Το τηλεοπτικό δράμα “Adolescence” (Εφηβεία) έχει σοκάρει και έχει ταυτόχρονα σαγηνεύσει το παγκόσμιο κοινό παρέχοντας αυτό που οι ακτιβιστές χαρακτηρίζουν μια σπάνια ευκαιρία για να αντιμετωπιστεί, σε μεγάλο βαθμό, ο κρυμμένος κόσμος του διαδικτυακού μισογυνισμού και της βίας.
Από τις 13 Μαρτίου που ξεκίνησε να προβάλλεται στο Netflix, περισσότεροι από 96 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν παρακολουθήσει τη βρετανική αυτή τηλεοπτική σειρά τεσσάρων επεισοδίων που ξεκινάει με την έφοδο ένοπλων αστυνομικών στο σπίτι ενός έντρομου 13χρονου μαθητή, ο οποίος κατηγορείται για τη δολοφονία ενός νεαρού κοριτσιού και ολοκληρώνεται με την ωμή αναπαράσταση της οδύνης της συντετριμμένης οικογένειάς του.
Η ενδιάμεση δράση, με το κάθε ωριαίο επεισόδιο να έχει γυριστεί με μία λήψη που ζαλίζει, αποδομεί σταδιακά την αρχική δυσπιστία για το αν ένα τόσο μικρό παιδί μπορεί να διαπράξει ένα τόσο βίαιο έγκλημα.
Η σειρά απεικονίζει μια τοξική διαδικτυακή κουλτούρα, γνωστή ως “ανδρόσφαιρα” (manosphere), όπου οι κοινές εφηβικές αγορίστικες ανασφάλειες σχετικά με την αρρενωπότητα και την συναισθηματική αποτυχία μπορούν να μετατραπούν σε αποστροφή και μίσος για το αντίθετο φύλο.
“Υπάρχουν άνθρωποι που θα το παρακολουθήσουν και θα πουν ‘μα αυτό το αγόρι δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο’ “, λέει η Σούζι ΜακΝτόναλντ, η διευθύνουσα σύμβουλος της φιλανθρωπικής οργάνωσης Tender που διδάσκει τα παιδιά και τους ενήλικες για τις υγιείς σχέσεις.
“Ξαφνικά η πιθανότητα γίνεται κάτι φυσιολογικό και τότε είναι που ξεκινάμε να λέμε ‘τι στο καλό μπορούμε να κάνουμε για να το προλάβουμε;'”.
Η σειρά είναι πρώτη στην παγκόσμια δεκάδα υψηλότερης τηλεθέασης του Netflix και βρίσκεται στην κορυφαία θέση σε αντίστοιχες λίστες σχεδόν σε όλες τις χώρες–από τη Βραζιλία μέχρι το Μπαχρέϊν.
“Παρότι επιφανειακά μοιάζει με μια βρετανοκεντρική παραγωγή, στην πραγματικότητα τα θέματα τα οποία διαπραγματεύεται: τι κάνουν τα παιδιά μας στο διαδίκτυο, τι ακούνε…νομίζω ότι αυτό είναι εξίσου σημαντικό στην Αμερική όσο στην Ινδία, όσο στην Αυστραλία”, δήλωσε ο κριτικός κινηματογράφου Καλίμ Αφτάμπ στο Reuters.
Η αστυνομία της Πορτογαλίας συνέταξε έναν οδηγό για τους γονείς όπου εξηγείται το κρυμμένο νόημα των emojis που χρησιμοποιούνται από νεαρά άτομα–ένα από τα στοιχεία της πλοκής της σειράς.
Η εφημερίδα Sydney Morning Herald, από την πλευρά της, συνέταξε έναν οδηγό για το πώς να μιλάμε στα παιδιά μας πιο αποτελεσματικά σε σχέση με τους γονείς στη σειρά.
Στην προσπάθειά της να υπογραμμίσει την έκταση του ευρύτερου προβλήματος, η βρετανική αστυνομία κάλεσε τους γονείς να αναζητούν ενδείξεις ότι το παιδί τους πιθανόν να έχει ριζοσπαστικοποιηθεί στο διαδίκτυο, χρησιμοποιώντας δεδομένα που δείχνουν ότι 60% των παραπομπών στο σύστημά της για την πρόληψη της τρομοκρατίας προέρχονται από παιδιά ηλικίας 17 ετών ή και μικρότερα.
ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΝΤΑΟΥΝΙΝΓΚ ΣΤΡΙΤ
Η σειρά “Adolescence” έφθασε και στην πρωθυπουργική κατοικία του Κιρ Στάρμερ, ο οποίος την παρακολούθησε με τα δύο έφηβα παιδιά του, τον γιο του και την κόρη του.
“Πέτυχε διάνα”, ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο Στάρμερ, υποστηρίζοντας το σχέδιο για να προβάλλεται η σειρά στα σχολεία της χώρας και ενθαρρύνοντας εθνικό διάλογο για τα ζητήματα που θίγει.
“Δεν πρόκειται για μια πρόκληση για την οποία μπορούν απλώς να ψηφίζουν οι βουλευτές. Πιστέψτε με, αν μπορούσα να ψηφίσω για να λυθεί, θα το έκανα”.
Ο Ματ Πίνκετ, δάσκαλος και συγγραφέας για θέματα αρρενωπότητας, περιγράφει ότι η σειρά του προκάλεσε μια σειρά από ιδέες για το μάθημά του, αλλά εξηγεί ότι αυτές θα πρέπει να εφαρμοστούν προσεκτικά για να αποφευχθεί περαιτέρω περιθωριοποίηση αγοριών που ήδη κινδυνεύουν με ριζοσπαστικοποίηση.
Η τηλεοπτική σειρά έχει προκαλέσει την αντίδραση που περίμεναν ακτιβιστές, εκπαιδευτικοί και η αστυνομία: ένα κοινό προετοιμασμένο για να δεχτεί την άβολη αλήθεια ότι δεν γνωρίζει τι κάνει το παιδί του στο διαδίκτυο και το γεγονός ότι όλοι χρειάζονται βοήθεια.
“Αυτή είναι η αρχή. Αυτό που θα πρέπει να κάνουμε ως εκπαιδευτικοί είναι να διασφαλίσουμε ότι θα το αξιοποιήσουμε”, λέει ο Πέπε Ντι’Ιάζιο, γενικός γραμματέας της βρετανικής ένωσης σχολείων και κολλεγίων.
Η Μακ Ντόναλντ λέει ότι η Tender συνεργάζεται με το Netflix για την παραγωγή υλικού που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία, με αποσπάσματα από το σενάριο και από σκηνές τις ταινίες ώστε να προκληθεί ευρύτερη συζήτηση.
“Αυτή η σειρά δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα, αλλά έχει κάνει τους πάντες να παρατηρήσουν ότι υπάρχει πρόβλημα”, καταλήγει.
