Ο Μάνος Σταραμόπουλος αποχαιρετά τον φίλο του Φραντς Μπέκενμπαουερ τον άνθρωπο που έκανε μεγάλη την Μπάγερν , την εθνική Γερμανίας και γενικά το ποδόσφαιρο της χώρας του

Στα 40 και πλέον χρόνια της δημοσιογραφικής μου ζωής, έχω γνωρίσει πάμπολλους ποδοσφαιριστές , προπονητές, παράγοντες συλλόγων, προέδρους ομοσπονδιών. Όμως εκείνος που μου προκάλεσε την μεγαλύτερη εντύπωση και γίναμε και φίλοι, ήταν ο Φράντς Μπέκενμπαουερ.

Ο άνθρωπος με την μεγαλύτερη προσωπικότητα (κατά την ταπεινή μου άποψη) στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Κατάφερε να κατακτήσει τα πάντα στην κυριολεξία. Θυμάμαι το 1999 στην Βαρκελώνη που γνωριστήκαμε για τα καλά, μέναμε στο ίδιο ξενοδοχείο το Barcelo. Ο Φραντς ήταν πρόεδρος της Μπάγερ Μονάχου και η αποστολή της γερμανικής ομάδας είχε κλείσει εκεί, όπως κι εγώ. Το απόγευμα του αγώνα, που η αποστολή της Μπάγερν Μονάχου ετοιμαζόταν να αναχωρήσει. Τον περίμενα έξω από το πούλμαν της. Ένας ένας οι ποδοσφαιριστές της, έμπαιναν. Τον πλησιάζω του συστήνομαι και του λέω: «Φραντς σήμερα αν η Μπάγερν Μονάχου κατακτήσει το κύπελλο Πρωταθλητριών (έπαιζε τελικό εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 1-2), νομίζω ότι αύριο μπορείς να θέσεις υποψηφιότητα για Καγκελάριος και να εκλεγείς παμψηφεί». Γελάει. «Όχι δεν θέλω να μπω στην πολιτική» μου απαντά, ενώ ανταλλάξαμε και νούμερα τηλεφώνων. (κινητά δεν υπήρχαν ακόμη).

ΦΩΤΟ: Ο Μάνος Σταραμόπουλος σε κογκρέσο της UEFA με τον Φράντς Μπέκενμπαουερ

Διατηρήσαμε μία πολύ καλή σχέση και σε κάθε ταξίδι μου που γνώριζα ότι θα ήταν και ο Φραντς συναντιόμαστε και τα λέγαμε…Τον Δεκέμβριο του 2007, στην Λουκέρνη μετά την κλήρωση της τελικής φάσης του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 2008, με βλέπει στο μπαρ του ξενοδοχείου, ήταν απόγευμα και μου κάνει νόημα να τα πούμε. Βγαίνει έξω , τον ακολουθώ. Με παίρνει αγκαζέ και κάναμε το γύρο της Λίμνης μιλώντας για διάφορα θέματα: Του λέω κάποια στιγμή: «Φραντς δε νομίζεις ότι με τόσα που γίνονται, θα πρέπει να θέσεις υποψηφιότητα για την προεδρία της ΦΙΦΑ; Εσύ μόνο μπορείς να νικήσεις τον Μπλάτερ».

Και μου απαντά: «Δεν είμαι πια τόσο νέος για να μπορώ κάθε εβδομάδα να μπαίνω σε ένα αεροπλάνο ή ελικόπτερο και να γυρίζω από μέρος σε μέρος. Τώρα άλλωστε έχω τρια μικρά παιδιά (είχε παντρευθεί για Τρίτη φορά -το 2006 είχε νυμφευθεί την Χάιντι-γραμματέας του) και δεν μπορώ να μην βλέπω τα παιδιά μου. Πότε θα με γνωρίσουν; Θέλω λοιπόν να είμαι κοντά τους και να με ζήσουν όσο γίνεται πιο πολύ». Κατάλαβα πόσο δίκηο είχε…

Τον Φραντς πρέπει να πω τον είχα δει για πρώτο φορά δια ζώσης αγωνιζόμενο στο στάδιο Καραϊσκάκη το 1970. Τότε η εθνική ομάδα της Δυτικής Γερμανίας είχε έρθει στην χώρα μας και έδωσε φιλικό παιχνίδι απέναντι στην Ελλάδα (νίκησε 3-1). Μου είχε κάνει εκπληκτική εντύπωση ο Μπέκενμπαουερ (αγωνιζόταν με το Νο 4 ως χαφ) και μάλιστα είχε σημειώσει το τρίτο γκολ, ντριμπλάροντας ακόμη και τον τερματοφύλακα, Νίκο Χρηστίδη.

