές για την εξασφάλιση τροφής και νερού. Καθώς είδαμε και στη χώρα μας ότι αυτά που ακολουθούν ισχυρές κακοκαιρίες, μπορούν να επηρεάσουν και το πόσιμο νερό με ανυπολόγιστες συνέπειες στην υγειονομική υγεία μιας χώρας.
Η Γη μπήκε στην χειρότερη σύγχρονη εποχή της. Προσδεθείτε!
