Ο Γιώργος Χελάκης επιχειρεί να καταδείξει ότι οι αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στον Ποινικό Κώδικα περιορίζουν τα δικαιώματα των κατηγορούμενων και είναι ταξικά μεροληπτικές σε βάρος των φτωχών
Έχω την εντύπωση ότι η κοινή γνώμη δεν έχει κατανοήσει ακόμα τι επιχειρεί και πετυχαίνει η κυβέρνηση με τις αλλαγές που προωθεί στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Οι κινητοποιήσεις των δικηγορικών συλλόγων και οι αποχή των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους περνούν στα φιλά της επικαιρότητας όπως την διαμορφώνουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ.
Ο νομικός κόσμος, σχεδόν όλοι οι δικηγορικοί σύλλογοι της χώρας και οι επιστημονικές ενώσεις αντιδρούν αλλά η κυβέρνηση έχει προχωρήσει στην κατάθεση προς ψήφιση στην Βουλή του νομοσχεδίου και ήδη συζητείται στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής. Βασικές αλλαγές αποτελούν η σημαντική αύξηση των ποινών, η μετατροπή της αναστολής έκτισης ποινής από εξαίρεση σε κανόνα ακόμη και για πλημμελήματα με ποινές φυλάκισης από ένα έτος, η αυστηροποίηση των προϋποθέσεων της υφ’ όρων απόλυσης κρατουμένων. Επιπλέον, με το πρόσχημα της «επιτάχυνσης της διαδικασίας» προβλέπεται εκδίκαση των υποθέσεων από μονομελείς συνθέσεις, κατάργηση της ενδιάμεσων διαδικαστικών σταδίων και τσουχτερά πρόστιμα και παράβολα, που περιορίζουν ασφυκτικά τα δικαιώματα του κατηγορουμένου, αλλά και συνολικά την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική πρόσβαση στη δικαιοσύνη.
Παράλληλα, με αλλαγές στη δικονομία, η κυβέρνηση σκοπεύει να απαλλάξει αστυνομικούς και λοιπούς προανακριτικούς υπαλλήλους που έχουν καταθέσει στην προδικασία, από την υποχρέωσή τους να εμφανίζονται ως μάρτυρες στην ακροαματική διαδικασία, επιδιώκοντας να θωρακίσει τη βιομηχανία στημένων διώξεων σε βάρος αγωνιστών και διαδηλωτών.
Πρόκειται για μια ακραία συντηρητική αναδιάρθρωση του ποινικού δικαίου που μπορεί να έχει καταστροφικές κοινωνικές επιπτώσεις. Πολίτες θα κινδυνεύουν με φυλάκιση ακόμη και για ιδιαίτερα ελαφριά αδικήματα, πλημμεληματικού χαρακτήρα. Η διάλυση της ζωής και ο κοινωνικός στιγματισμός πολιτών για μικρομεσαία αδικήματα, η συμφόρηση των ακροατηρίων και των φυλακών, η στέρηση του φυσικού δικαστή είναι λίγες μόνο από τις συνέπειες του νομοσχεδίου. Με αυτόν τον τρόπο επίσης σκοπεύει να χτυπήσει το μαζικό λαϊκό κίνημα και τους κοινωνικούς αγωνιστές, που κινδυνεύουν να βρεθούν στη φυλακή για ανύπαρκτα αδικήματα βάσει αυθαίρετων κατηγοριών!
Η κυβέρνηση παρακάμπτει την μεγάλη αντίδραση του νομικού κόσμου και τις σύγχρονες επιστημονικές προσεγγίσεις που στηρίζουν την αποποινικοποίηση μη σοβαρών συμπεριφορών και την αποσυμπίεση του σωφρονιστικού συστήματος. Η λογική του «να γεμίσουν οι φυλακές» είναι επικίνδυνη και μόνο να οξύνει μπορεί την κοινωνική περιθωριοποίηση και τις πραγματικές αιτίες της κοινωνικής παραβατικότητας.
Σκοπός της είναι η όξυνση της καταστολής και του θεσμικού αυταρχισμού, η θέσπιση δυσανάλογα αυστηρών και παράλογων ρυθμίσεων για να αξιοποιηθούν σε βάρος των κοινωνικών αγώνων και όσων αντιδρούν στην πολιτική της.
Πρόκειται για ένα καθαρά ταξικού χαρακτήρα νομοσχέδιο που μέσα σε όλα τα άλλα αφήνει εκτός φυλακών όσους έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν και αφήνει απροστάτευτους τους οικονομικά αδύνατους. Αν χρωστάς διότι δεν έχει σαν πληρώσεις τιμωρείσαι με ποινή φυλάκισης. Επειδή ακριβώς για αυτό το λόγο δεν έχει σαν πληρώσεις για να εξαγοράσεις την ποινή , φυλακίζεσαι. Αν έχεις λεφτά να εξαγοράσεις την ποινή, τότε δεν στερείσαι την ελευθερία σου.