2015 έχασε τον Στέφαν

Ο Φραντς είναι αλήθεια ότι ποτέ δεν μπόρεσε να ξεπεράσει την απώλεια του μεγάλου του γιού του Στέφαν (έπαιξε ένα μικρό διάστημα στις Μπάγερν, Μόναχο 1860, Σααρμπρύκεν και μετά έγινε προπονητής) ο οποίος σε ηλικία 46 ετών υπέκυψε το 2015 μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Ο Φραντς έχει και άλλο παιδί από την πρώτη του γυναίκα την Μ

Ο Φράντς γεννήθηκε στις 11/9/1945. Σε ηλικία 12 ετών, το παιδί από την εργατική συνοικία του Ομπεργκίσινγκ, (νότια της βαυαρικής πρωτεύουσας ), είχε ανακαλύψει το ποδόσφαιρο για λίγα χρόνια με την SC 1906 του Μονάχου.

Το καλοκαίρι του 1958, σε ένα τουρνουά νέων, αγωνίσθηκε εναντίον της μεγάλης ομάδας του Μονάχου 1860, στην οποία θα εντασσόταν αργότερα. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού , είχε μια σύγκρουση με έναν από τους ποδοσφαιριστές της Λέβεν τον Γκέρχαρντ Κένιγκ, ο οποίος τον χαστούκισε στο πρόσωπο. Μετά το παιχνίδι , ο Μπέκενμπαουερ παραδέχθηκε πως αρνήθηκε να ενταχθεί στο «κλαμπ των καυγάδων», υπογράφοντας στο αντίπαλο δέος, την Μπάγερν. Η προοπτική που φάνηκε τον οδήγησε να εγκαταλείψει τη θέση του ασκούμενου πωλητή ασφαλίσεων για να πραγματοποιήσει το όνειρό του να γίνει ένας διάσημος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.

Ήταν η αρχή μιας μακράς, πολύ μακράς ιστορίας μεταξύ της Μπάγερν και του νεαρού Φραντς, ο οποίος σε λίγα χρόνια θα γινόταν ο «Κάιζερ» (αυτοκράτορας) της Γερμανίας.

Ένας… κομψός ποδοσφαιριστής , με αγέρωχο παρουσιαστικό, κατάφερε να δημιουργήσει ένα… κατάλογο μεγάλων διακρίσεων: 4 πρωταθλήματα και ισάριθμα Κύπελλα Γερμανίας, δύο βραβεία Ballon d’Or (Χρυσή Μπάλα 1972, 1976 ) και τρεις διαδοχικές επιτυχίες στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης, τον… πρόδρομο του Champions League.

Ο Εδουάρδο Γκαλεάνο τον περιέγραψε στο βιβλίο του : «Διέταζε και την επίθεση και την άμυνα με αρχοντιά: στην άμυνα τίποτα δεν του ξέφευγε, ούτε μια μπαλιά, ούτε μια μύγα, ούτε ένα κουνούπι μπορούσε να περάσει. Και όταν διέσχιζε το γήπεδο ήταν σαν φωτιά».[Η χρονική περίοδος που ανέπτυξε τον ιδιαίτερο τρόπο παιχνιδιού του ο Μπέκενμπαουερ.

Στην προσωπική του ζωή έχει παντρευτεί τρεις φορές (Μπρίγκιτε, Σίμπιλ, Χάιντι) και έχει πέντε παιδιά και δύο εγγόνια.

Ο «Κάιζερ»

Ο «Κάιζερ», όπως ήταν το προσωνύμιό του, λόγω του «αυτοκρατορικού» στιλ παιχνιδιού του, διετέλεσε αρχηγός της εθνικής ομάδας της Δυτικής Γερμανίας (10ετία του 1970) μετά ομοσπονδιακός προπονητής της «Μανσάφτ» (από το 1984 έως το 1990), αλλά και τεχνικός της Μπάγερν Μονάχου την δεκαετία του 1990.

Με την εθνική ομάδα κατέκτησε τόσο το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (1972) όσο και το Παγκόσμιο Κύπελλο (1974). «Το κερασάκι στην τούρτα» ήταν ότι ο παγκόσμιος τίτλος κατακτήθηκε στην πατρίδα του, στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου, σε απόσταση αναπνοής από την γενέτειρά του.

Έγινε έτσι θρύλος. Μαζί με τον βραζιλιάνο Μάριο Ζαγκάλο )1958-1962,΄66) ,και τον Γάλλο Ντιντιέ Ντεσάν (1998-2018) είναι οι μοναδικοί οι οποίοι κατέκτησαν Παγκόσμιο Κύπελλο τόσο ως ποδοσφαιριστές, όσο μετέπειτα και ως ομοσπονδιακοί προπονητές. !

