Ο Σωτήρης Γεωργίου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Οργασμού εστιάζει στην πραγματική αγάπη, που κατά τη γνώμη του είναι πιο ουσιαστική από τον εφήμερο έρωτα
Παγκόσμια ημέρα οργασμού πρόσφατα και χαμός στα σόσιαλ μίντια και στην αρθρογραφία. Για να μας πείσουν πόσο σημαντικό κεφάλαιο στην ερωτική μας ζωή είναι. Κανένα πρόβλημα και σαφώς έχει τον ρόλο του. Αλλά ξέρετε τι με ενοχλεί πάντα; Ότι δεν βλέπω σχεδόν ποτέ προβολή για τα αγνά συναισθήματα. Για την αγάπη. Για τον πραγματικό έρωτα. Καμία προβολή. Απορούμε μετά γιατί δεν πάνε καλά τα πράγματα στην κοινωνία, αλλά δεν σκεφτόμαστε τι κοινωνία φτιάχνουμε οι ίδιοι.
Η αγάπη κινεί το σύμπαν μας λένε και οι ειδικοί. Αλλά εμείς στην ζωή μας και στην καθημερινότητά μας έχουμε αποβάλλει ουσιαστικά την αγάπη και ειδικά στον ερωτικό τομέα. Κανείς δεν μιλάει για την σημασία της σε μια σχέση. Ή μιλάμε ελάχιστα. Αντιθέτως, τα περισσότερα άρθρα έχουν να κάνουν με το πόσο καλό σεξ θα κάνεις με τον σύντροφό σου, πόσους οργασμούς θα έχεις, πόσο πρέπει να κυνηγάς την ηδονή ι άλλα πολλά που με βρίσκουν αντίθετο. Έχω διαβάσει και σε επώνυμα άρθρα για το πως θα κάνει καλό σε μια σχέση ένα τρίτο πρόσωπο! Ή πόσο ανανεώνει μια σχέση και λίγο …ξύλο! Μετά απορούμε για την βία. Αγνοούν ότι λίγη βία φέρνει και πολύ βία συνήθως;
Η Παγκόσμια Ημέρα Oργασμού πρωτογιορτάστηκε το 1998 στις 8/8 , με πρωτοβουλία του Αμερικανού εικαστικού καλλιτέχνη και ακτιβιστή του σεξ, Άλεξ Χίρκα. Ο αμφίφυλος Χίρκα πιστεύει ότι ήταν αναγκαία η καθιέρωση μιας τέτοιας μέρας, όπου θα αποθεώνονται ο oργασμός που αποτελεί το ανώτατο στάδιο της σεξoυαλικότητας, αλλά και η χαρά του σώματος. (Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/105)
Μην απορούμε λοιπόν για το που πάνε οι ερωτικές σχέσεις σήμερα, όταν θέλουμε να στηρίζονται μόνο στο σεξ και στους οργασμούς και στην ηδονή και όχι στον πραγματικό έρωτα και την αγάπη. Τον έρωτα προς τον χαρακτήρα του άλλου και όχι προς άλλα προσόντα. Ζούμε σε μια εποχή που δεν υπάρχει πραγματικός έρωτας στις σχέσεις των ανθρώπων, γιατί δεν δημιουργούν σχέσεις με γνώμονα τον χαρακτήρα του άλλου, αλλά με κριτήριο μόνο το περιτύλιγμα, τα έμμεσα ανταλλάγματα και την ηδονή. Μετά απορούν γιατί υπάρχουν απορίες για το κακό τέλος των σχέσεων αυτών, που πολλές φορές συνοδεύεται και από πολύ άσχημα γεγονότα..
Ας διαλέξουμε τι θέλουμε. Ας προβάλλουμε όμως και το σωστό. Τα θεμελιώδη κριτήρια που πρέπει να διέπουν τις ερωτικές σχέσεις, τις σχέσεις τις πραγματικές δηλαδή. Αυτά είναι η αγάπη, ο αγνός πραγματικός έρωτας. Ο πραγματικός έρωτας στηρίζεται στην αγάπη, στην εκτίμηση του ενός για τον άλλον για τον χαρακτήρα του. ¨Όχι για τα προσόντα του στο κρεβάτι πχ ή για την καλή ζωή ή επειδή είναι διάσημο το ένα μέλος και θα κάνει το εφέ του το άλλο π χ. Ας δώσουμε επιτέλους βάση στα σωστά πρότυπα.
