Ο Χρήστος Σούτος γράφει για την κατανάλωση… πλαστικής τροφής με αφορμή ένα mail από την Greenpeace που ενημερώνει όλους μας για τις συνέπειες της πλαστικής ρύπανσης στη γη
Το ερώτημα φυσικά και είναι ρητορικό. Κανείς άνθρωπος δεν θα ήθελε να βάλει στη διατροφή του μία πιστωτική κάρτα. Κανείς άνθρωπος δεν θα ήθελε να κάνει κάτι τέτοιο σε εβδομαδιαία βάση. Η αλήθεια, όμως, είναι διαφορετική. Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει, σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες των τελευταίων ετών, πως ο σύγχρονος άνθρωπος καταναλώνει τροφές που περιέχουν ποσότητες μικροπλαστικών που το σύνολο τους συνθέτουν μία κάρτα στο μέγεθος των κλασικών πιστωτικών ή χρεωστικών καρτών. Προσοχή το γεγονός αυτό δεν έχει να κάνει με την ποιότητα των τροφών, με το βιοτικό επίπεδο του καταναλωτή, με το που ζει. Ακόμα και στα καλύτερα εστιατόρια, στις κορυφαίες αγορές τροφίμων, το πλαστικό και τα παράγωγα του δίνουν δυναμικά το παρόν.
Σε αριθμούς, για να καταλαβαίνουμε τι ακριβώς γίνεται, περίπου 2000 σωματίδια και ίνες πλαστικού μπαίνουν σε εβδομαδιαία βάση στον οργανισμό μας. Πως εισέρχονται; Με όλους τους τρόπους. Από τον αέρα που αναπνέουμε, από το νερό που πίνουμε, από τα τρόφιμα που καταναλώνουμε. Ψάρια, θαλασσινά είναι στη κορυφή της λίστας. Μικροποσότητες πλαστικού έχουν βρεθεί στο ανθρώπινο αίμα, στους πνεύμονες, σε πλακούντα εγκύων. Τι άλλο περιμένουμε για να βάλουμε τέλος στην αλόγιστη χρήση του;
Οι επιστημονικές έρευνες που γίνονται προσπαθούν να κατανοήσουν με ακρίβεια τι προκαλεί η κατανάλωση πλαστικών στην υγεία μας. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως κανένας ζωντανός οργανισμός στη γη δεν έχει γεννηθεί με τις κατάλληλες «προδιαγραφές» για να τρέφεται, να αφομοιώνει και να χωνεύει το πλαστικό και τα παράγωγα του. Οι ασθένειες που τροφοδοτεί αυτή η «κατανάλωση» είναι πολλές και ποικίλες. Στο χέρι μας είναι να περιορίσουμε τη χρήση του και να μην του επιτρέψουμε να έρθει στο τραπέζι μας.
Υ. Γ : Αφορμή για το άρθρο αυτό υπήρξε ένα mail από την Greenpeace που ενημερώνει όλους μας για τις συνέπειες της πλαστικής ρύπανσης στη γη.
