Το σχέδιο αντιμετώπισης του δημογραφικού προβλήματος μπορεί να οικοδομηθεί πάνω σε τρεις πυλώνες, σύμφωνα με τον αναπληρωτή καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Λευκωσίας
Οι τελευταίες εξελίξεις στην αναπαραγωγική υγεία και την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, ο ρόλος των επιστημών στον οικογενειακό προγραμματισμό, οι πολιτικές στήριξης του ζευγαριού, ήταν τα βασικά θέματα που απασχόλησαν ειδικούς επιστήμονες, σε ένα από τα τραπέζια του συνεδρίου του ECONOMIST.
Ο Στέφανος Χανδακάς, αναπληρωτής καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Λευκωσίας, ιδρυτής της HOPEgenesis, μαιευτήρας-γυναικολόγος – ενδοσκοπικός χειρουργός, ο Νικόλαος Πετρογιάννης, γενικός γραμματέας Ελληνικής Μαιευτικής Γυναικολογικής Εταιρείας, ο Andreas Edel, εκτελεστικός γραμματέας Population Europe (μέσω σύνδεσης), η Αντωνία Χαρίτου, πρόεδρος Ελληνικής Εταιρίας Περιγεννητικής Ιατρικής και ο Νίκος Βραχνής, αναπληρωτής καθηγητής Μαιευτικής Γυναικολογίας, συμφώνησαν ότι το κλειδί είναι η εκπαίδευση και ενημέρωση της νέας γενιάς ώστε να μπορούν να αποφασίσουν για τη ζωή τους.
Το δημογραφικό πρόβλημα είναι πολυπαραγοντικό, είπε ο κ. Χανδακάς. Το σχέδιο αντιμετώπισης του δημογραφικού προβλήματος μπορεί να οικοδομηθεί πάνω σε τρεις πυλώνες: Ο πρώτος πυλώνας είναι να δοθούν ισχυρά κίνητρα στις τοπικές κοινωνίες, ο δεύτερος πυλώνας περιλαμβάνει προγράμματα επαναπατρισμού του Ελλήνων που μετανάστευσαν στο εξωτερικό κατά την περίοδο της κρίσης (brain gain) και ο τρίτος πυλώνας αφορά στην εξεύρεση ενός αποτελεσματικού μοντέλου ένταξης των μεταναστών στην ευρωπαϊκή κοινότητα και στην εκάστοτε τοπική κοινωνία, με έναν αρμονικό τρόπο, που δίνει έμφαση κυρίως στην εκπαίδευσή τους.
Σχετικά με το ιατρικό κομμάτι, ο κ. Χανδακάς αναφέρθηκε στη σημαντική συμβολή της εξωσωματικής γονιμοποίησης, τονίζοντας ότι με αυτήν την πρωτοποριακή αλλαγή που έγινε στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να δημιουργηθεί η ανθρώπινη ζωή, ξεκίνησε μια νέα πραγματικότητα, μια συνολική αλλαγή της κοινωνίας, στην οποία η ιατρική κοινότητα έχει συμβάλλει τα μέγιστα. Σήμερα, αυτό που συμβαίνει είναι ότι με βάση την εξωσωματική, καταρχήν ένα 20% των ζευγαριών που δεν μπορούσε να κάνει παιδιά, πλέον μπορεί να κάνει. Μπορεί, όμως, να κάνει παιδί και μία γυναίκα μόνη της. Μπορεί να κάνει παιδί ένας άνδρας μόνος του με μία παρένθετη μητέρα. Μπορούν να κάνουν παιδιά ομόφυλα ζευγάρια, άνδρες ή γυναίκες και σταδιακά βλέπουμε ότι αυτή η ιατρική πρωτοπορία έφερε μια ριζική αλλαγή στην κοινωνία, είπε. Τα στοιχεία δείχνουν ότι «το 2050 το 20% των οικογενειών θα αποτελούνται από αυτές της νέας μορφής οικογένειες, όπως τις αποκαλούμε εμείς που ασχολούμαστε με την εξωσωματική, που είναι μονογονεϊκές οικογένειες ανδρών ή γυναικών και ομόφυλα ζευγάρια. Βλέπουμε ουσιαστικά ότι αυτός είναι ο ρόλος της ιατρικής σε αυτήν την αλλαγή που συμβαίνει και είναι πέρα από ιατρικός και ριζικά κοινωνικός».
Οι ομιλητές αναφέρθηκαν στη στήριξη των ζευγαριών από την Πολιτεία και μάλιστα ο κ. Χανδακάς είπε ότι αυτή πρέπει να ξεκινά από το δεύτερο παιδί.
Πρέπει να εργαστούμε περισσότερο και να λάβουμε δέσμη μέτρων ώστε να ενδυναμώσουμε τη νέα γενιά και να δημιουργήσουμε ανθεκτικούς στις κρίσεις ανθρώπους και να τους δώσουμε την δυνατότητα να φτιάχνουν τη ζωή τους από νωρίς, είπε ο Andreas Edel. Προς αυτή την κατεύθυνση χρειάζονται πολιτικές στήριξης και εκπαίδευσης των νέων, καθώς κοινή διαπίστωση είναι ότι δεν είναι στις πρώτες προτεραιότητες τους η δημιουργία οικογένειας.
Σχετικά με την κατάψυξη ωαρίων, αναφέρθηκε ότι παρατηρείται και στην Ελλάδα αύξηση και αυτό έχει να κάνει με τις προτεραιότητες που βάζουν οι νέοι. Ωστόσο για το θέμα υπάρχει έλλειμα ενημέρωσης και όπως είπε ο κ. Χανδακάς, παρά τα επιστημονικά επιτεύγματα η γενετική ηλικία της γυναίκας δεν έχει αλλάξει και δεν πρόκειται να αλλάξει.
