Ο Σωτήρης Γεωργίου θυμάται το ναυάγιο του «Εξπρές Σάμινα» και γράφει για την αυτοθυσία του στρατιώτη από τη Φθιώτιδα την απαξίωση της χώρας προς τους ήρωες και τα σημερινά… πρότυπα
Σαν σήμερα, την 26η Σεπτεμβρίου 2000, είχαμε το τραγικό ναυάγιο του “Εξπρές Σάμινα” , που συνέβη λίγο έξω από την Πάρο και πήρε μαζί του 81 ανθρώπους. Αριθμός που θα ήταν πολύ μεγαλύτερος αν το ίδιο βράδυ στον Πειραιά δεν επιβιβαζόταν ο 19χρονος τότε στρατιώτης Βασίλης Ραχούτης, όπως και 21 στρατιώτες που επέστρεφαν στη Σάμο.
Το μοναδικό όνομα που μνημονεύεται μέχρι σήμερα, είναι αυτό του στρατιώτη Πεζικού Βασίλη Ραχούτη από τη Φθιώτιδα, ο οποίος δεν ήθελε να επιβιβαστεί σε κάποια από τις λίγες διαθέσιμες λέμβους, αλλά έκανε αυτό που έμαθε στο Στρατό και αυτό που θα έκανε κάθε άνθρωπος που πίστευε στις δυνάμεις του και είναι άνθρωπος. Δηλαδή να σώσει ζωές. Ο Βασίλης χάθηκε στην προσπάθειά του να σώσει ένα βρέφος, έχοντας πρώτα βοηθήσει τη μητέρα του να σωθεί από τα κύματα. Τελικά και το μωρό σώθηκε, όχι όμως και ο ίδιος που τον πήρε η θάλασσα. Και πόσες άλλες ζωές μπορεί να έσωσε τότε ο Βασίλης όπως και άλλα παιδιά-στρατιώτες που σώθηκαν στην συνέχεια και ίσως γι’ αυτό δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες και για τη δική τους προσπάθεια.
Η Ελλάδα βέβαια διακρίνεται δυστυχώς για την απαξίωση προς τους ήρωές της. Ένα σημαντικό κομμάτι της τουλάχιστον, για να είμαστε ακριβείς. Εδώ έστειλε στην φυλακή όσους την ελευθέρωσαν, ενώ έχουμε αναγάγει σε ήρωες και πρότυπα όσους δεν προβάλλουν τίποτα απολύτως σοβαρό και σωστό ή μάλιστα προάγουν και λαθεμένα πρότυπα. Και η μεγάλη ευθύνη ανήκει στα ΜΜΕ. Όχι όλα, αλλά τα περισσότερα και ειδικά τα πιο ισχυρά και προβεβλημένα. Αυτά επιμένουν να μας δείχνουν τι έφαγε και τι ήπιε η κάθε και καλά καλλονή υπηρετώντας το φάτε μάτια ψάρια αλλά σε καμία περίπτωση δεν προάγουν τα σωστά πρότυπα στην κοινωνία. Εμείς όμως θα συνεχίσουμε κόντρα στο …ρεύμα να προβάλλουμε πραγματικούς ήρωες, πραγματικά πρότυπα της κοινωνίας που δεν έφυγαν από τη ζωή κάνοντας παρανομίες αλλά σώζοντας ζωές. Και εμείς βέβαια δεν συμμετέχουμε στο …παιχνίδι αυτό της προώθησης των γιαλατζί προτύπων.
Η ενέργεια αυτή, ενός 19χρονου νέου, είναι ο ορισμός της αυτοθυσίας για έναν υψηλότερο σκοπό. Ενός μεγάλου πραγματικά ανθρώπου που θα έπρεπε να είναι πρότυπο και να αποτελεί πηγή έμπνευσης για κάθε έναν από εμάς. Ο Βασίλης αν και μόλις στα 19 του, άφησε το μεγαλύτερο και καλύτερο αποτύπωμα στη σύντομη θητεία του στη Γη μας. Αλήθεια πόσοι άλλοι θα έπρατταν κάτι ανάλογο; Αλήθεια πόσοι από τους συντρόφους, συζύγους, γκόμενους και τα σχετικά θα έπρατταν το ίδιο αν ήσασταν σε ανάγκη; Μπορείτε να το σκεφτείτε για να ξέρετε και ποιους έχετε γύρω σας.
Όλοι φωνάζουν για την άδικη και εγωιστική κοινωνία που στο σύνολό της δεν ενδιαφέρεται για τον συνάνθρωπο. Εσείς όμως τι κάνετε γι’ αυτό; Αλήθεια γιατί δεν ποστάρεις ένα RIP ,ένα αθάνατος για ανθρώπους που τίμησαν την πατρίδα ή έδωσαν την ζωή τους για τον συνάνθρωπο; Γιατί δεν εκτιμάς και δεν κάνεις παρέα απλούς ανθρώπους που θα σε έσωναν κιόλας στην στραβή; Γιατί εκτιμάς και αποθεώνεις μόνο την ομορφιά, το σεξ, την ηδονή, τον πλούτο; Και γιατί μετά κλαίγεσαι όταν είσαι θύμα και δεν σε σώζει κανείς όταν έχεις ανάγκη; Πόσο καλύτερη κοινωνία θα είχαμε με πολλούς Βασίληδες Ραχούτηδες; Η κοινωνία είσαι εσύ και τα πρότυπα που δημιουργείς δημιουργούν και την κοινωνία που ζεις…Αν δεν σ΄ αρέσει, άλλαξέ την!
