Η ΠΦΠΟ συνεχίζει τον αγώνα για να απαγορευτεί το κυνήγι στο Δέλτα του Έβρου – Επιστολή στην κυβέρνηση και για τη μεταφορά τραυματισμένων άγριων ζώων

Πέρυσι το καλοκαίρι, η χώρα μας υπέστη μια οικολογική καταστροφή με πανευρωπαϊκό αντίκτυπο: την ανυπολόγιστη καταστροφή στο πολυτιμότερο δάσος της χώρας, της Δαδιάς. Ένα δάσος στο οποίο ζουν και φωλιάζουν σπάνια και προστατευόμενα πουλιά και ζώα.

Τότε κάτω από τη γενική κατακραυγή και την ανησυχία και ενώ η Δαδιά ακόμη καιγόταν, ο αρμόδιος υπουργός κ. Σκυλακάκης απαγόρευσε το κυνήγι στον Έβρο.

Δυστυχώς δεν κράτησε πολύ. Μετά από λίγες μέρες έκανε δεύτερη αλλαγή επιτρέποντας το κυνήγι του αγριόχοιρου και νομιμοποιώντας έτσι την παρουσία κυνηγών και ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι η λαθροθηρία είναι κανόνας.

Στη συνέχεια μετά από διαμαρτυρίες κυνηγετικών οργανώσεων, έκαναν νέες αλλεπάληλες υποχωρήσεις επιτρέποντας κάθε φορά το κυνήγι και σε νέες εκτάσεις μέχρι που φτάσαμε στην 5η αλλαγή με την οποία επιτρέπουν το κυνήγι και στο Δέλτα του Έβρου.

Η ΠΦΠΟ, έκανε συνεχείς προσπάθειες και επαφές, ανακοινώσεις, παραστάσεις σε ΜΜΕ και έστειλε διαδοχικές επιστολές ακόμη και στον Πρωθυπουργό.

Μάταια όπως αποδείχθηκε. Ενώ εμείς αγωνιζόμαστε να σώσουμε την άγρια ζωή και τα τελευταία πολύτιμα οικοσυστήματα της χώρας, η κυβέρνηση υποχωρεί στις πιέσεις αυτών που την καταστρέφουν για να διασκεδάσουν.

Το κυνήγι είναι μια αναχρονιστική βαρβαρότητα με χιλιάδες θύματα κάθε χρόνο, ανάμεσά τους και πολλούς ανθρώπους καθώς εκτός από τα κυνηγετικά δυστυχήματα, πολλά εγκλήματα γίνονται από κυνηγετικά όπλα.

Όσοι καταλαβαίνουν το πρόβλημα θα πρέπει να στείλουν ένα μήνυμα στην κυβέρνηση και στον πολιτικό κόσμο της χώρας: οτι οι πελατειακές υποχωρήσεις στους κυνηγούς βλάπτουν σοβαρά το περιβάλλον και την κοινωνία.

Πριν από λίγες ημέρες η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία είχε στείλει επιστολή στο Υπουργείο Μεταφορών για τη μεταφορά άγριας ζωής στα κέντρα περίθαλψης

Για την μεταφορά άγριας ζωής σε ανάγκη, έστειλε επιστολή η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία στο Υπουργείο Μεταφορών, ζητώντας διευκρινιστική εγκύκλιο, ώστε άγρια ζώα που χρήζουν περίθαλψης να μεταφέρονται απρόσκοπτα μέσω ΚΤΕΛ προς τα Κέντρα Περίθαλψης Άγριας Ζωής.

Ακολουθεί η επιστολή:

Θέμα : Μεταφορές τραυματισμένων άγριων ζώων σε ανάγκη μέσω ΚΤΕΛ

«Αξιότιμη κυρία Υφυπουργέ,
Είναι σημαντικό ότι εξασφαλίστηκε η ορθή μεταφορά των ζώων συντροφιάς (σκύλοι, γάτες) στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τα οποία μετά το 2011 δεν επιτρέπεται να μεταφέρονται μέσα στον χώρο αποσκευών των ΚΤΕΛ παρά μόνο εντός της καμπίνας του οχήματος.

Πάρα ταύτα, έχει δημιουργηθεί ένα μείζον θέμα μεταφοράς τραυματισμένων άγριων ζώων από την επαρχία προς σημεία όπου λειτουργούν Κέντρα Περίθαλψης Άγριας Ζωής (ΚΕΠΕΑΠ), καθώς πολλά ΚΤΕΛ επικαλούμενα τις εγκυκλίους 11 και 14 του Υπουργείου Μεταφορών αρνούνται να μεταφέρουν τα τραυματισμένα ζώα εντός του χώρου αποσκευών.

Η άγρια ζωή όμως, όπως πτηνά (γεράκια,χελιδόνια) και χελώνες (χερσαίες και θαλάσσιες) κλπ δεν μπορούν να μεταφερθούν μέσα σε καμπίνα οχήματος ΚΤΕΛ.

Αφενός είναι άγρια και δεν αντέχουν την παρουσία ανθρώπων, με κίνδυνο να πεθάνουν από τον φόβο τους, αφετέρου ο ενδεδειγμένος τρόπος μεταφοράς τους είναι συνήθως σε χάρτινες κούτες ή άλλες ελαφριές κατασκευές ειδικά διαμορφωμένες για να αναπνέουν τα ζώα αλλά και να απομονώνονται από τον υπόλοιπο χώρο, ώστε να ησυχάζουν και να μην τρομοκρατούνται από άγνωστους θορύβους ή την παρουσία ανθρώπων.

Τα ζώα αυτά βρίσκονται σε κατάσταση επείγουσας ανάγκης, είτε τραυματισμένα, άρρωστα ή δηλητηριασμένα και χρήζουν άμεσης μεταφοράς και περίθαλψης, ώστε να σωθεί η ζωή τους και να εξασφαλιστεί η αποθεραπεία και η επιστροφή τους στο φυσικό τους περιβάλλον.

Παρακαλούμε όπως λάβετε υπ’όψιν σας την διαφορετικότητα ανάμεσα στα ζώα συντροφιάς και την άγρια ζωή και μεριμνήσετε για την έκδοση νέας εγκυκλίου που να δίνει την δυνατότητα μεταφοράς αγρίων ασυνόδευτων ζώων με ΚΤΕΛ, θέτοντας τις απαραίτητες προϋποθέσεις λαμβάνοντας εντούτοις υπ΄όψιν ότι το κρίσιμο θέμα στις περιπτώσεις αυτές είναι η κατεπείγουσα μεταφορά του ζώου σε Κέντρο Περίθαλψης ώστε το ζώο να έχει πιθανότητες να επιβιώσει».