Το κύμα καύσωνα που έπληξε την Ευρώπη άφησε το αποτύπωμά του και στη Μεσόγειο, η οποία υπερθερμαίνεται. Σύμφωνα με τη γαλλική Μετεωρολογική Υπηρεσία, τη Δευτέρα 30 Ιουνίου, η μέση θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας στις γαλλικές ακτές της Μεσογείου έφτασε στο υψηλότερο σημείο που έχει καταγραφεί ποτέ για τον μήνα Ιούνιο, με 26,04°C. Αυτή η θερμοκρασία είναι σχεδόν 2°C υψηλότερη από τον μέσο όρο της τριακονταετίας 1991-2020, ενώ στις θαλάσσιες περιοχές γύρω από την Κυανή Ακτή και την Κορσική, τον Κόλπο των Λεόντων και τις Βαλεαρίδες Νήσους η άνοδος της θερμοκρασίας είναι της τάξης των 5°C.
Σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας Le Monde αυτό το το εξαιρετικά πρώιμο κύμα καύσωνα, το οποίο επηρεάζει κυρίως το δυτικό τμήμα της Μεσογείου, θα μπορούσε, εάν επιμείνει και ενταθεί, να δοκιμάσει σοβαρά τα θαλάσσια οικοσυστήματα και να τροφοδοτήσει ακραία καιρικά φαινόμενα. Σύμφωνα με τον Τιμπό Γκιναλντό, ωκεανογράφο στο Εθνικό Κέντρο Μετεωρολογικών Ερευνών της Γαλλίας (Météo-France/CNRS), οι θαλάσσιοι καύσωνες είναι πλέον συνηθισμένοι στη Μεσόγειο.
Ενώ εμφανίζονταν μόνο μία φορά το χρόνο σε απομονωμένες περιοχές πριν από σαράντα χρόνια, τώρα εμφανίζονται τέσσερις φορές τον χρόνο κατά μέσο όρο σε ολόκληρη τη λεκάνη. «Η Μεσόγειος γίνεται όλο και πιο ζεστή τόσο το καλοκαίρι, όσο και τον χειμώνα, και δεν επαναφέρουμε ποτέ το ρολόι», σημειώνει ο Τιμπό Γκιναλντό, προειδοποιώντας ταυτόχρονα πως εάν συνεχιστεί, το θαλάσσιο κύμα καύσωνα θα μπορούσε να προκαλέσει μαζική εξαφάνιση ειδών, όπως οι αχινοί, τα μαλάκια, τα κοράλλια, τα μύδια κ.α.
Τα είδη που είναι πιο «προσκολλημένα» σε μια περιοχή κινδυνεύουν, καθώς δεν μπορούν να μετακινηθούν σε λιγότερο εκτεθειμένες τοποθεσίες, σημειώνει στην γαλλική εφημερίδα ο Τζουστίνο Μαρτίνεθ, ερευνητής στο Ινστιτούτο Θαλάσσιων Επιστημών της Βαρκελώνης και στο καταλανικό ινστιτούτο ICATMAR. Ο Μαρτίνεθ υπογραμμίζει επίσης ότι η άνοδος της θερμοκρασίας οδηγεί σε έλλειψη οξυγόνου διαθέσιμου στο θαλασσινό νερό για τους οργανισμούς, αν και – όπως σημειώνει – οι ερευνητές δεν έχουν ακόμη παρατηρήσει μαζική θνησιμότητα που σχετίζεται με τη θερμότητα. Ωστόσο, συνεχίζει, έχει ήδη αντίκτυπο στις διαδικασίες αναπαραγωγής των οστρακοειδών, με πρόωρη ωοτοκία.
Η Μεσόγειος Θάλασσα θερμαίνεται κατά 0,4°C ανά δεκαετία, γεγονός που οδηγεί στην «τροπικοποίησή» της, προειδοποιεί απο την πλευρά του ο ωκεανογράφος Ζαν Πιέρ Γκατουζό σύμφωνα με τον οποίο, 1.200 είδη έχουν φτάσει στη Μεσόγειο από την Ερυθρά Θάλασσα τα τελευταία είκοσι χρόνια, όπως τα λεοντόψαρα, οι μέδουσες και είδη πλαγκτόν.
Μερικά έχουν εγκατασταθεί εκεί μόνιμα, κυρίως κατά μήκος των τουρκικών και ελληνικών ακτών, και μερικές φορές μέχρι τη Γαλλία, αναφέρει ο Γκατουζό επισημαίνοντας πως μια θερμότερη Μεσόγειος σημαίνει περισσότερα κλιματικά ακραία φαινόμενα. Ο ζεστός και υγρός αέρας από τη λεκάνη εμποδίζει την πτώση των νυχτερινών θερμοκρασιών στις ακτές, συμβάλλοντας στην αύξηση των τροπικών νυχτών (όταν οι θερμοκρασίες είναι πάνω ή ίσες με 20°C). Προκαλεί επίσης έντονες καταιγίδες και εντείνει τα «μεσογειακά επεισόδια», αυτές τις βίαιες καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις που συμβαίνουν συχνά το φθινόπωρο, αλλά απαιτούν συγκεκριμένες ατμοσφαιρικές συνθήκες για να τις πυροδοτήσουν. Η υπερθέρμανση του πλανήτη κάνει τα πιο σοβαρά φαινόμενα πιο έντονα και πιο συχνά καταλήγει ο Γκατουζό.
