Ο πληθωρισμός καλπάζει και η κυβέρνηση αρκείται σε πομφόλυγες – Γράφει ο Γιώργος Χελάκης
Αύξηση κατέγραψε και τον Αύγουστο ο πληθωρισμός στην Ελλάδα, καθώς- σύμφωνα με τα προκαταρκτικά στοιχεία της Eurostat– άγγιξε στο 3,1%, από 3% τον Ιούλιο, κατατάσσοντας τη χώρα στην 5η θέση με τον υψηλότερο πληθωρισμό εντός της Ευρωζώνης. Αντίθετα με την Ελλάδα, σημαντική επιβράδυνση σημείωσε ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη. Υποχώρησε τον τρέχοντα μήνα στο 2,2% σε ετήσια βάση, από το 2,6% του Ιουλίου.
Σε ό,τι αφορά στις κύριες συνιστώσες του πληθωρισμού της Ευρωζώνης, οι υπηρεσίες έχουν τον υψηλότερο ετήσιο ρυθμό τον Αύγουστο (4,2%, έναντι 4,0% τον Ιούλιο), ακολουθούμενες από τα τρόφιμα, το αλκοόλ και τον καπνό (2,4%, έναντι 2,3% τον Ιούλιο), τα μη ενεργειακά βιομηχανικά αγαθά (0,4%, έναντι 0,7% τον Ιούλιο) και την ενέργεια (-3,0%, έναντι 1,2% τον Ιούλιο). Δύσκολα τα φέρνει βόλτα το νοικοκυριό. Άσχημα τα νέα για την τσέπη των ελληνικών νοικοκυριών, καθώς ο πληθωρισμός, δηλαδή η ακρίβεια εξακολουθεί να επιμένει σε υψηλά επίπεδα, σε σχέση με άλλες χώρες στην Ευρώπη. Ο ετήσιος πληθωρισμός της ζώνης του ευρώ αναμένεται να μειωθεί στο 2,2% τον Αύγουστο του 2024, από 2,6% τον Ιούλιο, σύμφωνα με προκαταρκτική εκτίμηση της Eurostat, που δόθηκε σήμερα Παρασκευή (30/8) στη δημοσιότητα. Εξετάζοντας τις κύριες συνιστώσες του πληθωρισμού στη ζώνη του ευρώ, οι υπηρεσίες αναμένεται να έχουν τον υψηλότερο ετήσιο ρυθμό τον Αύγουστο (4,2%, έναντι 4% τον Ιούλιο), ακολουθούμενες από τα τρόφιμα, το αλκοόλ και τον καπνό (2,4%, έναντι 2,3% τον Ιούλιο), τα μη ενεργειακά βιομηχανικά αγαθά (0,4%, έναντι 0,7% τον Ιούλιο) και την ενέργεια (-3%, έναντι 1,2% τον Ιούλιο). Τον Αύγουστο το υψηλότερο επίπεδο πληθωρισμού στην ευρωζώνη καταγράφουν το Βέλγιο (4,5%), η Εσθονία (3,4%), η Ολλανδία (3,3%), η Σλοβακία (3,2%) και η Ελλάδα (3,1%).
Τα χαμηλότερα επίπεδα πληθωρισμού στην ευρωζώνη καταγράφουν η Λετονία (0,9%) και η Φινλανδία, η Ιρλανδία και η Σλοβενία (και οι τρεις 1,1%).Η ακρίβεια μπορεί να επηρεάσει σημαντικά το επίπεδο διαβίωσης, καθώς αυξάνονται οι τιμές των βασικών αγαθών και υπηρεσιών. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι οι πολίτες χρειάζεται να κάνουν περικοπές σε άλλους τομείς ή να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις για να διατηρήσουν την ποιότητα ζωής τους. Στο πλαίσιο αυτό προκαλεί μάλλον θυμηδία ο «πόλεμος» που τάχα έχει κηρύξει στην ακρίβεια η κυβέρνηση και οι «απειλές» που εκτόξευσε κατά των πολυεθνικών ο πρωθυπουργός. Στην ουσία υπάρχει ένας ακήρυχτος πόλεμος κατά της λαϊκής οικογένειας που σπρώχνει εκατομμύρια πολιτών στο περιθώριο και στον κοινωνικό αποκλεισμό.
