Ο Σωτήρης Γεωργίου γράφει για τις εκπλήξεις του Β’ γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών και το μήνυμα που έστειλαν οι ψηφοφόροι στους…άχαστους
Εκπλήξεις επιφύλασσαν οι πρόσφατες εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης στο δεύτερο γύρο. Όχι απλά εκπλήξεις, αλλά βόμβες μεγατόνων. Κι αυτό γιατί υποψήφιοι που είχαν την υποστήριξη του κυβερνώντος κόμματος αλλά και των ΜΜΕ γενικότερα, καταποντίστηκαν! Δεν θα έλεγα ότι πρέπει να πανηγυρίζει το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο απλός σκεπτόμενος πολίτης.
Σε μια κοινωνία που νοσεί βαρύτατα και η μισή χώρα απαξιώνει όλων των ειδών τις εκλογικές διαδικασίες, φάνηκε μια ελπίδα. Καταρχάς είμαι ξεκάθαρος ότι θα πρέπει να ψηφίζεις έστω και λευκό που είναι ένα είδος ψήφου απαξίωσης, η απουσία σου είναι συνήθως ψήφος εμπιστοσύνης σε αυτούς που αποδοκιμάζεις! Πόσο δε μάλλον στις τοπικές εκλογές που αποφασίζεις ποιος θα διοικεί τον τόπο σου.
Τα φαβορί πλήρωσαν το τίμημα
To θέμα είναι ότι έμειναν εκτός πρόσωπα που θεωρούσες ως “άχαστα”, με βάση την τέλεια εικόνα τους προς τα έξω και τη μέγιστη προβολή τους. Κυρίως αναφέρομαι στην περίπτωση Μπακογιάννη στην Αθήνα. Ο συγκεκριμένος πλήρωσε μάλλον ακριβά τις αποτυχίες και αστοχίες του… μεγάλου περιπάτου! Ένας επιστήμονας με πρόγραμμα και λόγο ουσίας, ο Χάρης Δούκας που οι περισσότεροι δεν ήξεραν καν ποιος είναι, κέρδισε καθαρά τη δεύτερη Κυριακή. Έτσι έκανε την έκπληξη προφανώς κερδίζοντας πολλούς ψήφους από το ντιμπέιτ των δύο πλευρών.
Πάντως θα πρέπει να εξάρουμε και το ήθος του χαμένου. Στην Περιφέρεια της Θεσσαλίας ο καθηγητής Δημήτρης Κουρέτας που έχω και την τύχη να γνωρίζω, είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος. Στην ουσία απολίτικ που λέμε. Μπορεί να είχαν κάποιοι στήριξη από κόμματα αντιπολίτευσης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι οι ίδιοι κομματικά στελέχη ή ανήκουν κάπου. Ο Κουρέτας ήρθε από το πουθενά και σάρωσε, κερδίζοντας το φαβορί. Δηλαδή τον Αγοραστό, ο οποίος προφανώς πλήρωσε βαρύτατο τίμημα για τις καταστροφικές πλημμύρες της περιοχής.
Η ήττα του συστήματος
Το θέμα είναι ότι έχουμε μια ήττα αυτού που λέμε “σύστημα” σε πολλές περιπτώσεις καθώς και στην Αττική άλλαξαν δήμαρχο οι 17 στις 21 εκλογικές περιφέρειες! Άρα ο λαός έκρινε, ότι κάτι δεν πάει καλά συνολικά. Εν τέλει δεν ψηφίζει κομματικά όλο το εκλογικό σώμα. Ειδικά στην Πάτρα που η ΝΔ στις πρόσφατες εκλογές αναδείχθηκε πρώτη δύναμη με διαφορά, ενώ έχανε από τον ΣΥΡΙΖΑ και ενώ ο νυν περιφερειάρχης που έχει την επίσημη στήριξή της εξελέγη πανηγυρικά, ο Δήμος έμεινε στον Πελετίδη που είναι γνωστός για την στήριξή του στο ΚΚΕ.
Συνεπώς πολλοί στην Πάτρα δεν ψήφισαν κομματικά. Είχαμε λοιπόν συνολικά την ήττα προβεβλημένων προσώπων με κυβερνητική ατζέντα και στήριξη. Ο λαός αποφάσισε να δώσει το χρίσμα σε πρόσωπα, επιστήμονες και δη της πιάτσας και όχι των πολιτικών γραφείων και των κυβερνητικών σουαρέ. Σε πρόσωπα που δεν έχουν συμφέροντα, αλλά αντιθέτως έχουν όραμα και κοινωνική συνείδηση. Το δε τεράστιο ποσοστό αποχής φανέρωσε και την αποδοκιμασία στους απερχόμενους άρχοντες της τοπικής δημόσιας ζωής και δη στα προβεβλημένα πρόσωπα.
Υπάρχει ελπίδα
Η πολιτική και η συμμετοχή στα κοινά δεν μπορεί να είναι μόνο στο φαίνεσθαι και τις δημόσιες σχέσεις, ούτε κομματικό συμφέρον. Ο λαός πρέπει να προάγει πρόσωπα καθαρά και χωρίς κρυφές ατζέντες και δήθεν μου καθώς πρέπει. Πρόσωπα με όραμα που ζούνε στην κοινωνία και όχι αποκλειστικά στα σαλόνια αγνοώντας την πραγματική ζωή και τα προβλήματά της, αλλά και τις λύσεις σε αυτά περιμένοντας το …χρυσό εγχειρίδιο! Αν και σε μεγάλο βαθμό υφίσταται η κομματικοποίηση, τώρα φάνηκε να έχουμε μία κάμψη του φαινομένου!
Το συμπέρασμα είναι ότι υπάρχει ελπίδα. Περιμένω ότι κάποτε θα εκλέγονται άνθρωποι που έχουν γνώση στο πεδίο, είναι απλοί, είναι της καθημερινότητας και επιστήμονες του πεδίου και όχι των δημοσίων σχέσεων. Αν ο κόσμος ψηφίζει με σωστά κριτήρια, θα υπάρξει αλλαγή. Πάντως φάνηκε λίγο φως στο ορίζοντα!