Με μικρό ενδιαφέρον για την προπονητική, δούλεψε στην Μπάγερν και για ένα μικρό χρονικό διάστημα και στην Μαρσέιγ αλλά ήρθε σε σύγκρουση με τον Μπερνάρ Ταπί κι έφυγε. Μετά ανέλαβε την προεδρία της «δικής του» Μπάγερν στις αρχές της δεκαετίας του 1990, μαζί με τους Καρλ-Χάιντς Ρουμενίγκε και Ούλι Χένες. Στο διάστημα αυτό βοήθησε τον Γκέρντ Μίλερ (φίλο και πρώην συμπαίκτη του) να ξεφύγει από το αλκοόλ. Μάλιστα του έδωσε δουλειά στους μικρούς της Μπάγερν, όπως και με άλλους μετά…

ΤΙΜΕΣ:

Τάγμα Αξίας της FIFA (Ordre du mérite de la FIFA) : 1984

Τάγμα Αξίας Εκατονταετίας της FIFA (FIFA Centennial Order of Merit) : 2004

Τάγμα Αξίας της UEFA (UEFA Order of Merit) : 2002

Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Δημοκρατίας της Γερμανίας (Großes Verdienstkreuz des Verdienstordens der Bundesrepublik Deutschland) : 2006

Τάγμα Αξίας Βαυαρίας (Bayerischer Verdienstorden) : 1982

Τάγμα Αξίας Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας (Verdienstorden des Landes Nordrhein-Westfalen) : 2009

Δημιούργησε το «Ίδρυμα Φραντς Μπέκενμπαουερ» για να υποστηρίξει άτομα με αναπηρίες. Συμμετείχε επίσης στη δημιουργία της φιλανθρωπικής ομάδας ποδοσφαίρου του Άουγκσμπουργκ Datschiburger Kickers, η οποία στόχο έχει να συγκεντρώσει χρήματα για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Είναι πρέσβης στο διεθνές παιδικό κοινωνικό πρόγραμμα Football for Friendship που υποστηρίζεται από ρώσικη εταιρεία φυσικού αερίου από το 2013,

Αθωώθηκε

Εν τω μεταξύ η Ελβετική Ομοσπονδιακή Εισαγγελία το 2015 είχε ξεκινήσει ποινική υπόθεση εναντίον του με υποψίες απάτης, ανεντιμότητας, ξεπλύματος χρημάτων και υπεξαίρεσης. Στο τέλος του 2015, η Γερμανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία υπέβαλε αιτήσεις γνησιότητας στο δημόσιο γραφείο πληροφοριών και διακανονισμού για να αποτρέψει την προθεσμία παραγραφής για την αξίωση αποζημίωσης. Το αρχείο έρευνας βλέπει τον Μπέκενμπαουερ ως τον κύριο παράγοντα αγοράς ψήφων για την απόφαση ανάθεσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006. Ο ίδιος έχει αρνηθεί αυτές τις κατηγορίες από την αρχή. Στις 28 Απριλίου 2020 η ελβετική δικαιοσύνη ματαίωσε οριστικά την ποινική του δίωξη λόγω παρόδου του χρονικού διαστήματος για την ολοκλήρωση της δίκης. Στις 25 Φεβρουαρίου 2021 η επιτροπή δεοντολογίας της FIFA διευκρίνισε ότι δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει τη δίωξη του καθότι υπήρξε χρονική παραγραφή της.

Τα τελευταία χρόνια ο Φραντς Μπέκενμπαουερ είχε αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή, λόγω προβλημάτων που είχε με την καρδιά του, ενώ ουσιαστικά είχε χάσει την όραση κι από το ένα του μάτι .

“Η απαράμιλλη ευελιξία του, οι χαριτωμένες μεταβάσεις μεταξύ άμυνας και μεσαίας γραμμής, ο άψογος έλεγχος της μπάλας και το οραματικό στυλ του αναμόρφωσαν τον τρόπο που παιζόταν το ποδόσφαιρο. Η κληρονομιά του Μπέκενμπαουερ ως ενός από τους μεγάλους όλων των εποχών του ποδοσφαίρου είναι αδιαμφισβήτητη…”

Καλό ταξίδι Φραντς θα σε θυμάμαι για πάντα…

ΦΩΤΟ: Στα γραφεία της UEFA στη Νιόν της Ελβετίας με την φωτογραφία του και τα τρία Πρωταθλητριών (1974,1975, 1976) που κατέκτησε με την Μπάγερν Μονάχου