Ο Σωτήρης Γεωργίου ανησυχεί για το χάος που επικρατεί στην κοινωνία μας
Αφορμή οι δηλώσεις του γνωστού τραγουδιστή Νίκου Οικονομόπουλου για το θέμα της τεκνοθεσίας, υιοθεσίας, ακριβώς δεν έχω καταλάβει και εγώ περί τίνος όλος ο χαμός εδώ και καιρό, από ομόφυλα ζευγάρια. Ζήτημα που είχε θέσει με την έποψή του και ο πρώην πρωθυπουργός Σαμαράς αλλά και άλλα επώνυμοι ή και Μητροπολίτες. Ο καθένας έχει την γνώμη του και δικαίωμά του. Άλλωστε στην Αρχαία Ελλάδα για όλα υπήρχε δημοψήφισμα. Και άρα ο καθένας είχε δικαίωμα γνώμης. Σήμερα έχουμε φτάσει σε ένα επικίνδυνο σημείο για εμένα. Επικίνδυνο σημείο για την ίδια την Δημοκρατία. Και έχει να κάνει με πολλά θέματα. Και εδώ είναι το μπέρδεμα.
Λες κάτι για τα σκυλιά που σκότωσαν την γυναίκα πχ στην Θεσσαλονίκη και ας είσαι ο πιο φιλόζωος θα στην πέσουν. Λες κάτι για θέματα θρησκείας, ποιος είσαι εσύ; Λες οτιδήποτε και σε περιμένει μια …στρατιά στα σόσιαλ μίντια αλλά και επωνύμων να στην πει. Και η πλάκα είναι ότι δεν λες κάτι εναντίον τους αλλά προσεγγίζεις τα πράγματα με την σωστή χροιά τους. Θέτεις ερωτήματα και απορίες και αμέσως η ταμπέλα ,”α αυτός είναι ο κακός, είναι εναντίον μας”. Σαν να κουράζει όλο αυτό.
Πολλοί από αυτούς που φώναζαν για τα δικαιώματά τους θέλουν σήμερα να μας τα επιβάλλουν ως πρότυπο ή και να μας τα προβάλλουν συνεχώς. Σαν να υπάρχει επίσης ένα “σύστημα” που προωθεί κάποια πράγματα. Και αν εσύ διαφωνήσεις δημόσια την έκατσες! Ή δεν πρέπει να μιλάς ή πρέπει να συμφωνείς. Αν διαφωνείς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αποδέχεσαι κάτι, πάει ! Την έκατσες! Αμαρτωλός! Λίγο ακόμα και θα σε πήγαιναν και στην ..πυρά! Κάπως έτσι αισθανόμαστε αν πούμε κάτι που δεν αρέσει σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι της κοινωνίας που εκφράζει ή εκπροσωπεί μια νέα αντίληψη σε όλα. Κάπως έτσι όμως χάνεται και το μέτρο και χάνεται τελικά και η ίδια η Δημοκρατία μας.
Δημοκρατία σημαίνει να εκφράζω ελεύθερα την γνώμη μου χωρίς να θίγω κάποιον ατομικά. Ειδάλλως δεν πρέπει να μιλάμε για τίποτα γιατί ο καθένας θα θεωρεί ότι θίχτηκε και είναι θύμα μπούλινγκ ή ρατσιστικού ζητήματος ή φασιστικού ,ή, ή. Από την άλλη όμως και αν δεν μιλάς ελεύθερα δεν είναι μορφή φασισμού; Δηλαδή πρέπει να μιλάμε ελεύθερα επιλεκτικά; Και ποιος τελικά τα υπαγορεύει, τα καθορίζει και ρυθμίζει όλα αυτά τα ζητήματα;
Μην μιλάς εσύ είπαν αρκετοί και έκραξαν τον Οικονομόπουλο. Που είπε την γνώμη του και δεν έθεσε ζήτημα ότι πχ αυτοί δεν είναι καλοί άνθρωπο ή κάτι άλλο παρεμφερές που ασφαλώς δεν θα ήταν σωστό. Αλλά αν δεν μπορείς να πεις διαφωνώ σε κάτι ακόμα και αν έχει ψηφιστεί, για ποια Δημοκρατία μιλάμε; Στην τελική έχουμε καταλάβει τι έρχεται από την κερκόπορτα με όλες αυτές τις αφορμές; Είναι δυνατόν να μιλάμε για υπερελευθερίες και να φοβάσαι να μιλήσεις δημόσια ή αν είσαι δημόσιο πρόσωπο. Ή να σου λένε δεν ποστάρω, δεν σχολιάζω γιατί με βλέπουν από την δουλειά μου;
Δημοκρατία έχουμε σαν πολίτευμα. Και σε πολλές χώρες. Αλλά πόσο Δημοκρατία αισθανόμαστε τελικά; Στην τελική η Δημοκρατία δεν περιλαμβάνει και την διαφωνία;
Προσοχή στις λέξεις. Όχι την μη αποδοχή. Αλλά την διαφωνία. Μήπως τελικά πάμε στο άλλο άκρο της επιβολής δια της βοής από κάποιους κάποιων νέων δεδομένων και την στοχοποίηση πλέον όσων απλά διαφωνούν; Αυτό είναι το πιο επικίνδυνο για μια Δημοκρατία. Γιατί τότε θα είναι τύποις Δημοκρατία. Με τη λογική δηλ. κάποιων, θα είναι μπούλινγκ αν λέει κάποια πχ. σε κάποιον “α δεν μου κάνεις δεν είσαι ωραίος”, ή αν επιλέγεται σε μια δουλειά κάποιο άτομο λόγω ομορφιάς; Και τότε γιατί σου λένε γίνε όμορφος πχ;
Θα ζήσουμε πολλά και τρελά στα επόμενα χρόνια! Ας ελπίσουμε να μην χαθεί η πραγματική Δημοκρατία. Που γενικά ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του και την γνώμη του για οιοδήποτε θέμα. Μια άποψη δεν σε κάνει εχθρό μιας άλλης ιδεολογίας ή αντίληψης. Αλλά αν δεν μιλάς γίνεσαι εσύ το θύμα όσων πρεσβεύουν την ελευθερία και την Δημοκρατία όπως λέμε.
Σαν …προφήτης πάντως βλέπω πολύ άσχημα πράγματα να έρχονται με μια νέα ιδεολογία αφορισμού του πραγματικού διαλόγου και ισοπέδωση όσων ξέρουμε.
