Ο Γιώργος Κογκαλίδης προτείνει έναν τρόπο για να γίνει η ομάδα – σύμβολο της πόλης, πιο φιλική στο περιβάλλον και ταυτόχρονα παράδειγμα προς μίμηση

Όλα τα σωματεία, που είναι πλέον ανώνυμες εταιρίες, επιλέγουν (και πολύ καλά κάνουν) να μιλήσουν στο θυμικό των φιλάθλων, υπερτονίζοντας ότι είναι το καμάρι της πόλης. Κι όντως είναι. Πολλά σωματεία έχουν γίνει «πρεσβευτές» περιοχών κι αυτό δεν αμφισβητείται. Εκείνο που δεν είναι βέβαιο, είναι αν έχουν επαφή με την πόλη, με την καθημερινότητα, αν είναι… ηγέτες κι εκτός των γραμμών τού γηπέδου.

Χρειάζεται φαντασία και θέληση. Ιδέες και λύσεις υπάρχουν, ώστε αυτό το επιμύθιο («το καμάρι της πόλης») να μην είναι κενό γράμμα. Ένα μικρό παράδειγμα, είναι τα… σκουπίδια του γηπέδου. Ιδιαίτερα οι πιο εύπορες «ανώνυμες εταιρίες» (ΠΑΕ, ΚΑΕ) μπορούν να στείλουν μήνυμα ενσυναίσθησης, αλλά και να ευαισθητοποιήσουν τόσο τις δημοτικές αρχές, όσο και τους δημότες.

Θα μπορούσε το σωματείο να χρηματοδοτήσει την αλλαγή κάδων στο γήπεδο και στα γραφεία του (ενίοτε είναι στο ίδιο σημείο). Να επιλέξει κάδους, οι οποίοι διαθέτουν ηλεκτρονικό σύστημα επιτήρησης της πληρότητας τους. Τι είναι αυτό;

Ένα σύστημα, που αποτελείται από αισθητήρες και συνοδευέται από εφαρμογή λογισμικού (software) λειτουργίας συστήματος μετάδοσης μετρήσεων, για τη διαχείριση των δεδομένων. Το σύστημα είναι προσβάσιμο μέσω διαδικτύου. Τι κάνει; Ειδοποιεί την υπηρεσία αποκομιδής σκουπιδιών ότι ο κάδος γέμισε.

Με αυτόν τον τρόπο ο Δήμος, που έχει την ευθύνη να μαζέψει τα σκουπίδια, γνωρίζει πότε έχει γεμίσει ο κάδος. Προστατεύεται η υγεία, καθώς -αν υπάρχει ανταπόκριση- δεν θα έχουμε το φαινόμενο των κάδων, που βρίσκονται στη μέση ενός λόφου σκουπιδιών, πεταμένων τριγύρω, τα οποία αποτελούν κίνδυνο για διάδοση ασθενειών.

Το ακόμα σημαντικότερο είναι ότι με σωστό προγραμματισμό των δρομολογίων αποκομιδής, αποφεύγεται η άσκοπη μετακίνηση των απορριμματοφόρων. Όσοι έχουμε βρεθεί πίσω από απορριμματοφόρο, όλοι δηλαδή, γνωρίζουμε την κίνηση που δημιουργείται, με αποτέλεσμα -εκτός από την καθυστέρηση- να καίγεται περισσότερο καύσιμο ασκόπως. Συνυπολογίστε και τα καύσιμα που καταναλώνουν τα απορριμματοφόρα για να αδειάσουν μισογεμάτους κάδους κι έχετε μια εικόνα της οικολογικής παρέμβασης στην πόλη.

Τα σωματεία θα γίνουν παράδειγμα προς μίμηση και γι’ άλλες επιχειρήσεις. Δεν μετρώ καν την οικονομία στην πράξη, για τους οδηγούς, που θα έχουν μικρότερες πιθανότητες να βρεθούν πίσω από το απορριμματοφόρο, άρα θα έχουν λιγότερη απώλεια καυσίμων (χρημάτων).

Ιδέες υπάρχουν. Το ζητούμενο για κάθε ΚΑΕ, ή ΠΑΕ, είναι να θέλει να γίνει μέρος μιας αλυσίδας προστασίας του πλανήτη. Αν θέλουν να είναι το καμάρι της πόλης, όχι επειδή ανέβηκαν κατηγορία, αλλά γιατί συνέβαλαν στο να πέσει κατηγορία ο τόπος τους, στη ρύπανση, στην κατανάλωση ενέργειας, στη συμβολή στην κλιματική αλλαγή.