Ο Σωτήρης Γεωργίου γράφει για την ποικιλόμορφη, εγχώρια επισιτιστική κρίση, η οποία βρίσκεται προ των πυλών, για να μην πούμε ότι έχει ήδη αλώσει τη…χώρα!
Τα πράγματα δεν πάνε καλά και αυτό είναι ξεκάθαρο. Από τη μια η εισαγόμενη ακρίβεια, από την άλλη τα δυστοπικά σενάρια που ακούμε για το μέλλον. Από τη μια οι φωτιές και από την άλλη οι πλημμύρες. Δεν μ’ αρέσει να κουράζω, γι’ αυτό μπαίνω κατευθείαν στο θέμα. Για πολλούς λόγους – κάποιοι από αυτούς δεν γράφονται – το παρασκήνιο, ο κόσμος πίσω από την κουρτίνα, υποστηρίζει εδώ και καιρό ότι το κρέας θα γίνει είδος υπερπολυτελείας στο μέλλον και ειδικά το κρεατάκι που τρώμε εμείς σήμερα στην ταβερνούλα. Και ότι δεν είναι τυχαίο πως ο παγκόσμιος πληθυσμός ξεπέρασε τα 8 δις και ταυτόχρονα παίρνει άδεια ήδη το συνθετικό κρέας και στην Ευρώπη η κατανάλωση προϊόντων με αυτά τα είδη ζωυφίων που τρώνε βασικά στην Άπω Ανατολή!
Τα πράγματα δυσκολεύουν και ήδη βιώνουμε την ακρίβεια ως αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία αλλά και ως συνέχεια και απόρροια της κλιματικής αλλαγής. Που πάμε λοιπόν; Οι καταστροφικές πυρκαγιές φέτος στην χώρα έφεραν ασύλληπτου μεγέθους καταστροφή στην εγχώρια κτηνοτροφία και αναπόφευκτα και στην οικονομία. Θυμάστε, ότι στο Βόλο χάθηκε αν θυμάμαι καλά το 80% της κτηνοτροφικής δύναμης. Βάλτε και την καταστροφή του Έβρου και όλες τις φωτιές της χώρας που φέτος ήταν τεράστιες (Ρόδος, Δυτ. Αττική κτλ). Να θυμίσω την καταστροφή που έχει υποστεί και εδώ στο τομέα αυτό ειδικά στον Έβρο, η μελισσοκομία μας; Θα πούμε το μέλι μελάκι..Και το πρόβλημα στο μέλλον δεν θα είναι μόνο η έλλειψη και η ακρίβεια αλλά και η αναπόφευκτη μείωση της ποιότητας, καθώς δεν θα φτάνει για όλους η αρχική ποιότητα, με την οποία είχαμε μεγαλώσει!
Να θυμίσω πως έχει ήδη εκτοξευθεί σε τιμές ρεκόρ το ελαιόλαδο; Θα πούμε το λάδι λαδάκι…Το λέμε ήδη. Και συνεχίζω. Δεν έφταναν οι φωτιές που έκαψαν ελιές, μελίσσια, ζώα της κτηνοτροφίας. Ήρθαν και οι πλημμύρες και η καταστροφή στον θεσσαλικό κάμπο. Πάνω από 120.000 ζώα με πρώτη εκτίμηση έχασαν τη ζωή της. Πέραν αυτής της στενοχώριας καθώς είναι ψυχές και αυτά, είναι τα περισσότερα ζώα της ανθρώπινης τροφικής αλυσίδας και θα λείψουν. Και δεν είναι μόνο το κρέας, στο οποίο πάει εύκολα το μυαλό σου αλλά και το γάλα. Κατσικίσιο γάλα για παράδειγμα που θεωρείται το καλύτερο. Ναι θα βρούμε στο σούπερ μάρκετ γάλα καθώς θα αυξηθούν ασφαλώς και οι εισαγωγές κι αυτό θα γίνει σε όλα τα προϊόντα, αλλά θα έχουμε χάσει τα εγχώρια προϊόντα που είναι κορυφαίας ποιότητας και όσοι δεν τα χάσουμε θα τα πληρώνουμε χρυσά!
Η Θεσσαλία διάβαζα ότι συμμετέχει στο ελληνικό ΑΕΠ στα επίπεδα του 5,5% . H φυτική παραγωγή στη Θεσσαλία σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των λοιπών περιφερειών της Ελλάδας στο σκληρό σιτάρι και το κριθάρι – το ένα τρίτο της ελληνικής παραγωγής σε ποσότητα το 2019 και για τα δύο προϊόντα -, στα βιομηχανικά φυτά (38% της παραγωγής βαμβακιού, 52,8% της παραγωγής βιομηχανικής ντομάτας), σε αρκετά φρούτα και ξηρούς καρπούς (αχλάδια 54,7%, αμύγδαλα 51,7%, κάστανα 39,5%, καρύδια 26,3%). Κατανοεί κανείς τι έχει συμβεί; Στο δε κλάδο της κτηνοτροφίας ,στη Θεσσαλία παράγεται το 19,4% του εγχώριου πρόβειου γάλακτος και το 13,7% του εγχώριου κατσικίσιου γάλακτος με βάση τα ίδια στοιχεία. Επίσης η βοοτροφία δημιουργεί το 18,5% της ελληνικής παραγωγής βοείου κρέατος και το 19,7% του βοείου γάλακτος και η χοιροτροφία που δημιουργεί το 10% της εθνικής παραγωγής χοιρινού κρέατος. Μιλάμε για εθνική καταστροφή, αν δεν το έχετε καταλάβει.
Και πέραν της ατομικής αλλά και επαγγελματικής και εταιρικής καταστροφής στην Θεσσαλία, οι επιπτώσεις της θα είναι μακροπρόθεσμες στην τροφική αλυσίδα με ελλείψεις και αυξήσεις τιμών και μείωση της ποιότητας για το σύνολο. Που θα προσφύγει στις εισαγωγές. Και εδώ είναι το δυστοπικό σενάριο. Όλα αυτά είναι παγκόσμια κλιματικά φαινόμενα. Συνεπώς έρχονται τεράστιες νέες αυξήσεις στη διατροφή και ειδικά για όσους αναζητούν την ποιότητα. Και ελλείψεις που θα καλύψουν για τη μαζική παραγωγή τα εργαστήρια.
Μιλάμε για τεράστια αλλαγή σε ό,τι ξέραμε, στη βάση της ζωής μας, στη διατροφή μας. Το έχετε εμπεδώσει; Και ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα. Γιατί οι πλημμύρες είναι η συνέχεια των πυρκαγιών και της κλιματικής αλλαγής. Το επόμενο που θα πλήξουν μπορεί να είναι το νερό. Με το οποίο ήδη υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, για μεγάλο κομμάτι του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά όχι στις ανεπτυγμένες χώρες. Τι θα συμβεί όμως, αν χαλάει συνεχώς η ποιότητα του νερού από βιβλικές καταστροφές; Είδαμε ήδη στην Θεσσαλία ότι σε πολλές περιοχές το νερό δεν είναι πόσιμο ακόμα και σήμερα και πόσο πρέπει να ελέγχεται πλέον και για πόσο καιρό. Μπλέξαμε κύριοι!
