Μετά την αρχική πρόταση της εισαγγελέως για την υπόθεση του Κολωνού, που ευτυχώς το δικαστήριο δεν ακολούθησε. Μετά την απόφαση – ντροπή για την τραγωδία στο Μάτι, ήρθε και η απόφαση για την αποφυλάκιση του Μιχαλολιάκου να μας αποτελειώσει. Γράφει ο Χρήστος Σούτος

Η πιο νέα γενιά, οι λεγόμενοι πιτσιρικάδες, θα έλεγαν τι πίνουν οι δικαστές ληγμένα; Μακάρι θα πρόσθετα εγώ. Θα τους τα αλλάζαμε και θα είχαμε το κεφάλι μας ήσυχο. Δυστυχώς το θέμα δεν σηκώνει χιούμορ, δεν παίρνει κατά το κοινώς λεγόμενο πλάκα, αλλά προκαλεί σκεπτικισμό και αγωνία για το που βαδίζουμε ως κοινωνία.

Σε μία σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, που θέλουμε να πιστεύουμε ότι ζούμε και εμείς εδώ στην Ελλάδα, η δικαιοσύνη αποτελεί θεμέλιο λίθο της εύρυθμης λειτουργίας της. Μαζί με την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, μαζί με την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και το επίπεδο της παρεχόμενης παιδείας, υγείας και ασφάλειας, συνιστά τη βάση της ζωής όλων μας.

Ο πολίτης πρέπει να έχει πίστη στους θεσμούς και να μην κάνει δεύτερες σκέψεις για πιθανή χειραγώγηση τους στο παρασκήνιο. Πείτε μου εσείς, με όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας, αδικεί κανείς όποιον κάνει δεύτερες σκέψεις για καθαρή και ακηδεμόνευτη δικαιοσύνη; Οι λειτουργοί αντί να κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών, πράττουν και αποφασίζουν ερεθίζοντας διαρκώς το περί κοινού δικαίου αίσθημα όλων μας.

Πολλά πια τα παραδείγματα προς αποφυγήν

Στη δίκη για την πολύκροτη υπόθεση του Κολωνού, η εισαγγελέας το μόνο που δεν είπε ήταν πως το θύμα εκμεταλλεύτηκε τους δράστες και τους επέβαλλε να κάνουν ότι έκαναν με τη βία. Ευτυχώς το δικαστήριο στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Στη δίκη για την τραγωδία στο Μάτι το μόνο που δεν ακούσαμε, αν και κοντά βρεθήκαμε σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ήταν πως τα θύματα ήθελαν να πεθάνουν και οι καλοί δημόσιοι λειτουργοί τους έδειξαν το δρόμο. Ευτυχώς που είχαμε και απονομή παρασήμων στους κατηγορούμενους.

Στα Τέμπη από τη μία η λειτουργός της δικαιοσύνης προέτρεψε τους συγγενείς στην εκ του Θεού πορευμένης παρηγοριάς από το να περιμένουν κάτι από τη θεά Θέτιδα και ο «ένοχος» έχει ήδη βρεθεί. Το περίφημο ανθρώπινο λάθος. Μόνο που για τους πολιτικούς δεν υφίσταται ούτε καν αυτή η έννοια ευθύνης, αφού έχουν ήδη υπερβεί την ανθρώπινη φύση τους.

Τα ίδια και πριν από χρόνια για τις πλημμύρες στη Μάνδρα, τα ίδια και για τις φωτιές στην Ηλεία, τα ίδια και πάλι τα ίδια. Το μόνο που αλλάζει είναι ο κατάλογος των θυμάτων και τα ονόματα τους.

Ήρθε η ώρα να γίνουν αλλαγές

Νομίζω πως πια έχουμε φτάσει στο τέλος. Επιβάλλεται να γίνουν σοβαρές και προπάντων θεσμικές αλλαγές στο τομέα της δικαιοσύνης. Να βρεθούν οι τρόποι και οι μηχανισμοί να αποδίδεται πραγματική δικαιοσύνη και όχι να μένουν ατιμώρητοι οι ένοχοι. Ναι στην αυστηροποίηση του Ποινικού Κώδικα, αλλά για όλους. Ναι στην αύξηση των ποινών και στο σταμάτημα των εξαγοράσιμων χρόνων, αλλά για όλους. Ναι στη κατάργηση του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών. Άμεσα, τώρα αλλαγές. Γιατί όπως έλεγε και μία ψυχή. Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε…