Η Ντόρτμουντ ήταν ανώτερη, έχασε μεγάλες ευκαιρίες, αλλά όταν ο Καρβαχάλ έκανε το 1-0 στο 74′ όλα τελείωσαν – Ο Βινίσιους διαμόρφωσε το 2-0 στο 83′ χαρίζοντας τον 15ο τίτλο στη «Βασίλισσα»
Η «βασίλισσα» της Ευρώπης Ρεάλ Μαδρίτης ανέβηκε για 15η φορά στον ποδοσφαιρικό… θρόνο της, καθώς νίκησε την Ντόρτμουντ με 2-0 στον τελικό του Champions League στο Γουέμπλεϊ και πρόσθεσε άλλο ένα πολύτιμο πετράδι στο λαμπερό «στέμμα» της.
Το 15ο τρόπαιο του Champions League (ή Κυπέλλου Πρωταθλητριών όπως ονομαζόταν έως το 1991) στην ατελείωτη συλλογή των Μαδριλένων ήρθε χάρις στα γκολ των Καρβαχάλ (74’) και Βινίσιους (83’), απέναντι στους Βεστφαλούς που «σφυροκόπησαν» για ένα ημίχρονο την άμυνα της Ρεάλ, αλλά δεν σκόραραν. Κι αυτό το πλήρωσαν εντέλει ακριβά…
Οι οπαδοί των Μερένχες αμέσως μετά τη λήξη του σπουδαίου τελικού στο «Wembley», ξεχύθηκαν στους δρόμους της Μαδρίτης, ενώ χιλιάδες Μαδριλένοι είδαν το παιχνίδι από γιγαντοοθόνες στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου».
Oι Μαδριλένοι έχουν ξεχάσει την αίσθηση της ήττας σε έναν ευρωπαϊκό τελικό. Πλέον μετρούν εννέα σερί νίκες σε τελικούς Champions League και για να φτάσουμε στην τελευταία τους ήττα πρέπει να ταξιδέψουμε πίσω στο 1981!
Μάλιστα, η Ρεάλ έχει εκτοξευτεί για τα καλά την τελευταία δεκαετία, από το 2014 μέχρι σήμερα. Σε αυτά τα χρόνια μετρά έξι Champions League, όσα και η Μπάγερν Μονάχου σε 124 χρόνια, όσα η Λίβερπουλ σε 131 χρόνια και ένα παραπάνω από την Μπαρτσελόνα σε 124 χρόνια! Η Μίλαν είναι αυτή που παραμένει με… απόσταση δεύτερη πίσω από τη Βασίλισσα με επτά κατακτήσεις.
Αντσελότι: «Υποφέραμε, νικήσαμε και το όνειρο συνεχίζεται…»
Το πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο του Κάρλο Αντσελότι, μετά την κατάκτηση του 15ου Champions League από τη Ρεάλ Μαδρίτης, ήταν η πιο… χαλαρή στιγμή του, μετά από έναν πολύ έντονο τελικό κόντρα στην Ντόρτμουντ, όπου η ομάδα του «υπέφερε» για ένα ημίχρονο, αλλά πήρε το μεγάλο τρόπαιο. Κι αυτό στο τέλος της ημέρας είναι που… μετράει.
«Ποτέ δεν συνηθίζεις να παίρνεις τρόπαια. Ήταν πολύ δύσκολο, πολύ πιο δύσκολο από ότι νομίζαμε πως θα είναι. Στο πρώτο μέρος έπρεπε να υποφέρουμε, αλλά στο δεύτερο μέρος χάσαμε λιγότερες μπάλες και παίξαμε καλύτερα. Όλα αυτά μοιάζουν με λεπτομέρειες τώρα γιατί νικήσαμε. Το όνειρο συνεχίζεται», τόνισε ο Ιταλός πολυνίκης τεχνικός και πρόσθεσε:
«Στο πρώτο μέρος δεν μου άρεσε το επίπεδό μας. Χάναμε πολλές φορές τη μπάλα και σε λάθος μέρη, ήμασταν λίγο… τεμπέληδες. Αφήσαμε την Ντόρτμουντ να παίξει όπως ήθελε, αναγκάζοντάς μας σε λάθη και κάνοντας γρήγορη μετάβαση στην περιοχή μας. Για αυτό ήταν περισσότερο επικίνδυνοι σε εκείνο το διάστημα».
Από την πλευρά του ο σκόρερ του πρώτου τέρματος της «βασίλισσας» Ντάνι Καρβαχάλ είπε: «Μετά το πρώτο ημίχρονο που είχαμε, δεν αξίζαμε καν να πάμε στα αποδυτήρια με την ισοπαλία… Αλλά αυτό είναι ποδόσφαιρο και είμαστε πολύ, πολύ χαρούμενοι», ενώ ο Τζουντ Μπέλινγχαμ πρόσθεσε: «Πάντα ονειρευόμουν να παίξω σε αυτά τα παιχνίδια. Περνάς στη ζωή και υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που λένε ότι δεν μπορείς να κάνεις πράγματα.
Ήμουν εντάξει μέχρι που είδα το πρόσωπο της μαμάς και του μπαμπά μου. Ο μικρός μου αδερφός είναι εκεί και προσπαθώ να γίνω πρότυπο για αυτόν. Δεν μπορώ να το εκφράσω με λόγια. Η καλύτερη νύχτα της ζωής μου…»
Κάρλο Αντσελότι, o «Μίδας» της διοργάνωσης με 5 τρόπαια
Από το 2022 και τη νίκη της Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό με την Λίβερπουλ (1-0) ο Κάρλο Αντσελότι είχε φτάσει στην απόλυτη κορυφή, όντας ο πολυνίκης προπονητής στην Ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών/Champions League με 4 κατακτήσεις.
Κι απ’ το βράδυ του Σαββάτου (1/6), ο Ιταλός τεχνικός της «βασίλισσας» φρόντισε να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο το «μύθο» του ως ο πλέον επιτυχημένος τεχνικός της κορυφαίας διασυλλογικής ποδοσφαιρικής διοργάνωσης της Ευρώπης, φτάνοντας τα 5 τρόπαια μετά τη νίκη της Ρεάλ επί της Ντόρτμουντ (2-0) κι αυξάνοντας την απόστασή του απ’ τους Μπομπ Πέισλι (3), Ζινεντίν Ζιντάν (3) και Πεπ Γκουαρδιόλα (3).
Ο Ιταλός «Μίδας» του Champions League έφτασε τις τρεις κατακτήσεις με τη Ρεάλ Μαδρίτης (2014, 2022, 2024), ενώ έχει άλλους δύο τίτλους με τη Μίλαν (2003, 2007) κι έναν χαμένο τελικό στα πέναλτι το 2005 από τη Λίβερπουλ στην Κωνσταντινούπολη.
Με το νέο τίτλο του «Καρλίτο» οι Ιταλοί προπονητές έφτασαν πλέον τα 13 τρόπαια στη διοργάνωση, ενώ ακολουθούν οι Ισπανοί με 11 και οι Γερμανοί με 10.
Παράλληλα, ο Αντσελότι ανήκει ήδη εδώ και μία δεκαετία στη λίστα των προπονητών που έχουν κατακτήσει το τρόπαιο με δύο διαφορετικές ομάδες, ακολουθώντας τη διαδρομή των Ερνστ Χάπελ (Φέγενορντ, Αμβούργο), Ότμαρ Χίτσφελντ (Ντόρτμουντ, Μπάγερν), Ζοζέ Μουρίνιο (Πόρτο, Ίντερ), Γιουπ Χάινκες (Ρεάλ, Μπάγερν) και Πεπ Γκουαρδιόλα (Μπαρτσελόνα, Μάντσεστερ Σίτι).
Τέλος, έχει «σηκώσει» το βαρύτιμο τρόπαιο με τα… μεγάλα αυτιά τόσο ως παίκτης, όσο και ως προπονητής, κάτι που στο παρελθόν το έχουν πετύχει οι Μιγκέλ Μουνιόθ, Τζοβάνι Τραπατόνι, Γιόχαν Κρόιφ, Φρανκ Ράικαρντ, Πεπ Γκουαρδιόλα και Ζινεντίν Ζιντάν.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΩΝ/CHAMPIONS LEAGUE
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΙΤΛΟΙ-ΣΕΖΟΝ ΟΜΑΔΕΣ (ΤΡΟΠΑΙΑ)
Κάρλο Αντσελότι Ιταλός 5 (2003, 2007, 2014, 2022, 2024) Ρεάλ (3), Μίλαν (2)
Μπομπ Πέισλι Άγγλος 3 (1977, 1978, 1981) Λίβερπουλ (3)
Ζινεντίν Ζιντάν Γάλλος 3 (2016, 2017, 2018) Ρεάλ (3)
Πεπ Γκουαρδιόλα Ισπανός 3 (2009, 2011, 2023) Μπαρτσελόνα (2), Μάντσεστερ Σίτι (1)
Χοσέ Βιλαλόνγκα Ισπανός 2 (1956, 1957) Ρεάλ (2)
Λουίς Καρνίγλια Αργεντινός 2 (1958, 1959) Ρεάλ (2)
Μπέλα Γκούτμαν Ούγγρος 2 (1961, 1962) Μπενφίκα (2)
Ελένιο Ερέρα Αργεντινός 2 (1964, 1965) Ίντερ (2)
Μιγκέλ Μουνιόθ Ισπανός 2 (1960, 1966) Ρεάλ (2)
Νερέο Ρόκο Ιταλός 2 (1963, 1969) Μίλαν (2)
Στέφανος Κόβακς Ρουμάνος 2 (1972, 1973) Άγιαξ (2)
Ντίτερ Κράμερ Γερμανός 2 (1975, 1976) Μπάγερν Μονάχου (2)
Μπράιαν Κλαφ Άγγλος 2 (1979, 1980) Νότιγχαμ Φόρεστ (2)
Ερνστ Χάπελ Αυστριακός 2 (1970, 1983) Φέγενορντ (1), Αμβούργο (1)
Αρίγκο Σάκι Ιταλός 2 (1989, 1990) Μίλαν (2)
Ότμαρ Χίτσφελντ Γερμανός 2 (1997, 2001) Ντόρτμουντ (1), Μπάγερν Μονάχου (1)
Βιθέντε Ντελ Μπόσκε Ισπανός 2 (2000, 2002) Ρεάλ Μαδρίτης (2)
Σερ Άλεξ Φέργκιουσον Σκωτσέζος 2 (1999, 2008) Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (2)
Ζοζέ Μουρίνιο Πορτογάλος 2 (2004, 2010) Πόρτο (1), Ίντερ (1)
Γιούπ Χάινκες Γερμανός 2 (1998, 2013) Ρεάλ (1), Μπάγερν Μονάχου (1)
Τζοκ Στέιν Σκωτσέζος 1 (1967) Σέλτικ (1)
Ματ Μπάσμπι Σκωτσέζος 1 (1968) Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (1)
Ρίνους Μίχελς Ολλανδός 1 (1971) Άγιαξ (1)
Ούντο Λάτεκ Γερμανός 1 (1974) Μπάγερν Μονάχου (1)
Τονι Μπάρτον Άγγλος 1 (1982) Άστον Βίλα (1)
Τζο Φάγκαν Άγγλος 1 (1984) Λίβερπουλ (1)
Τζιοβάνι Τραπατόνι Ιταλός 1 (1985) Γιουβέντους (1)
Έμεριχ Γιενέι Ρουμάνος 1 (1986) Στεάουα Βουκουρεστίου (1)
Αρτούρ Ζορζ Πορτογάλος 1 (1987) Πόρτο (1)
Γκους Χίντινγκ Ολλανδός 1 (1988) Αϊντχόφεν (1)
Λιούπκο Πέτροβιτς Γιουγκοσλάβος 1 (1991) Ερυθρός Αστέρας (1)
Γιόχαν Κρόιφ Ολλανδός 1 (1992) Μπαρτσελόνα (1)
Ραϊμόν Γκετάλ Βέλγος 1 (1993) Μαρσέιγ (1)
Φάμπιο Καπέλο Ιταλός 1 (1994) Μίλαν (1)
Λούις Φαν Χάαλ Ολλανδός 1 (1995) Άγιαξ (1)
Μαρσέλο Λίπι Ιταλός 1 (1996) Γιουβέντους (1)
Ράφα Μπενίτεθ Ισπανός 1 (2005) Λίβερπουλ (1)
Φρανκ Ράικαρντ Ολλανδός 1 (2006) Μπαρτσελόνα (1)
Ρομπέρτο Ντι Ματέο Ιταλός 1 (2012) Τσέλσι (1)
Λουίς Ενρίκε Ισπανός 1 (2015) Μπαρτσελόνα (1)
Γιούργκεν Κλοπ Γερμανός 1 (2019) Λίβερπουλ (1)
Χάνσι Φλικ Γερμανός 1 (2020) Μπάγερν Μονάχου (1)
Τόμας Τούχελ Γερμανός 1 (2021) Τσέλσι (1)
