Ο Γιώργος Χελάκης επιχειρεί να εξηγήσει ότι ο θάνατος δέντρων και ζώων δηλαδή της φύσης, οδηγεί μοιραία σε θάνατο και την ανθρώπινη ζωή
Παίζουμε με τις λέξεις. Μιλάμε για κλιματική αλλαγή ενώ είμαστε αντιμέτωποι με την κλιματική καταστροφή. Το λιώσιμο των πάγων, η καταστροφή των θαλασσών, η τρύπα του όζοντος, η έκλυση εκατομμυρίων τόνων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, τα πλαστικά που επιστρέφουν στον οργανισμό μας μέσω της τροφικής αλυσίδας, τα λιπάσματα, η καταστροφή των δασών, των λιμνών και των ποταμών, είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Ενεργούμε σαν να μην μας αξίζει η φύση, τα ζώα, το οξυγόνο, η ίδια μας η ζωή. Αυτά δεν αποτελούν την κλιματική αλλαγή που επιφέρει την φυσική αναγέννηση του περιβάλλοντος. Αυτά συγκροτούν την καταστροφή του. Αυτά δεν συνιστούν την κλιματική αλλαγή αλλά την αναίρεση της. Η κλιματική βία είναι αποτέλεσμα της παρέμβασης μας στο περιβάλλον. Το δήθεν αθώο “κλιματική αλλαγή”, εμπεριέχει την απόκρυψη της αιτίας που προκαλεί την κλιματική βία που υφίσταται η ανθρωπότητα.
Γιατί γίνονται όλα αυτά; Μα για το κέρδος. Καπιταλισμός γαρ. Απένατι στην συντελούμενη καταστροφή που γίνεται στη χώρα μας από τις πυρκαγιές αυτό που ακούμε από τα κυβερνητικά στελέχη είναι: “προτεραιότητα έχει η ανθρώπινη ζωή, γι’ αυτό εκκενώνουμε”…Με άλλα λόγια αυτό που ακούνε οι πολίτες όταν η φωτιά φτάνει στις περιουσίες τους είναι: «φύγετε με ευθύνη σας για να μην πεθάνετε»… Το χειρότερο είναι πως αυτή η παράνοια της εγκατάλειψης, της παράδοσης άνευ ορών “η φωτιά σβήνει στη θάλασσα”, έχει εμπεδωθεί ως η μόνη επιλογή απ’ όλους μας και στο θέμα των πυρκαγιών. Σχεδόν κανείς δεν αναρωτιέται, τι επιχειρησιακός σχεδιασμός πυροπροστασίας και δασοπυρόσβεσης προηγήθηκε σε έμψυχο δυναμικό, εξοπλισμό και συντονισμό στις παρά τις έγκαιρες προειδοποιήσεις της μετεωρολογικής υπηρεσίας. Αντίθετα έχουμε και πανηγυρισμούς επειδή δεν θρηνήσαμε ανθρώπινα θύματα. (Δυστυχώς θρηνούμε τις ζωές των δυο πιλότων του πυροσβεστικού αεροπλάνου στην Κάρυστο). Η mediaκή υπεροπλία της κυβέρνησης την… απαλλάσσει από την υποχρέωση στοιχειώδους λογοδοσίας.
Ό,τι και να λένε οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι η εικόνα δεν αλλάζει. Εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι οι πυρκαγιές έχουν καταστρέψει χιλιάδες στρέμματα γης. Έχουν καταστραφεί κατοικίες και το ίδιο το φυσικό περιβάλλον. Η σύγκριση με το Μάτι τότε πού χάθηκαν και με ευθύνη του κρατικού μηχανισμού ανθρώπινες ζωές έχει “νομιμοποιήσει” ως μόνη λύση το 112 και τις… εκκενώσεις. Ωστόσο η ζωή των ανθρώπων συνδέεται στην σκληρή καθημερινότητα μαζί με τις περιουσίες και τον κόπο τους. Παραδόξως κάποιοι θεωρούν ότι ο θάνατος των ζώων δεν είναι τόσο σημαντικός όσο η απώλεια της ανθρώπινης ζωής. Για να δικαιολογήσουν την έλλειψη σοβαρής προετοιμασίας και την ανικανότητά τους οχυρώνονται πίσω από την «κλιματική κρίση», ενώ παράλληλα παρουσιάζουν «την προστασία της ανθρώπινης ζωής» ως τον μέγιστο στόχο.
Ο άνθρωπος είναι οργανικό μέρος του οικοσυστήματος που καταστρέφεται. Συμμετέχει σε αυτό. Επομένως είναι φενάκη ότι η ανθρώπινη ζωή προστατεύεται ενώ της στερείς το περιβάλλον που την συντηρεί και την ζωογονεί. Δεν υπάρχει ανθρώπινη ζωή χωρίς τη ζωή της φύσης, χωρίς τη ζωή των ζώων και των φυτών. Δεν μας αξίζει η φύση, τα ζώα, το οξυγόνο, η ίδια μας η ζωή που καθημερινά ευτελίζουμε. Γι’ αυτό η καταστροφή της φύσης, ο φόνος των ζώων είναι έγκλημα το ίδιο ειδεχθές όπως κι αυτό εναντίον των ζώων που αποκαλούνται άνθρωποι. Αυτά φαίνεται να είναι «ψιλά γράμματα» για τον πρωθυπουργό, τον κ. Κικίλια και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο
